Οι απεργιακοί αγώνες που ξεσπούν την Πρωτομαγιά του '36 στη Θεσσαλονίκη κλιμακώνονται. Τις επόμενες μέρες διοργανώνονται παλλαϊκά συλλαλητήρια. Στις 9 του Μάη τα πυροβόλα της Χωροφυλακής χτυπούν τους απεργούς. Πρώτος νεκρός πέφτει ο κομμουνιστής αυτοκινητιστής Τάσος Τούσης. Η μάνα του Τάσου Τούση, που ήταν στη διαδήλωση, βλέποντας το νεκρό γιο της ξεσπά σε θρήνο πάνω από τη σορό του.

Την επόμενη μέρα, στις 10 Μάη, ο Γιάννης Ρίτσος βλέπει τη φωτογραφία δημοσιευμένη στο «Ρ» και συγκλονίζεται. Παρά τη διαρκή αιμόπτυση, λόγω της φυματίωσης, ο ποιητής γράφει δεκατέσσερα ποιήματα για το θρήνο της μάνας του δολοφονημένου εργάτη. Τρία από αυτά στέλνει στο «Ρ» τα οποία και δημοσιεύονται στις 12 Μάη με γενικό τίτλο «Μοιρολόι».

Τις επόμενες μέρες ο Ρίτσος στέλνει στο «Ρ» και τα άλλα έντεκα ποιήματά του. Στις 8 Ιούνη του '36, από τις εκδόσεις του «Ρ» κυκλοφορεί σε 10.000 αντίτυπα ο «Επιτάφιος - (Τραγούδια για το μακελειό της Θεσσαλονίκης)».

Μέσα σε λίγα 24ωρα από το «Λαϊκό Βιβλιοπωλείο» πουλήθηκαν 9.750 αντίτυπα του «Επιταφίου». Ο «Ρ» ετοιμάζει και δεύτερη έκδοση του βιβλίου. Δεν προλαβαίνει. Τα όργανα του Μεταξά κατάσχουν από το «Λαϊκό Βιβλιοπωλείο» τα 250 απούλητα αντίτυπα και μαζί με όσα από τα αντίτυπα εντοπίστηκαν σε σπίτια διωκόμενων κομμουνιστών, μαζί με άλλα βιβλία που απαγόρευσε η μεταξική δικτατορία, κάηκαν μπροστά στους Στύλους του Ολυμπίου Διός...