Τι έκανε τότε η κυβέρνηση;

Πάνω από δυο χρόνια τράβηξε έναν ατέρμονο διάλογο με τις συμβιβασμένες ηγεσίες των συνδικάτων των νοσοκομειακών γιατρών - που επικαλούνταν και τις κοινοτικές οδηγίες, οι οποίες ανοίγουν την κερκόπορτα στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Κι ύστερα, ο υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος υπόγραψε με την ηγεσία της Ομοσπονδίας των Νοσοκομειακών Γιατρών μια κλαδική σύμβαση, την οποία θα έφερνε για κύρωση με νόμο. Ο βασικός μισθός του ειδικευόμενου γιατρού θα αυξανόταν σε 1.052 ευρώ από 842 ευρώ που ήταν το 2008. Οι αυξήσεις στο νέο ιατρικό μισθολόγιο θα είχαν κάποιο αντίκρισμα, αν ο βασικός μισθός του ειδικευόμενου θα έφτανε - τουλάχιστον - τα 1.600 ευρώ, όπως είχε αποφασίσει ακόμα και το συνέδριο της Ομοσπονδίας των Γιατρών.

Και αντί για κύρωση της κλαδικής σύμβασης, το υπουργείο Υγείας έφερε στη Βουλή άλλο νόμο που οι αυξήσεις κουτσουρεύτηκαν σε σχέση με το σχέδιο της σύμβασης (για τον ειδικευόμενο ήταν 1.003 ευρώ). Ακολούθησαν κινητοποιήσεις των γιατρών και η κυβέρνηση διαμόρφωσε το βασικό μισθό του ειδικευόμενου σε 1.027 ευρώ.

α) 500 ευρώ για ποσό σύνταξης μέχρι τα 800 ευρώ και

β) 300 ευρώ για τους συνταξιούχους που παίρνουν μεταξύ 801 και 1.100 ευρώ, ενώ δεν προβλεπόταν αύξηση για όσους ...έχουν υψηλότερες συντάξεις. Μάλιστα, τότε ο Γ. Παπαθανασίου είχε ερωτηθεί για το εύρος εφαρμογής αυτών των μέτρων και είχε δηλώσει: «Με βάση το νόμο, ό,τι ισχύει για τους συνταξιούχους του Δημοσίου ισχύει και για τους συνταξιούχους των άλλων Ταμείων που εποπτεύει το υπουργείο Απασχόλησης».

Στις 8.4.2009, η υπουργός Απασχόλησης Φάνη Πάλλη - Πετραλιά επισκέφθηκε τον υπουργό Οικονομίας και - σύμφωνα με όσα δημοσιεύτηκαν στον Τύπο - εισηγήθηκε τη χορήγηση αυξήσεων, αντί επιδόματος, ως εξής:

α) 2,6% - 3% για τις συντάξεις έως 800 ευρώ και

β) 2% για όσους λαμβάνουν υψηλότερες αποδοχές.

Μετά την κατακραυγή - ήδη οι συνταξιούχοι ήταν σε κινητοποιήσεις - οι Παπαθανασίου και Πετραλιά έκαναν κοινή δήλωση (9.4.2009) στην οποία ανέφεραν: «Οπως προβλέπει ο σχετικός νόμος 2606/1998, η πολιτική συντάξεων στον ιδιωτικό τομέα είναι η ίδια με την πολιτική συντάξεων στο δημόσιο τομέα. Αυτό, φυσικά και θα ισχύσει. Χαιρόμαστε, όμως, γιατί ακόμα και αυτοί που μιλούσαν για ψίχουλα όταν ανακοινώσαμε την πολιτική συντάξεων, τώρα αναγνωρίζουν ότι ενισχύουμε πραγματικά τους χαμηλοσυνταξιούχους».