«Την κρίση δεν μπορεί να την πληρώσει ούτε η φτωχολογιά ούτε το μέσο εισόδημα, τα μεσαία εισοδήματα, που στο κάτω κάτω έχουν από ελάχιστη μέχρι καμία ευθύνη». Κι όμως, όσο και αν ακούγεται απίστευτο, αυτή η φράση ειπώθηκε με κάθε σοβαρότητα από τα πρωθυπουργικά χείλη στη συνέντευξη Τύπου μετά τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, χτες, στις Βρυξέλλες. Και δεν ήταν η μόνη φράση, καθώς φανερή ήταν η επιδίωξη του Γ. Παπανδρέου να δημιουργήσει την εικόνα ότι τάχα αντιστέκεται στις πιέσεις των αγορών και θα κάνει τα πάντα για να μην πληρώσουν την κρίση οι μισθωτοί και η φτωχολογιά. Πρόκειται βέβαια για συνειδητή και προσχεδιασμένη επιχείρηση παραπλάνησης και εφησυχασμού των εργαζομένων, ώστε να περάσει δίχως ισχυρές κοινωνικές αντιστάσεις ο οδοστρωτήρας των νέων σκληρών αντιλαϊκών μέτρων. Ομως, ο ρόλος του αυτόκλητου υπερασπιστή της φτωχολογιάς που παίζει ο πρωθυπουργός δεν πείθει κανέναν, ούτε τους πλέον «φανατικούς» οπαδούς του, ακριβώς γιατί ξέρουν και από παλιά τι κρύβεται πίσω από τη «σοσιαλιστική» ρητορική της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ. Ο προϋπολογισμός του 2010, ο οποίος μάλιστα θα «συμπληρωθεί», οι εξαγγελίες του Α. Λοβέρδου για το ξεθεμελίωμα της Κοινωνικής Ασφάλισης, η σχεδιαζόμενη «νομιμοποίηση» του εργασιακού μεσαίωνα αρκούν για να καταδειχθεί το εύρος της νέας αντιλαϊκής επίθεσης. Ταυτόχρονα, βέβαια, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για ψευδαισθήσεις. Αν δε σηκώσουν οι εργαζόμενοι το ανάστημά τους και δε δείξουν τη δύναμή τους, θα βυθιστούν πιο βαθιά στη φτώχεια, στην ανεργία και την εξαθλίωση.