Προτροπές για ένταση των ελέγχων στην αποτροπή των εργατικών «ατυχημάτων» και διαβεβαιώσεις ότι θα βοηθήσει στην αντιμετώπιση του θέματος μοίρασε χτες η νέα ηγεσία του υπουργείου Εργασίας κατά την επίσκεψή της στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ). Μιλώντας, λες και το κυβερνητικό κόμμα εμφανίστηκε μόλις χτες στον πολιτικό βίο της χώρας, ο υπουργός Εργασίας Ανδρέας Λοβέρδος δήλωσε ότι δίνει «πολύ μεγάλη σημασία στο θέμα της πρόληψης των εργατικών ατυχημάτων με την ένταση και των προληπτικών ελέγχων...»

Βέβαια, τις διαβεβαιώσεις για «ένταση των ελέγχων» οι εργαζόμενοι τις έχουν λάβει πολλές φορές. Και από τη ΝΔ και από το ΠΑΣΟΚ. Αυτό όμως δεν απέτρεψε το έγκλημα που συντελείται χρόνια τώρα μέσα στα κάτεργα της εργοδοσίας. Δεν εμπόδισε, στο βωμό του κέρδους μόνο τα τελευταία 9 χρόνια (2000 - 2008) 1.236 εργάτες να χάσουν τη ζωή τους την ώρα του μεροκάματου. Η μακάβρια στατιστική επιμερίζει μάλιστα εξίσου τον κατάλογο των θανατηφόρων ατυχημάτων. Σε 613 ανέρχονται οι νεκροί την τετραετία 2000 - 2004, σε 623 οι νεκροί την πενταετία 2004 - 2008.

Και τα δύο κόμματα, άλλωστε, προωθώντας την «ευελιξία» στην αγορά εργασίας με τους ενοικιαζόμενους εργάτες και τους εργολάβους, την «απασχολησιμότητα» με τρίωρα και τετράωρα και το μόνιμο άγχος του εργάτη για το μεροκάματο, δεν έκαναν τίποτα άλλο παρά να δημιουργούν το κατάλληλο «περιβάλλον», για τα «ατυχήματα» στους χώρους δουλειάς. Οσο για την πρόληψη στην οποία αναφέρθηκε ο υπουργός, αυτή ουσιαστικά έχει αφεθεί στη ... μεγαλοθυμία της εργοδοσίας, την ώρα μάλιστα που σε κάθε επιθεωρητή αντιστοιχούν πάνω από 1.000 επιχειρήσεις, ενώ η υποδομή του ΣΕΠΕ είναι υποτυπώδης.

Σε ανακοίνωσή του για την επίσκεψη του υπουργού Εργασίας στο ΣΕΠΕ, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει: «Αν η αντιμετώπιση των εργατικών "ατυχημάτων" ήταν ζήτημα καλών προθέσεων και διακηρύξεων, θα είχαν εξαλειφθεί και δε θα αύξαναν χρόνο με το χρόνο. Πολύ περισσότερο που η σημερινή κυβέρνηση, όπως και η προηγούμενη, προστατεύουν τα συμφέροντα της καπιταλιστικής εργοδοσίας.

Η εργατική τάξη δε θα σταματήσει να πληρώνει και με το αίμα της την κερδοφορία του κεφαλαίου, όσο προωθείται η πολιτική που χειροτερεύει τις εργασιακές σχέσεις, εντατικοποιεί την εργασία και καλύπτει την εργοδοτική τρομοκρατία στους εργασιακούς χώρους.

Ο υπουργός Εργασίας, αν και γνωρίζει τα παραπάνω, απέφυγε να τοποθετηθεί, όπως απέφυγε να τοποθετηθεί και σε πολλά άλλα που συνιστούν καθεστώς γαλέρας σε χιλιάδες εργασιακούς χώρους.

Είναι στοιχειώδης ανάγκη να καλυφθούν τα τεράστια κενά στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, παρά την αμφίβολη αποτελεσματικότητά του σε σειρά περιπτώσεων. Ταυτόχρονα, η λήψη μέτρων υγιεινής και ασφάλειας σε όλους τους χώρους δουλειάς, καθώς και η πάλη κατά της εργοδοτικής τρομοκρατίας, πρέπει να γίνουν υπόθεση του ταξικού εργατικού κινήματος ακόμα πιο αποφασιστικά. Η εργατική τάξη δεν έχει τίποτα να περιμένει ούτε από την κυβέρνηση, ούτε από τα συνδικαλιστικά της όργανα».