ΚΟΤΜΠΟΥΣ.-

Το «Κόμμα Δημοκρατικού Σοσιαλισμού» (ΚΟΔΗΣΟ) πραγματοποίησε στις 14-15 Οκτώβρη στην ανατολικογερμανική πόλη Κότμπους το 7ο Συνέδριό του. Αν και αναμενόταν ότι θα γινόταν συζήτηση και για τις προγραμματικές θέσεις, ουσιαστικά το συνέδριο απασχολήθηκε με την εκλογή νέας εθνικής ηγεσίας και με την τακτική που θα ακολουθηθεί ως το 2002, οπότε θα διεξαχθούν οι επόμενες παγγερμανικές εκλογές.

Σχετικά με το πρώτο ζήτημα η απερχόμενη ηγεσία (πρόεδρος Λόταρ Μπίσκι και πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του Κόμματος στο Μπούντεσταγκ ο Γκρέγκορ Γκίζι) εξέφρασε κατά διάφορους τρόπους την ικανοποίησή της ότι στη θέση τους και γενικά στο σύνολο σχεδόν της εθνικής ηγεσίας εκλέχτηκαν εκπρόσωποι των «μεταρρυθμιστών», των λεγόμενων και «ρεάλος» (ρεαλιστών), ενώ η Κομμουνιστική Πλατφόρμα θα εκπροσωπηθεί στο ηγετικό όργανο μόνο με ένα στέλεχός της, τη Σάρα Βάγκενχνεντ.

Πρόεδρος του Κόμματος εκλέχτηκε η Γκάμπι Τσίμερ και πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας ο Ρόλαντ Κλάους. Από τις ομιλίες όχι μόνο των δύο αυτών ηγετικών στελεχών, αλλά από τις τοποθετήσεις και άλλων συνέδρων με επιρροή έγινε καταφανές ότι το κόμμα θα συνεχίσει και θα εντείνει τις προσπάθειες για τη δημιουργία μιας «κεντροαριστεράς συμμαχίας» (ΚΟΔΗΣΟ - SPD), που το αποκορύφωμά της θα είναι μελλοντικά ο ενδεχόμενος σχηματισμός «συμμαχικών» κυβερνήσεων όχι μόνο σε επίπεδο κρατιδίων, αλλά μιας τέτοιας κυβέρνησης και σε εθνικό επίπεδο. Η πρόεδρος Γκάμπι Τσίμερ χαρακτήρισε το ΚΟΔΗΣΟ σαν «λαϊκό κόμμα», που μέσα στο υπάρχον καπιταλιστικό σύστημα είτε σαν αντιπολίτευση, είτε σαν κυβέρνηση θα προσπαθήσει να επιφέρει «αλλαγές» προς το συμφέρον των εργαζομένων στρωμάτων. Για την πραγματοποίηση των πιο πάνω στόχων καθορίστηκε να μην επιδιωχτούν και να συνεχιστούν όπου ήδη υπάρχουν συνεργασίες, επαφές και συνομιλίες με τα ηγετικά στελέχη του SPD και του ΚΟΔΗΣΟ, αλλά και στη βάση των δύο κομμάτων.

Πρέπει, ωστόσο, να σημειωθεί ότι η κούρσα αυτή δεν είναι χωρίς αμφισβήτηση και στα δύο κόμματα. Ιδιαίτερα στο SPD ηγετικοί παράγοντες όχι μόνο δε συμφωνούν με τον «εναγκαλισμό» των δύο κομμάτων, αλλά μερικοί από αυτούς, π.χ. ο Βόλφγκανγκ Κλέμεντ, πρωθυπουργός του μεγαλύτερου γερμανικού κρατιδίου, της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, δήλωσε ότι η Υπηρεσία Προστασίας του Συντάγματος οφείλει να παρακολουθεί το ΚΟΔΗΣΟ, αφού στις γραμμές του υπάρχουν και κομμουνιστές. Πάντως οι αρθρογράφοι ορισμένων αστικών ΜΜΕ διαβλέπουν στον «εναγκαλισμό» προσπάθεια του μεγαλύτερου κόμματος, του SPD, να «καταπιεί» ψήφους του ΚΟΔΗΣΟ, ή αργότερα και το ίδιο το ΚΟΔΗΣΟ - από την άλλη, μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΚΟΔΗΣΟ εν όψει της ανοιχτότερης δεξιόστροφης κούρσας της πλειοψηφίας μόλις δέκα μέρες μετά το συνέδριο του Κότμπους έκαναν ανοιχτή κριτική μέσω του Τύπου. Ο βουλευτής Βίνφριντ Βολφ π.χ. σε άρθρο του στη «Γιούγκε Βελτ» κάλεσε «τις σοσιαλίστριες και τους σοσιαλιστές εντός και εκτός του κόμματος» να αγωνιστούν (για την τύχη του κόμματος). Ακουσε -γράφει- πως σύντροφοι από τη Δύση δήλωσαν ότι εγκατέλειψαν ή πρόκειται να εγκαταλείψουν το ΚΟΔΗΣΟ, γιατί η νέα ηγετική ομάδα στο συνέδριο έκανε λόγο για «Εθνος, Γερμανία, Λαό», χωρίς καμιά ταξική διάκριση. Η βουλευτίνα Ούλα Λέτζερ από τη Βόρεια Ρηνανία - Βεστφαλία υπογράμμισε ότι διερωτάται αν το ΚΟΔΗΣΟ μπορεί να ανοίξει το κέντρο της κοινωνίας προς τα αριστερά ή μήπως το κόμμα θα τραβηχτεί από το κέντρο προς τα δεξιά. Ο Βαυαρός Ούβε Χικς τόνισε ότι «οι Αριστεροί της Δύσης έχουν βιώσει την εξέλιξη του SPD και την προσαρμογή των Πρασίνων (στο κατεστημένο) και ότι ακριβώς με αυτό το βλέμμα παρακολουθούν τώρα την εξέλιξη στο ΚΟΔΗΣΟ».