Είναι προφανές: Ζούμε μια δημιουργικά θυελλώδη κατάσταση. Η ολιγαρχία δεν κρύβει τον τρόμο της, οι τράπεζες χάνουν, έχει σημάνει εθνικός συναγερμός για τη σωτηρία τους, οι εργάτες με την υπεύθυνη στάση του εκπροσώπου τους, προέδρου της ΓΣΕΕ και επιφανούς στελέχους του ΠΑΣΟΚ, δηλώνουν πως δε θέλουν άλλα προνόμια, οι εκδότες βεβαιώνουν πως θα πληρώσουν όλοι δίκαια κι ότι τελειώνουν τα πολιτικάντικα παιχνίδια. Τώρα πρέπει σωθεί το έθνος, ο ελληνισμός, όπως είπε, χτες το βράδυ στη Βουλή ο Γ. Α. Παπανδρέου και επαύξησε κραδαίνοντας το κνούτο ο Καρατζαφέρης.

Οπότε; Γεννάτε ελεύθερα. Από αύριο - με το ξεπέρασμα της κρίσης μέσα από το Πρόγραμμα Σταθεροποίησης - οι γέννες θα είναι τζάμπα (άκου, λέει, 12 χιλιάδες η γέννα) το ίδιο και το μεγάλωμα των παιδιών. Κι εκείνοι οι προνομιούχοι δημόσιοι υπάλληλοι που στέλνουν τα παιδιά τους στα ιδιωτικά να τα ξεχάσουν. Από σήμερα έχουν απέναντί τους και τον ΛΑ.Ο.Σ. - όπως διαβεβαίωσε χτες ο πρόεδρός του - και όχι μόνο τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Ακόμα και τον ΣΥΝ θα βρουν απέναντί τους αν γίνει - πράγμα εύκολο - δεκτή η πρότασή του για διαφάνεια.

Ετσι θα μείνει μόνο του το ΚΚΕ να στηρίζει κάθε λαϊκίστικο αίτημα. Οπως να έχουν μεροκάματο ικανό να τους ζήσει οι εργάτες, εγγυημένη τιμή στα προϊόντα οι αγρότες, να μη χρειάζεσαι ρουσφέτι για να δει γιατρός το γέρο σου, να μην πεθαίνει το παιδί γιατί δεν ανήκει στο τάδε εκλογικό μαγαζί ο μπαμπάς του κι άλλα τέτοια.

Είναι τέτοια η εθνική διέγερση που - αν πιστέψουμε τις τηλεοράσεις - οι δρόμοι πρέπει να θυμίζουν ήδη Λατινική Αμερική, εκείνα ειδικά τα σημεία που κάτι χριστιανοί περπατάνε στο δρόμο, κουβαλώντας ένα σταυρό και αυτομαστιγώνονται με κραυγές του τύπου «να ματώσω θεέ μου, να σωθείς εσύ, δεν αντέχω θεέ μου να χρωστάω στην τράπεζα λιγότερα απ' όσα τις κοστίζω». Δηλαδή, μας λένε, έχει βιωθεί βαθιά το μήνυμα: Μπαίνουν μέσα οι τράπεζες.

Στον πραγματικό δρόμο συμβαίνουν άλλα πράγματα, αλλά αφού δεν τα δείχνουν οι τιβί, μάλλον δεν υπάρχουν.

Οι ΚΚΕδες, βέβαια, επιμένουν να μιλάνε για τον ιμπεριαλισμό και να τον δείχνουν σε κάθε πτυχή της ζωής. Ακόμα και στο δουλεμπόριο που γίνεται στην Αϊτή με τα παιδιά του σεισμού, την εγκληματική δράση του ιμπεριαλισμού είδαν. Βρε, τους λες, θρησκευτικές οργανώσεις τα παίρνουν τα παιδιά, στο όνομα του θεού γίνονται όλα. Τίποτα αυτοί. Μόλις ακούνε θεό κάτι παθαίνουν. Φτάνουν να θυμούνται ως και τη Φρειδερίκη που στο όνομα του θεού έπαιρνε τα παιδιά να τα σώσει κι ακόμα ψάχνουν να βρουν ποιος τα γέννησε.

Ιμπεριαλισμός! Τι λέξη! Ενας φιλόσοφος; κοινωνιολόγος; κάτι τέτοιο τέλος πάντων σ' ένα περιοδικό της κυριακάτικης «Ελευθεροτυπίας» αφιέρωσε σελίδες για να δείξει πως ο «παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός» θα πεθάνει, αλλά τέτοια λέξη σαν τον ιμπεριαλισμό δεν είπε ο άνθρωπος. Είπε, βέβαια, πως αυτοί που κάνανε εργατικές επαναστάσεις δεν ήτανε τίποτα άλλο από πράκτορες του καπιταλισμού που απλά συμμετείχαν στο παιχνίδι αλλαγών στην εξουσία, αλλά εντός των πλαισίων του «παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού». Που πεθαίνει, μας βεβαιώνει ο τάδε, αλλά στη θέση του αναζητείται ακόμα τι θα μπει. Κάτι αντιεξουσιαστικό, πάντως, θα 'ναι.

Γι' αυτό σου λέω: Οι κομμουνιστές είναι το πρόβλημα: Επιμένουν να δείχνουν σα βασική αντίθεση το «κεφάλαιο - εργασία». Και κατά συνέπεια καλούν σε πάλη για να εξαλειφθεί η βασική αντίθεση. Θέλουν να αντικαταστήσουν τη μία εξουσία, με την άλλη. Καλά, δε καταλαβαίνουν πως όταν αλλάξει χέρια η εξουσία, απ' το κεφάλαιο στους εργάτες, ανοίγει ο δρόμος για να καταργηθεί η ίδια η εξουσία; Ντιπ κατά ντιπ διαλυτικοί οι τύποι.

Γι' αυτό και ο εθνικός συναγερμός. Χάνουν οι τράπεζες, έχει προβλήματα το κεφάλαιο, έχουν προνόμια οι εργάτες, ε, το συμπέρασμα είναι απλό. Ως και ο Ψυχάρης το κατάλαβε.

Ασχετο: Σε κάτι βράχια, στη θέση Ξυνιάς στον Κέρκη στη Σάμο, υπάρχει σε μια πέτρα χαραγμένη μια επιγραφή: «Τρόπος να πεθαίνεις χωρίς να αφανίζεσαι». Είναι αφιερωμένη στους μαχητές του ΔΣΕ. Τι να έλεγαν άραγε εκείνοι με τον αθυρόστομο σαμιώτικο τρόπο τους, ακούγοντας όλους αυτούς τους σκερβελέδες που παριστάνουν τους πατέρες του έθνους;