Την εντατικοποίηση της μάχης μεταξύ των ...«πράσινων» επιχειρηματικών ομίλων που ασχολούνται με τις διάφορες τεχνολογίες διαχείρισης των απορριμμάτων, προκαλεί ήδη η πρόσφατη ανακοίνωση της υπουργού Περιβάλλοντος Τ. Μπιρμπίλη ότι τους πρώτους μήνες του 2010 θα δημοπρατηθούν οι νέες μονάδες επεξεργασίας απορριμμάτων για το Γραμματικό και την Αττική συνολικά.

Το πεδίο για τη διαμάχη μεταξύ των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων δημιουργήθηκε καθώς η υπουργός δε διευκρίνισε αν εννοεί τις μονάδες μηχανικής ανακύκλωσης - κομποστοποίησης, αφήνοντας ανοιχτό το «παράθυρο» στις μονάδες αυτές να συμπεριληφθούν ακόμη και αυτές της καρκινογόνου καύσης ή της βιολογικής ξήρανσης.

Ηδη με δημοσιεύματα στον Τύπο αρχίζει να γίνεται έμμεση προπαγάνδιση της μιας ή της άλλης μεθόδου, ενώ - κατά ...σύμπτωση - την ίδια μέρα των ανακοινώσεων της υπουργού, σε εκδήλωση που διοργάνωσε στην Αθήνα η invest in Greece (εταιρεία για την προώθηση ξένων επενδύσεων στην Ελλάδα) μαζί με το Σουηδικό Εμπορικό Συμβούλιο, παρουσιάστηκαν οι τεχνολογίες 7 σουηδικών εταιρειών που ασχολούνται με έργα διαχείρισης απορριμμάτων. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης ημερίδας αναφέρθηκαν οι επενδυτικές ευκαιρίες στον κλάδο, καθώς και οι διευκολύνσεις (βλέπε κρατικές επιδοτήσεις) από τον αναπτυξιακό νόμο, τις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα, αλλά και το Πρόγραμμα του ΕΣΠΑ...

Και οι εταιρείες διαχείρισης απορριμμάτων μυρίστηκαν «ψητό» μέσω της «πράσινης» ανάπτυξης και εφορμούν, εκμεταλλευόμενες την πολιτική ιδιωτικοποίησης που ακολουθεί και η σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μετά την προηγούμενη της ΝΔ. Κι όλα αυτά άσχετα αν η πολιτική αυτή είναι ιδιαίτερα επιβλαβής και για την υγεία και για το περιβάλλον (με την εκπομπή διοξινών και διοξειδίου του άνθρακα), ενώ θα επιφέρει πρόσθετα χαράτσια, αφού οι τεχνολογίες αυτές κοστίζουν πολλαπλάσια και θα προκαλέσουν αντίστοιχη αύξηση των ανταποδοτικών δημοτικών τελών... Αλλο ένα ακόμη ζήτημα που αναδεικνύει την ανάγκη κεντρικού σχεδιασμού διαχείρισης απορριμμάτων αποκλειστικά από το κράτος με γνώμονα τη Δημόσια Υγεία. Αλλά αυτό απαιτεί κοινωνία χωρίς επιχειρηματίες και αντίστοιχη πολιτική.