Με μια ακατάσχετη δημαγωγία πλαισιωμένη από ανέξοδες υποσχέσεις και συνθήματα επιχείρησε χτες ο Γ. Παπανδρέου να παραπλανήσει τα λαϊκά στρώματα και να κρύψει τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει το ΠΑΣΟΚ μέσα από το πρόγραμμά του για τη συνέχιση της εφαρμοζόμενης αντιλαϊκής πολιτικής.

Μιλώντας στην κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην Αθήνα, ξεκίνησε με μια ώρα καθυστέρηση εξαιτίας της ...ανάγκης να στηθεί για να καλύψει τις σκηνοθετικές «απαιτήσεις», ο Γ. Παπανδρέου ζήτησε από το λαό «ψήφο» στο ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές για να διαπραγματευτεί από θέση ισχύος την επάνοδό του στην εξουσία, την ίδια στιγμή που έθετε ως πρωταρχικό στόχο τη διασφάλιση της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου.

Ο Γ. Παπανδρέου χτες ...θυμήθηκε τους «νέους που διαδήλωναν το Δεκέμβρη», τους «ανέργους», τη γενιά των 700 ευρώ, των «stage»», τους «απόμαχους της δουλειάς», τα «υπερχρεωμένα νοικοκυριά» και τους ζήτησε να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στο ΠΑΣΟΚ. Πίσω από το προσκλητήριο του προσπάθησε να κρύψει ότι το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ είναι δομημένο και προσηλωμένο ακριβώς πάνω στην συνέχιση αυτής της πολιτικής που γεννά την ανεργία, τη φτώχεια και την ανέχεια. Οι υποσχέσεις που μοίρασε για «δίκαια αναδιανομή» του πλούτου, δεν περιείχαν την παραμικρή αναφορά σε αυξήσεις και μισθούς και μεροκάματα. Αντίθετα, όσο και να προσπάθησε να το ντύσει με όμορφο «περιτύλιγμα», εξήγγειλε νέα φορολογικά βάρη για το λαό αφού όπως είπε «όλοι μας θα πληρώνουμε δίκαια το μερίδιο που μας αναλογεί»... Βιομήχανοι, τραπεζίτες και εργαζόμενοι, όλοι στο ίδιο καζάνι.

Ο Γ. Παπανδρέου ισχυρίστηκε «ότι μαζί μπορούμε να χτίσουμε ένα κοινωνικό κράτος και να βάλουμε τέλος στην πολιτική που διέλυσε το ΕΣΥ και τα ασφαλιστικά ταμεία με την απάτη των ομολόγων», αλλά έκρυψε ότι την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Υγείας στήριξε και στηρίζει το ΠΑΣΟΚ, όπως και το τζογάρισμα των αποθεματικών των Ταμείων. Μίλησε για «μια δίκαια κοινωνία που θα βάλει τέλος στις πολιτικές που αφήνουν τα δάση μας να καίγονται, που παραδίδει τις παραλίες στο τσιμέντο», αλλά αποσιώπησε ότι αυτές οι πολιτικές φέρουν φαρδιά - πλατιά την υπογραφή του ΠΑΣΟΚ.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ισχυρίστηκε ότι με μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ θα μπει τέλος στο «καθεστώς της ανομίας και της ατιμωρησίας», εμφανίστηκε σαν ...πρεσβευτής ενός «νέου ήθους» που θα «συγκρουστεί με τα μεγάλα συμφέροντα», αλλά πίσω από τα κενά λογύδρια ανέλαβε ξεκάθαρες δεσμεύσεις για την παροχή νέων κινήτρων, επιδοτήσεων και επενδύσεων προς τους επιχειρηματίες μέσω της πράσινης ανάπτυξης, τονίζοντας «εμείς θα στηρίξουμε την παραγωγική και όχι την παρασιτική οικονομία».

Σε μια προσπάθεια να καρπωθεί τη λαϊκή δυσαρέσκεια από την κυβερνητική πολιτική ζήτησε από τα λαϊκά στρώματα να μην «απέχουν» από τις κάλπες. Κάλεσε επίσης όσους «πίστεψαν στον Ανδρέα Παπανδρέου και στήριξαν το έργο του Κ. Σήμιτη» σε «πανστρατιά», ζητώντας επί της ουσίας από τον ελληνικό λαό να ...επιβραβεύσει την πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ που τσάκισαν τα εργασιακά και λαϊκά δικαιώματα. Υποσχέθηκε ότι θα «κάνει ριζικές αλλαγές στον τόπο» αλλά έσπευσε να ξεκαθαρίσει ότι αυτές θα γίνουν με γνώμονα τις ευρωενωσιακές αντιδραστικές κατευθύνσεις ισχυριζόμενος ότι μέσα στους κόλπους της ΕΕ των «μονοπωλίων» μπορεί να υπάρξει ...«καλύτερη διαπραγμάτευση».

Επανέλαβε το ψευδεπίγραφο δίλημμα «αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» στις 7 Ιουνίου, αλλά εστίασε την κριτική του στα σκάνδαλα της κυβέρνησης και αποκρύπτοντας ότι αυτά αποτελούν γέννημα της πολιτικής και του καπιταλιστικού συστήματος που υπηρετούν σε συνέπεια οι εταίροι του δικομματισμού ζήτησε οι πολίτες να καταδικάσουν μια κυβέρνηση «που άνοιξε τα αεροδρόμια για να κλείσει τα στόματα, (...)άρχισε πανικόβλητη να συλλαμβάνει γυναικόπαιδα (...) και βρίσκεται σε ομηρία». Βέβαια, απέφυγε να κάνει οποιαδήποτε αναφορά στην ομολογημένη συμμετοχή στελεχών του στο σκάνδαλο της «Ζήμενς».