ΠΑΡΙΣΙ.-

Ενας ακόμη υπάλληλος του ιδιωτικοποιημένου γαλλικού τηλεπικοινωνιακού κολοσσού «France Telecom» έθεσε, χθες, τέρμα στη ζωή του. Ο 51χρονος, που πήδηξε από γέφυρα σε μεγάλο αυτοκινητόδρομο της περιοχής Haute Savoie, άφησε ένα σημείωμα, όπου ανέφερε ότι εξωθήθηκε στην αυτοκτονία «από το κλίμα που επικρατεί στην εταιρεία του». Πρόκειται για την 24η αυτοκτονία εργαζομένου της εταιρείας τους τελευταίους 18 μήνες.

Μόλις πριν από δύο βδομάδες, η κυβέρνηση, που παραμένει ο κύριος μέτοχος με 27%, προσπάθησε να κατευνάσει τη λαϊκή οργή και το σοκ από τις αλλεπάλληλες απώλειες ανθρώπινων ζωών, καλώντας «σε έκτακτη συνάντηση» τον διευθυντή της εταιρείας. Δεσμεύτηκαν, μετά, όλοι μαζί «να αντιμετωπίσουν την κατάσταση».

Την ...αντιμετώπισαν, δημιουργώντας 24ωρη γραμμή τηλεφωνικής ψυχολογικής υποστήριξης, προσλαμβάνοντας «ειδικούς διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού», εντείνοντας «τους κρατικούς ελέγχους υγείας και ασφάλειας» και «παγώνοντας μέχρι τα τέλη Οκτώβρη τα σχέδια αναδιάρθρωσης της εταιρείας». Και ήταν εξαρχής προφανές ότι όλα αυτά δεν ήταν αρκετά.

Γιατί δεν άγγιζαν καν τα αίτια της πρωτοφανούς αυτής κατάστασης. Γιατί οι εργαζόμενοι, συμπεριλαμβανομένων των αυτοχείρων, έχουν επανειλημμένως καταγγείλει ότι οι συνθήκες εργασίας είναι απάνθρωπες. Οτι η απειλή της απόλυσης είναι διαρκής. Οτι τα ωράρια εργασίας είναι εξοντωτικά, καθώς και οι διαρκείς μετακινήσεις, από πόστο σε πόστο, χωρίς απαραιτήτως ο εργαζόμενος να έχει τη γνώση για να ανταποκριθεί στις «ανάγκες διαρκούς αναδιάρθρωσης» που έχει θέσει η διεύθυνση της εταιρείας.

Για όλα αυτά, όλοι όσοι «όπλισαν το χέρι των αυτοχείρων» δεν έκαναν τίποτε και δεν πρόκειται να κάνουν. Γιατί οι εργαζόμενοι, όπως φαίνεται, είναι αναλώσιμοι στο βωμό του κέρδους του κεφαλαίου. Και αυτό δεν αλλάζει με «παυσίπονα» και ευχολόγια ούτε όταν η αναλωσιμότητα αυτή αποκαλύπτεται στην πλέον ωμή και κραυγαλέα μορφή της.