Σχέδια εντατικοποίησης και κλιμάκωσης του πολέμου σε Αφγανιστάν και Πακιστάν αναμένεται να προωθήσουν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις το 2010, μετά και τις εξαγγελίες για γιγαντιαία ενίσχυση της κατοχής, κατά 40.000 και πλέον στρατιώτες, από το νέο έτος, τόσο από τις ΗΠΑ όσο και από τις «συμμαχικές δυνάμεις», με τους λαούς να βιώνουν την απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση, ενώ η ζωή τους κρίνεται καθημερινά στις μάχες κατοχικών στρατευμάτων, κυβερνητικού στρατού και «ενόπλων ανταρτών των Ταλιμπάν». Ολοι ισχυρίζονται ότι μάχονται για τα συμφέροντα του λαού των δύο χωρών, στην πραγματικότητα όμως συντηρούν ένα πολεμικό κλίμα, αποσταθεροποίησης της περιοχής, προς όφελος των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, θυσιάζοντας χιλιάδες αμάχους μόνο μέσα στον περασμένο χρόνο, πολλοί από αυτούς μικρά παιδιά.

Αρχής γενομένης από το Αφγανιστάν, που μπαίνει στον ένατο χρόνο πολέμου και κατοχής, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, των ΗΠΑ και όσων ακόμα συντάσσονται με το μέρος τους στην πολυετή αυτή αιματοχυσία, επαναβεβαίωσαν στην πρόσφατη Σύνοδο του ΝΑΤΟ τη δέσμευσή τους στο «δίκαιο πόλεμο», όπως τον αποκάλεσαν, του Αφγανιστάν, υιοθετώντας στο ακέραιο τις αμερικανικές προτάσεις περί ενίσχυσης των στρατευμάτων, κλιμάκωσης του πολέμου και διάχυσής του στο γειτονικό Πακιστάν, έως ότου δημιουργήσουν στην περιοχή ένα απόλυτα ελεγχόμενο προτεκτοράτο, που θα εξυπηρετεί τα συγκεκριμένα συμφέροντα.

Η ανάμειξη ωστόσο περισσότερων παικτών και η ανάπτυξη επικίνδυνων συμμαχιών εντείνει τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, καθώς εμφανίζονται και νέοι διεκδικητές μεριδίου των κερδών του πολέμου, όπως η Κίνα και η Ρωσία και εντάσσονται στο πλαίσιο της διαμόρφωσης των νέων σφαιρών επιρροής στον παγκόσμιο χάρτη.

Η κλιμάκωση του πολέμου από τις κατοχικές δυνάμεις στο Αφγανιστάν, όπως είναι φυσικό, προκαλεί εντατικοποίηση και των αντιδράσεων εκ μέρους των Ταλιμπάν, που αυξάνουν τις επιθέσεις τους, ενώ δε λείπουν και τα εγκλήματα πολέμου εκ μέρους των κατοχικών δυνάμεων, που προκαλούν το δημόσιο αίσθημα, αυξάνοντας τη δυσαρέσκεια εναντίον της κατοχής, με αποτέλεσμα να ενισχύονται οι Ταλιμπάν, ως «η μόνη διέξοδος», στο αδιέξοδο του πολυετούς πολέμου. Χαρακτηριστικό το έγκλημα της Κουντούζ, όπου τα γερμανικά κατοχικά στρατεύματα πραγματοποίησαν επίθεση εναντίον δήθεν θέσεων των Ταλιμπάν, στις 4 Σεπτέμβρη, σκοτώνοντας δεκάδες αμάχους, που ξεπερνούν τους 160, χωρίς ο πραγματικός αριθμός των θυμάτων να έχει γίνει ποτέ γνωστός ή ο κατοχικός στρατός να έχει αναλάβει τις ευθύνες του. Παρά το ντόμινο παραιτήσεων που προκάλεσε το μακελειό στη γερμανική κυβέρνηση, με την παραίτηση του πρώην υπουργού Αμυνας - μετέπειτα υπουργού Εργασίας - του υφυπουργού Αμυνας, αλλά και του επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων, η Γερμανία εξετάζει θετικά πλέον την ενίσχυση των κατοχικών της στρατευμάτων στο Αφγανιστάν, με το ζήτημα να θεωρείται λήξαν.

Στις ανακοινώσεις του Αμερικανού προέδρου Μπάρακ Ομπάμα, για αποστολή επιπλέον 30.000 και πλέον κατοχικών στρατιωτών, ήρθαν να προστεθούν οι εξαγγελίες του γγ του ΝΑΤΟ, Αντερς Φον Ράσμουσεν, για ενίσχυση και των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων κατοχής με 7.000 άνδρες για αρχή, δεσμευόμενος ότι έπεται συνέχεια, θέτοντας την επιτυχία του ιμπεριαλιστικού πολέμου ως πρωταρχικό ζήτημα της «Συμμαχίας». Στις αποφάσεις του ΝΑΤΟ υπερθεματίζει και η ΕΕ, που δεσμεύεται να εξακολουθήσει να στηρίζει με όλες της τις δυνάμεις την κατοχή, ενώ επιθυμεί να ανταγωνιστεί τις ΗΠΑ στην μετά του πολέμου εποχή, που θεωρείται ότι θα είναι και η πιο προσοδοφόρα, διεκδικώντας ηγετικό ρόλο στην ανοικοδόμηση, το στήσιμο της δικαιοσύνης, των θεσμών και της κυβέρνησης στα πλαίσια των δικών της ιμπεριαλιστικών συμφερόντων. Οι αποφάσεις σχετικά με την κατοχή, αλλά και την επιπλέον συμβολή των «συμμάχων» θα οριστικοποιηθούν στη Σύνοδο του Λονδίνου για το Αφγανιστάν, στις 28 Γενάρη, με τους αξιωματούχους του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ να ξεκαθαρίζουν σε κάθε τους εμφάνιση ότι δεν προτίθενται σε καμία περίπτωση να εγκαταλείψουν το Αφγανιστάν, παρά τις δηλώσεις Ομπάμα για διαδικασία εξόδου από τον πόλεμο, που θα ξεκινήσει το 2011.

