Προχωρώντας σε μια επιδεικτική περιφρόνηση της λαϊκής ετυμηγορίας ο πρωθυπουργός επαίρεται ότι καθόλου δε θα μετρήσει το αποτέλεσμα της ευρωκάλπης στο πρόγραμμα των αντεργατικών «μεταρρυθμίσεων», που δεσμεύεται ότι θα το προχωρήσει με ταχύτερους ρυθμούς, ενώ δε διστάζει να προαναγγείλει την οριστική κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου!

Στο όνομα της οχύρωσης της χώρας από τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης ο Κ. Καραμανλής μιλώντας χτες στον ΑΝΤ1 τόνισε ότι «το δικό μου χρέος είναι όσο μπορεί να σπρώξει μεταρρυθμίσεις, που μπορεί να μην είναι πάντα ευχάριστες, αλλά είναι αναγκαίες για να πορευτεί καλύτερα η χώρα. Και αυτό ισχύει, ασχέτως αποτελέσματος».

Προκειμένου να μην αφήσει περιθώρια αμφιβολιών φρόντιζε να επαναλαμβάνει συνεχώς το στίγμα της βούλησής του: «Είμαι έτοιμος εδώ και πολύ καιρό, και το έχω πει πολύ καθαρά στον κόσμο, ότι πρέπει να κάνουμε μια σειρά από πράγματα, κυρίως διαρθρωτικές αλλαγές, διότι είναι αυτά που εμφανίζονται ως αδυναμίες της οικονομίας μας. Τις ξέραμε πάντα, απλώς η κρίση τι έκανε; Κάνει πιο επιτακτική την ανάγκη άμεσα να προχωρήσουμε σ' αυτά».

Μάλιστα προχώρησε ξανά στην παράθεση της «ενδεικτικής» ατζέντας των μεταρρυθμίσεων που θα προχωρήσει μετά τις ευρωκάλπες: Ασφαλιστικό, «εξορθολογισμός» (διάβαζε... σφαγή) των βαρέων και ανθυγιεινών, περιορισμός των αναπηρικών συντάξεων, διαχωρισμός του κλάδου Υγείας από τον κλάδο Συντάξεων, άνοιγμα «κλειστών» επαγγελμάτων, νέοι έμμεσοι φόροι. «Εγώ είμαι πολύ καθαρός με τους πολίτες», τόνισε για πολλοστή φορά και διευκρίνισε: «Η βασική επιδίωξη είναι διαρθρωτικές αλλαγές και σύλληψη ή αντιμετώπιση του εκτεταμένου φαινομένου της φοροδιαφυγής. Αλλά αν χρειαστεί, αν οι προβλέψεις στην αποτίμηση του εξαμήνου που είναι τον Ιούνιο δηλαδή, δείχνουν ότι πρέπει να πάρουμε και άλλα μέτρα, ακόμα και φορολογικά, θα τα πάρουμε»...

Περηφανεύτηκε μάλιστα ότι και πριν τις ευρωεκλογές πήρε αντιλαϊκά μέτρα, αναφέροντας το πάγωμα των μισθών και των συντάξεων στο δημόσιο τομέα, και γι' αυτό δεν μπορεί, όπως είπε, να κατηγορηθεί ότι «φυλάει τα δύσκολα για μετά».

Ταυτόχρονα ο Κ. Καραμανλής υπερασπίστηκε τη στήριξη της κερδοφορίας των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων επικαλούμενος το σαθρό επιχείρημα ότι μόνο αυτές «γεννούν» θέσεις εργασίας και μόνο έτσι μπορεί να καταπολεμηθεί η ανεργία, παραγνωρίζοντας βέβαια ότι η θεωρία αυτή έχει χρεοκοπήσει κάτω και από το βάρος της κρίσης. Αναφερόμενος στις επενδύσεις που πρέπει να γίνουν μίλησε καθαρά με τη γλώσσα των καπιταλιστών: «Οταν ο άλλος θέλει να επενδύσει στην Ελλάδα και δεν μπορεί να βρει χώρο να επενδύσει, γιατί δεν ξέρει αν θα συμφωνήσει με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, αν θα του το εγκρίνει με περιβαλλοντικούς όρους η κυβέρνηση, αν θα προσφύγουν κάποιοι άλλοι στο Συμβούλιο Επικρατείας κλπ»... είπε αναφερόμενος στα «εμπόδια» που συναντά ένας «επενδυτής», για να συμπληρώσει πως «με το χωροταξικό σχεδιασμό σε ένα σημαντικό βαθμό λύνεται αυτό».

Χέρι χέρι με την επίθεση στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα και την επίδειξη πυγμής στους μετανάστες πηγαίνει και η ενίσχυση των μηχανισμών καταστολής και η κατάργηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Στην ευθεία ερώτηση «αν θα καταργήσετε το πανεπιστημιακό άσυλο», ο Κ. Καραμανλής δε διστάζει: «Κατ' αρχήν όχι. Αλλά σε τελική εκτίμηση, αν δε διορθωθεί η κατάσταση, θα μπορούσα να το σκεφτώ. Και εξηγούμαι γιατί: Σε μια ελεύθερη και ανοιχτή κοινωνία τι θα πει άσυλο; Δηλαδή η διακίνηση των ιδεών παντού δεν είναι ανοιχτή;»!...

Απαντώντας σε ερωτήσεις για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας ο πρωθυπουργός μίλησε για εντονότερη αστυνομική παρουσία στις γειτονιές, ενώ δικαιολόγησε την ποινικοποίηση της κουκούλας, το φακέλωμα των κινητών καρτοτηλεφώνων κ.ά.

Για τις βουλευτικές εκλογές απάντησε ότι «δεν τις βλέπει κοντά», επειδή, όπως εξήγησε, «η χώρα πρέπει να πάει σε εκλογές αφού μπορέσει να αντιμετωπίσει τα μεγάλα προβλήματα που μας έχει συσσωρεύσει η οικονομική κρίση». Οσον αφορά το ενδεχόμενο των εκλογών με αφορμή την ανάδειξη προέδρου Δημοκρατίας την άνοιξη του 2010, είπε πως «πάντως δεν θα τις προκαλέσει η κυβέρνηση τότε τις εκλογές».