Οταν οι αντεργατικές αναδιαρθρώσεις επέλαυναν με σύμμαχο τη χλιαρή και συναινετική στάση των εργατικών ρεφορμιστικών παρατάξεων, που εξέφραζαν την ταξική ειρήνη και προήγαν τη λογική του καπιταλιστικού εκσυγχρονισμού σαν κοινωνική διέξοδο, αναδεικνυόταν πλέον επιτακτικά η ανάγκη να συνευρεθούν οι εργατικές δυνάμεις που κινούνταν στον αντίποδα της ρεφορμιστικής λογικής που υποβάθμιζε, υπονόμευε και απομαζικοποιούσε την ταξική διαπάλη, να παραμερίσουν δευτερεύουσες διαφορές και από διαφορετικές αφετηρίες να συγκροτήσουν ένα εργατικό αγωνιστικό μέτωπο που θα αντιμάχεται και θα παρεμβαίνει ταξικά μέσα στην κοινωνία και στο εργατικό κίνημα, ένα ταξικό μέτωπο που θα βάζει τέρμα στην εκφυλιστική πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος, θα διαχωρίζεται ριζικά και αμετάκλητα από το χρεοκοπημένο συναινετικό συνδικαλισμό, ένα μέτωπο που θα συνθέτει σε ισότιμη βάση τις αποφάσεις του και τις στρατηγικές του.

Ετσι, 10 χρόνια πριν, προέκυψε το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο. Δεν είναι παράταξη, δεν αποτελεί συνδικαλιστική συνιστώσα κάποιου κόμματος. Αποτελεί ένα επιμέρους κοινωνικό μέτωπο που συνθέτει σωματεία με ταξικό προσανατολισμό, συνδικαλιστές, εργαζόμενους και δυνάμεις που ξεκίνησαν από διαφορετικό ιδεολογικό - πολιτικό εφαλτήριο. Μέχρι σήμερα η ιστορία του ΠΑΜΕ αναδεικνύει επιτυχημένες παρεμβάσεις. Η διαφοροποίηση των θέσεών του από την πλειοψηφία των ΓΣΕΕ / ΑΔΕΔΥ εδραίωσε την παρουσία του μέσα στην εργατική τάξη κάνοντας το λόγο και τη δράση του διακριτά και καταδεικνύοντας τις δύο γραμμές μέσα στην κοινωνία και στην εργασία.

Οι αγωνιστικές εκδηλώσεις του, τα αντιιμπεριαλιστικά και άλλα συλλαλητήρια που οργάνωσε σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας, η πάλη του για ΣΣΕ που να ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες, για την υπεράσπιση των εργασιακών σχέσεων, του ωραρίου, της σταθερής εργασίας, οι εκδηλώσεις του για την ανεργία, την Κοινωνική Ασφάλιση, την υπεράσπιση της μητρότητας, τους μετανάστες κλπ., η αταλάντευτη στάση του για αποχή από τον «κοινωνικό διάλογο» και οι πρωτοβουλίες του για συντονισμό του εργατικού κινήματος μέσω της ΠΣΟ σε παγκόσμιο επίπεδο έδωσαν την πνοή που χρειαζόταν το συνδικαλιστικό κίνημα.

Το ΠΑΜΕ δημιουργήθηκε σε μια εποχή που οι συσχετισμοί είναι αρνητικοί για την εργατική τάξη. Ο ταξικός μας αντίπαλος διαθέτει ταξική συνείδηση γι' αυτό το ΠΑΜΕ δε δραστηριοποιείται μόνο στη σφαίρα του οικονομικού, δεν περιορίζει το περιεχόμενο του αγώνα του μόνο στα αντιμονοπωλιακά στοιχεία της πάλης του, αλλά επεκτείνεται και θέτει επιτακτικά το πρόβλημα της πολιτικής εξουσίας, πολιτικοποιώντας τους αγώνες.