Ωστόσο, τα σχέδια των ΗΠΑ για την κλιμάκωση της κατοχής έρχονται να απογειώσουν το κόστος της πολεμικής εκστρατείας σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, μετακυλίοντας για ακόμα μία φορά το κόστος στις πλάτες των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, αυξάνοντας τις αντιδράσεις εναντίον του πολέμου. Την ίδια στιγμή ενισχύονται οι φωνές στις ΗΠΑ που κάνουν λόγο για κακοδιαχείριση των δισεκατομμυρίων που δαπανώνται για την κατοχή, δημιουργώντας ερωτηματικά για το πού εξαφανίζονται δισεκατομμύρια δολάρια. Οι συνειρμοί ενισχύονται αν θυμηθούμε παλαιότερες αποκαλύψεις, για όπλα και πυρομαχικά των αμερικανικών κατοχικών δυνάμεων, που έκαναν φτερά ως διά μαγείας, χωρίς καμία εξήγηση και τελικά βρέθηκαν να εξοπλίζουν τους Ταλιμπάν, τείνοντας να κάνουν τις ενδείξεις για συνεργασία κατοχικού στρατού και «ανταρτών» αποδείξεις.

Ξεκάθαρη είναι η θέση της Βρετανίας, που υποστηρίζει πλήρως την προσέγγιση των «μετριοπαθών Ταλιμπάν», για συμμετοχή τους στην κυβέρνηση και τη μετακατοχική εποχή, δείχνοντας ότι οι δεσμοί που οικοδομήθηκαν μεταξύ ιμπεριαλιστών και «Ταλιμπάν», από την εποχή της σοσιαλιστικής κυβέρνησης στο Αφγανιστάν, εξακολουθούν να παραμένουν ισχυροί και χρήσιμοι...

Σταθερή είναι και η εξάπλωση του πολέμου στο Πακιστάν, με το ΚΚ της χώρας να κάνει λόγο ξεκάθαρα για σκόπιμη καλλιέργεια των εθνικιστικών παθών και των εντάσεων στη χώρα, με στόχο τον πλήρη έλεγχό της, τον αποπροσανατολισμό από τα σκάνδαλα και τις υποθέσεις διαφθοράς, αλλά και τη δέσμευση των εκάστοτε κυβερνήσεων στο άρμα των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων. Οι επιθέσεις ενόπλων έχουν γίνει πλέον καθημερινότητα, φέρνοντας το λαό σε απόγνωση σε συνδυασμό με τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις του κυβερνητικού στρατού στις βορειοδυτικές περιοχές των φυλών, αλλά και τις επιθέσεις μη επανδρωμένων αεροσκαφών από τις αμερικανικές κατοχικές δυνάμεις του Αφγανιστάν, καθώς καμία περιοχή δε θεωρείται πλέον ασφαλής.

Σε αυτό το πολεμικό σκηνικό η ελληνική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εξακολουθεί την πάγια πολιτική που ακολούθησε και η ΝΔ, στηρίζοντας τα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Εχει δεσμευτεί για χρηματοδότηση της κατοχής του Αφγανιστάν, εκπαίδευσης δυνάμεων ασφαλείας, ισχυριζόμενη ωστόσο ότι δεν αυξάνει τα στρατεύματά της στην περιοχή και δήθεν ότι δε μετακινούνται σε εμπόλεμη ζώνη. Στην πραγματικότητα όμως εάν το ΝΑΤΟ απαιτήσει από την Ελλάδα μάχιμες μονάδες ή τη μεταφορά τους σε εμπόλεμη περιοχή, οι δεσμεύσεις που έχει η χώρα απέναντι στη «Συμμαχία» την υποχρεώνουν για ενεργό συμμετοχή στον πόλεμο. Αλλωστε, όσο και να υποστηρίζει το ελληνικό υπουργείο Εθνικής Αμυνας ότι τα ελληνικά κατοχικά στρατεύματα βρίσκονται σε «ασφαλή περιοχή», κάτι τέτοιο δεν ισχύει στην πραγματικότητα, αφού και η Καμπούλ θεωρείται ως περιοχή «υψηλού κινδύνου».

Το ΚΚΕ από την πλευρά του καταγγέλλει την ιμπεριαλιστική επέμβαση στο Αφγανιστάν και το Πακιστάν, που προωθείται από την ΕΕ, τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, υπογραμμίζοντας ότι «οι λαοί δεν μπορούν να διαλέγουν τον "καλύτερο ιμπεριαλιστή". Πρέπει να δυναμώσουν την πάλη τους ενάντια στα σχέδια όλων των ιμπεριαλιστών, για την αποτίναξη του ιμπεριαλιστικού κατοχικού ζυγού από το Αφγανιστάν και την ευρύτερη περιοχή». Το ΚΚΕ καταγγέλλει και τη συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο, υπογραμμίζοντας ότι «η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, συνεχίζοντας την πολιτική της ΝΔ, υποστηρίζει ενεργά και κλιμακώνει την εμπλοκή της χώρας στο βρώμικο πόλεμο με προετοιμασίες για αύξηση της στρατιωτικής παρουσίας και για την εκπαίδευση μονάδων του αφγανικού στρατού».