Το σχέδιο νόμου ποινικοποιεί την «κουκούλα» ή τα αλλοιωμένα χαρακτηριστικά του προσώπου, όταν τελούνται τα εγκλήματα της βιαιοπραγίας σε δημόσιες συναθροίσεις, της απρόκλητης και βαριάς σωματικής βλάβης, της ληστείας και της φθοράς ξένης ιδιοκτησίας. Διπλασιάζει τις ποινές, όταν τελούνται τα παραπάνω εγκλήματα και μάλιστα απαγορεύει τη μετατροπή της ποινής φυλάκισης σε χρηματική ποινή. Ενδεικτικά, το αδίκημα της διατάραξης κοινής ειρήνης (πλημμέλημα) με ποινή φυλάκισης τριών μηνών μετατρέπεται σε κακούργημα, με ποινή κάθειρξης 10 χρόνων. Ο συλληφθείς θα φυλακίζεται σε κάθε περίπτωση, ακόμα και σε περίπτωση άσκησης έφεσης, κάτι που δεν ίσχυε πριν. Είναι εύκολο να φανταστεί κανείς πόσο πιο απλό θα είναι να φυλακιστούν διαδηλωτές, να στηθούν προβοκάτσιες εναντίον τους. Πόσο μάλλον, που το τελευταίο διάστημα έχουμε ένα μπαράζ εισαγγελικών παρεμβάσεων κατά εργαζομένων και κατά του δικαιώματός τους να απεργούν και να διαδηλώνουν.

Εξάλλου, όπως έχει αποδειχτεί από την ίδια την πραγματικότητα, η μη αντιμετώπιση του φαινομένου των κουκουλοφόρων κάθε άλλο παρά με την έλλειψη αυστηρού νομικού πλαισίου έχει να κάνει. Αντίθετα, αξιοποιείται ή και κατασκευάζεται αυτό το φαινόμενο, ώστε να χτυπηθούν οι διαδηλώσεις, να τρομοκρατηθούν οι εργαζόμενοι και οι νέοι, να πλασαριστεί ως αναγκαία για τη δημόσια ασφάλεια η καταστολή. Ετσι, η «ποινικοποίηση της κουκούλας» επαναφέρει την αυτεπάγγελτη δίωξη για εξύβριση κατά της αρχής και μάλιστα κατά όλων των δημόσιων λειτουργών για όσους φορούν κουκούλα ή έχουν αλλοιωμένα χαρακτηριστικά του προσώπου, που είχε απαγορευθεί μόλις το 1992 (χωρίς τότε να συσχετίζεται με την κουκούλα).

Την ίδια στιγμή, το νομοσχέδιο φέρει νέο χτύπημα στα δημοκρατικά δικαιώματα και τη μετανάστευση. Δίνει τη δυνατότητα άρσης του απορρήτου των επικοινωνιών για όλα τα κακουργήματα του Ποινικού Κώδικα, καθώς και για τα κακουργήματα που αφορούν τη «λαθρομετανάστευση»!

Ενα άλλο βασικό σκέλος του νομοσχεδίου αφορά την πολυσυζητημένη αποσυμφόρηση και τον εκσυγχρονισμό των φυλακών, με μέτρα που δε δίνουν ουσιαστικές λύσεις στα φλέγοντα προβλήματα, αλλά εκτονώνουν «όπως όπως» την κατάσταση και μεταθέτουν το πρόβλημα στην κοινωνία. Αυτό καταμαρτυρεί, άλλωστε, και η πλήρης απουσία μέτρων στήριξης των αποφυλακισμένων.

Στα πλαίσια του «εκσυγχρονισμού», το νομοσχέδιο εισάγει μάνατζερ σε διευθυντικές θέσεις των φυλακών, οι οποίοι θα μπορεί να είναι και ιδιώτες και όχι υποχρεωτικά υπάλληλοι του Δημοσίου.

Προβλέπεται η αποφυλάκιση όσων, λόγω οικονομικής αδυναμίας, αδυνατούν να εξαγοράσουν τη χρηματική τους ποινή και η περιοριστική της ελευθερίας ποινή σε κοινωφελή εργασία για τις κρατούμενες μητέρες παιδιών μέχρι πέντε ετών, που δεν έχουν καταδικαστεί για ιδιαίτερα σοβαρά κακουργήματα. Μετατρέπεται σε ειδικό πειθαρχικό αδίκημα η χρήση κινητού από φυλακισμένους, ενώ επίσης ποινικό και πειθαρχικό αδίκημα θα είναι η χρήση του από τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους στο χώρο της φυλακής.

Παράλληλα, μειώνει τα χρόνια πραγματικής φυλάκισης για τη υφ' όρων απόλυση (σ.σ. θα αποφυλακίζονται πιο σύντομα) ακόμα και για όσους έχουν καταδικαστεί με ποινές κάθειρξης για εγκλήματα που σχετίζονται με τα ναρκωτικά. Δημιουργούνται δύο νέα κέντρα απεξάρτησης κρατουμένων, το ένα στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής και το άλλο θα καθοριστεί στο μέλλον. Ωστόσο, οι οργανικές θέσεις στα κέντρα αυτά είναι ελάχιστες σε σχέση με τις ανάγκες, ενώ σε όλα τα κέντρα απεξάρτησης τοξικομανών κρατουμένων, εκτός από τα προγράμματα απεξάρτησης, θα λειτουργούν και κέντρα με υποκατάστατα ουσιών του ΟΚΑΝΑ. Επιπλέον, ορίζονται οι ποσότητες για ιδία χρήση κάνναβης και ...ηρωίνης!

Τέλος, εντάσσονται στο ΕΣΥ τα θεραπευτικά καταστήματα του υπουργείου Δικαιοσύνης, ενώ δίνει τη δυνατότητα στην αντίστοιχη διακομματική επιτροπή της Βουλής και στο Συνήγορο του Πολίτη μετά από ενημέρωση του διευθυντή να επισκέπτονται τις φυλακές.