Παρασκευή 26 Φλεβάρη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 30
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
ΚΛΑΟΥΝΤΙΑ ΓΙΟΣΑ
Το γάλα της θλίψης

Πολιτική και ταυτόχρονα ποιητική ταινία. Η καχυποψία απέναντι στις λέξεις που φαίνεται ότι ασπάζεται το φιλμ, μοιάζει με μεταδοτική αρρώστια που έχει εξαπλωθεί σε όλες του τις εκφράσεις. Από το γεγονός της φειδωλής αφήγησης πηγάζει ολόκληρη η δύναμη της ταινίας. Δεν υπάρχει ούτε μια παραπανίσια εικόνα, ούτε μια παραπανίσια χειρονομία. Απεναντίας, η χαμηλών τόνων δραματικότητα οικοδομείται σε μεγάλο βαθμό μέσα από τις αντιθέσεις. Αντίθεση ανάμεσα στο κιτς που κυριαρχεί στις σεκάνς των γάμων και της πολύ συγκεκριμένης πραγματικότητας του θανάτου, ανάμεσα στα ημιτελή τοιχώματα των κτισμάτων της παραγκούπολης και του ψηλού τοίχου που προστατεύει την πιανίστα και τον κόσμο της και κρατά μακριά το χάος της πόλης και το πλήθος των δρόμων. Η ταινία με τη γοητευτική γλώσσα των εικόνων είναι αληθινό μαργαριτάρι με εκθαμβωτικά χρώματα και γεμάτο μυστικά.

Η δυνατή ιστορία έχει στο επίκεντρό της την Φάουστα, μια νεαρή ινδιάνα με καθαρό και δυνατό πρόσωπο. Ζει στο σπίτι του θείου της, στην παραγκούπολη, στις παρυφές της Λίμα και γαλουχήθηκε με το φόβο που στιγμάτισε τη μητέρα της για ολόκληρη ζωή. Η μάνα έγκυος, έπεσε θύμα βιασμού από κυβερνητικούς στρατιώτες, ο πατέρας της δολοφονήθηκε στα χρόνια της φασιστικής τρομοκρατίας και ο αδελφός της πέθανε με φριχτούς πόνους στο στομάχι. Της απόμεινε μόνο η ακτινογραφία του. Η μητέρα, με τα τραγούδια της, ξόρκια για το φόβο και τον τρόμο, μετάγγισε στην κόρη μόνιμο δέος και αγωνία. Η μητέρα πέθανε. Στο σπίτι του θείου ενδιαφέρονται για γάμους και πανηγύρια και ντύνουν με εξωτικό περίβλημα το συλλογικό πόνο ενός βασανισμένου λαού. Η Φάουστα ενδιαφέρεται μόνο για μια αξιοπρεπή κηδεία της πεθαμένης, στο χωριό. Για να συγκεντρώσει το δυσεύρετο ποσό που επιβάλλει η αγορά φέρετρου και η μεταφορά της σορού, η κοπέλα δουλεύει σαν υπηρέτρια σε μια αστή, νευρωτική πιανίστα, η οποία με το που ακούει τυχαία την άγνωστη μελωδία του τραγουδιού της, σκέφτεται ότι είναι ευκαιρία να κάνει την τύχη της. Εκμεταλλεύεται την έμπνευση της Ινδιάνας, γέννημα του πόνου της, για να γεμίσει το δικό της αδιέξοδο, το στείρο κενό, το έλλειμμα δημιουργικότητας και ανανέωσης. Και όπως γίνεται με όλους τους εκμεταλλευτές, η πιανίστα κατακτά την επιτυχία, ενώ αδειάζει κυριολεκτικά την Ινδιάνα στο δρόμο.


Παίζουν: Μαγκαλί Σολιέρ, Σούζι Σάντσεζ, Εφρέν Σολίς, Μαρίνο Μπαγιόν κ.α.

--------------------------------------------


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