Στην ιδιωτική πρωτοβουλία και στη ...φιλανθρωπία των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) παραδίδει η κυβέρνηση τη διασφάλιση των Δικαιωμάτων του Παιδιού, καθώς και την τήρηση των σχετικών διεθνών συμβάσεων - υποχρεώσεις, δηλαδή, ουσιώδεις και βασικές που θα έπρεπε να αποτελούν αμιγώς κρατική υπόθεση.

Στο πλαίσιο αυτό πραγματοποιήθηκε προχτές στα γραφεία του Συνηγόρου του Πολίτη η ιδρυτική συνέλευση του «Δικτύου Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων για την Παρακολούθηση της Εφαρμογής της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού».

Πρόκειται για μια πρωτοβουλία στην οποία συμμετέχουν 47 ΜΚΟ και η οποία προκλήθηκε από τον ίδιο τον Συνήγορο, ο οποίος - αντί να περιορίζεται στον αυστηρό και ουσιώδη έλεγχο της Πολιτείας αναφορικά με τις υποχρεώσεις της απέναντι στο Παιδί- από τον Οκτώβρη του 2008 είχε καλέσει τις εν λόγω ΜΚΟ να συντονιστούν και να συνεργαστούν πάνω στο θέμα.

Οπως αναφέρεται σε σχετική χτεσινή ανακοίνωση του Συνηγόρου, το εν λόγω νέο Δίκτυο των ΜΚΟ θα προετοιμάσει έκθεση για την εφαρμογή της Διεθνούς Σύμβασης για το Παιδί στη χώρα μας, την οποία θα αποστείλει στον ΟΗΕ, ενώ παράλληλα θα παρακολουθεί την εφαρμογή της Σύμβασης, καθώς και της σχετικής εθνικής νομοθεσίας. Στην 9μελή Συντονιστική Επιτροπή του δικτύου, που εκλέχτηκε στη συνέλευση που έγινε προχτές, συμμετέχουν εκπρόσωποι των οργανώσεων: Γιατροί του Κόσμου, Δίκτυο Δικαιωμάτων του Παιδιού, Διεθνής Αμνηστία, Ελληνική Εθνική Επιτροπή της UNICEF, Παιδικά Χωριά SOS, ΑΡΣΙΣ - Κοινωνική Οργάνωση Υποστήριξης Νέων, Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, Κέντρο Μέριμνας Οικογένειας και Παιδιού, ΣΧΕΔΙΑ - Κέντρο Παιδαγωγικής και Καλλιτεχνικής Επιμόρφωσης.

Δεδομένου ότι το πρόβλημα των δικαιωμάτων του Παιδιού στη χώρα μας είναι τεράστιο και δεν αφορά μόνο τα παιδιά των Ελλήνων πολιτών, αλλά και των εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων (τραγικών θυμάτων των πολέμων, της φτώχειας, της πολλαπλής εκμετάλλευσης και των άθλιων συνθηκών διαβίωσης), αποτελεί αν μη τι άλλο πρόκληση η προώθηση λύσεων να επαφίεται στα χέρια Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, στην ελεημοσύνη των χρηματοδοτών που βρίσκονται πίσω από αυτές και στα συμφέροντα που προωθούν με τη μάσκα της φιλανθρωπίας. Η πρόκληση αυτή λαμβάνει, μάλιστα, εξοργιστικό χαρακτήρα όταν την κινητοποίηση των ΜΚΟ για ένα τόσο λεπτό ζήτημα αναλαμβάνει το κράτος μέσω μιας ανεξάρτητης αρχής.