Από τις σημερινές απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ, οι δημόσιοι υπάλληλοι μπορούν και πρέπει να δώσουν απάντηση στη νέα αντιασφαλιστική επίθεση

Στο δελτίο Τύπου επισημαίνεται ότι «οι παλαιότερες νομοθετικές ρυθμίσεις, κυρίως από το 1984 έως το 1995, με τις οποίες δόθηκε το δικαίωμα εξαγοράς χρόνου ασφάλισης με ελάχιστες εισφορές σε μεγάλο αριθμό ασφαλισμένων, επιβάρυναν τα οικονομικά του Ταμείου με ποσό 646.129.126 ευρώ». Με άλλα λόγια ο πρόεδρος του Ταμείου ισχυρίζεται ότι για το σημερινό έλλειμμα - που ανέρχεται περίπου στα 670 εκατομμύρια ευρώ - φταίνε οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο. Ομως ο πρόεδρος κρύβει ότι το κράτος δεν έχει βάλει ούτε ένα ευρώ στο Ταμείο, ως όφειλε, από το 1994 και μετά, δηλαδή τα τελευταία 15 χρόνια!

Βασικές αιτίες για το οικονομικό αδιέξοδο του ΤΠΔΥ είναι οι αντιασφαλιστικές πολιτικές που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου επί δεκαετίες. Πολιτικές που έχουν ως αποτέλεσμα την καταλήστευση των αποθεματικών των Ταμείων, όπως και του ΤΠΔΥ, μέσω των άτοκων δανείων στους βιομηχάνους, των λεγόμενων «κοινωνικών» πολιτικών και του τζογαρίσματός τους. Για όλα αυτά, κατά το αναμενόμενο, κυβέρνηση και διοίκηση δε λένε κουβέντα.

Στο δελτίο Τύπου αναφέρονται δύο ακόμα λόγοι που συνέβαλαν στη σημερινή οικονομική του κατάσταση: Η μεγάλη αύξηση του αριθμού συνταξιοδότησης των δημοσίων υπαλλήλων και η μείωση των εσόδων του λόγω μείωσης του αριθμού των προσλήψεων. Λένε τη μισή αλήθεια. Οτι, δηλαδή, η αντιασφαλιστική πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ εξαναγκάζει τους δημοσίους υπαλλήλους να επιδιώκουν να συνταξιοδοτηθούν νωρίτερα προκειμένου να αποφύγουν τους χειρότερους όρους συνταξιοδότησης, που υλοποιούνται χρόνο με το χρόνο. Και ότι η πολιτική απαξίωσης και ιδιωτικοποίησης τομέων και υπηρεσιών του Δημοσίου, η επέκταση των ελαστικών μορφών εργασίας και στο Δημόσιο είναι αυτές που έχουν οδηγήσει στη μείωση του προσωπικού.

Εδώ πρέπει να αναφερθούν ξανά οι ευθύνες που φέρει για αυτή την εξέλιξη και η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ. Είναι αυτή που όχι μόνο στέκει αδρανής στην αντιασφαλιστική επίθεση, αλλά η ίδια το 2002 είχε προτείνει την παρακράτηση ενός μηνιαίου μισθού από κάθε πρωτοδιοριζόμενο, προκειμένου να βρεθούν κονδύλια για το ΤΠΔΥ.