Ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης -με παρούσα την κάμερα της κρατικής τηλεόρασης- ρωτούσε για να ενημερωθεί πόσοι Τσιγγάνοι θα στεγαστούν στον οικισμό με τα λυόμενα στο στρατόπεδο Γκόνου.
Κι ο νομάρχης Θεσσαλονίκης Κ. Παπαδόπουλος απαντούσε ότι είναι 250 λυόμενα που θα στεγάσουν ισάριθμες οικογένειες με 1.500 ψυχές.
Αυτή η εικόνα δόθηκε απ' τις τηλεοράσεις το προπερασμένο Σάββατο (11.11.2000).
Είχε προηγηθεί η ομιλία του πρωθυπουργού στη (διήμερη) Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ για το κοινωνικό κράτος και την επισήμανση -απ' τον ίδιο- για την «επικεντρωμένη πολιτική» που έχει επιλέξει η κυβέρνηση ως τρόπο ενίσχυσης των αδύναμων ομάδας.
Ομως τέτοια «επίκεντρα» μπορεί να είναι σταγόνα στον ωκεανό των προβλημάτων των ομάδων που ζουν στο περιθώριο, αποτελούν όμως τις κατάλληλες «πινελιές» στην επιχείρηση αναστήλωσης της αντικοινωνικής πολιτικής της κυβέρνησης.
Το έργο για τη στέγαση αυτών των σκηνιτών τσιγγάνων θα έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί απ' το 1997 αλλά παραδόθηκε το Νοέμβρη του 2000.
Το Σεπτέμβρη του 1998 αυτοί οι Τσιγγάνοι διώχτηκαν απ' τον Εύοσμο και αναγκάστηκαν να μείνουν στην κοίτη του Γαλλικού ποταμού όπου κινδύνευσαν από πλημμύρες και επιδημίες.
Το αρχικό σχέδιο προέβλεπε έναν «οικισμό τύπου κάμπινγκ», που μετατράπηκε σε «πρότυπο χωριό» και κατέληξε σε λυόμενα 25 τετραγωνικών μέτρων το καθένα.
Το 1997 είχαν προϋπολογιστεί 250 εκ. δραχμές για τον οικισμό αλλά έφτασε σε δύο δισ. δραχμές. Ομως ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί η ύδρευση, η αποχέτευση, η ηλεκτροδότηση, και η ασφαλτρόστρωση ενώ δεν υπάρχει αστική συγκοινωνία.
Και 32 τσιγγανάκια που στάλθηκαν να φοιτήσουν στο 2ο Δημοτικό Σχολείο της Χαλάστρας αναγκάστηκαν να παρακολουθούν μαθήματα σε μια αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, χωρίς πίνακα και θρανία, γιατί -ήδη- στο σχολείο φοιτούσαν υπεράριθμοι μαθητές.
Μάλιστα, τότε, δόθηκε η διαβεβαίωση, ότι με αυτά τα προγράμματα θα λύνονταν τα προβλήματα των Τσιγγάνων που τους ταλαιπωρούν έξι αιώνες.
Και τι δεν έταξαν με τα τρία δισ. δραχμές: Υγεία, εκπαίδευση, «κλασικό μαζικό αθλητισμό» και «τουλάχιστον 200 οικογένειες ν' αποκτούν κάθε χρόνο τροχόσπιτα...»!
Και στις 17.2.2000 -προεκλογικά δηλαδή- συνεδρίασε το «Διυπουργικό όργανο για τους Ελληνες Τσιγγάνους και ασχολήθηκε με τον απολογισμό της περιόδου 1996 -1999, καθώς και για τον προγραμματισμό για τα επόμενα χρόνια».
Ιδού η κατάληξη των επικέντρων και του προγραμματισμού μιας ανάλγητης πολιτικής.
Ομως οι ψίθυροι ενός ανύπαρκτου έργου έργου μεγιστοποιούνται με τη βοήθεια του επικοινωνιακού μάρκετινγκ, τους κομπασμούς και τις εικόνες της τηλεόρασης...