Οι συνέπειες από την υλοποίηση αυτών των πολιτικών, που ασκούνταν και ασκούνται στο όνομα του λαού και της νεολαίας, δεν καταγράφουν τίποτα θετικό. Αποκαλυπτικό είναι, δε, όταν αυτές οι συνέπειες αποτυπώνονται σε αριθμούς:

• Το κόστος από τη μη ικανοποίηση των σύγχρονων μορφωτικών αναγκών, που τελικά πληρώνει η λαϊκή οικογένεια, είναι 4,5 δισ. ευρώ για το 2008.
• Ιδιωτική δαπάνη για ξένες γλώσσες 431 εκατ. ευρώ.
• Δαπάνη για φροντιστήρια δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης 567 εκατ. ευρώ.
• Δαπάνη για ιδιωτικές επαγγελματικές σχολές - ιδιωτικά ΙΕΚ 129 εκατ. ευρώ.
• 4 στους 10 Ελληνες χωρίς βασική εκπαίδευση.
• Κάθε χρόνο εγκαταλείπουν το Δημοτικό Σχολείο 8.000 παιδιά.
• Το 14% των νέων εγκαταλείπει τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
• Το 60% των σπουδαστών στα ΤΕΙ εργάζονται παράλληλα με τις σπουδές τους.
• Το αντίστοιχο ποσοστό για τους φοιτητές Πανεπιστημίων φτάνει μέχρι και το 45%.
• Περίπου ένας στους δυο σπουδαστές των ΤΕΙ εγκαταλείπει τις σπουδές του.
• Εχουν γενικευτεί οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Μόνο στους χώρους της εκπαίδευσης έχουμε περίπου το 20% των εκπαιδευτικών να απασχολούνται ως ωρομίσθιοι και αναπληρωτές, στα Πανεπιστήμια το 30% των καθηγητών είναι συμβασιούχοι, ενώ στα ΤΕΙ το ποσοστό τους φτάνει το 77%.

• Το 1/5 των παιδιών δεν έχουν βασικές ικανότητες ανάγνωσης, γραφής και αριθμητικής.
• Ενα στα εφτά νεαρά άτομα ηλικίας 18-24 χρόνων (6 εκατομμύρια νέοι) δεν έχουν προχωρήσει πέρα από την υποχρεωτική εκπαίδευση.
• Το ποσοστό αυτών που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο (πριν ολοκληρώσουν την κατώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση) κυμαίνεται στο 14,8%.
• Ούτε 1 στους 3 νέους 25-34 ετών με μειονεκτική κοινωνικοοικονομική προέλευση δεν ολοκληρώνουν την ανώτατη εκπαίδευση.
• Περισσότεροι από 1 στους 3 νέους Ευρωπαίους από 15-24 ετών δεν είναι ενταγμένοι ούτε στην εκπαίδευση, ούτε στην εργασία, ούτε στην κατάρτιση.
• To ποσοστό ανεργίας των νέων από 15-24 χρόνων (15,3% το 2007, 15,4% το 2008) είναι σχεδόν το διπλάσιο από το αντίστοιχο του συνολικού εργαζόμενου πληθυσμού.
• 19 εκατ. παιδιά (έως 17 χρόνων) και το 20% των νέων ανθρώπων από 18-24 χρόνων βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας.
• Το 18% των νέων από 18-24 ετών αμείβονται με λιγότερο από το μισό του μέσου εισοδήματος της χώρας όπου ζουν.