Με αφορμή την πρόσφατη επίσκεψή μας στην Τσεχία και την Πράγα, είχαμε την ευκαιρία να συναντήσουμε τη Λέσχη Φίλων του ΚΚΕ σε αυτήν την πόλη, σε μιαν όμορφη ζεστή εκδήλωση που διοργάνωσε με την ευκαιρία της επετείου ίδρυσης της ΕΠΟΝ. Εκεί συνομιλήσαμε και με τον πρόεδρο της Λέσχης, Γιάρομιρ Πέτελικ, έναν 27χρονο Ελληνοτσέχο, από μητέρα απόγονο πολιτικών προσφύγων. Η κουβέντα μας άρχισε ως εξής:

-- Πώς πήρατε την πρωτοβουλία να δημιουργήσετε τη Λέσχη Φίλων του ΚΚΕ;

-- Αυτό ξεκίνησε με την ανάγκη να συμβάλλουμε στον αγώνα που δίνει το ΚΚΕ στην Ελλάδα. Οι περισσότεροι είμαστε από οικογένειες πολιτικών προσφύγων. Η παλιότερη γενιά, τα παιδιά και τα εγγόνια τους. Εγώ είμαι απόγονος πολιτικών προσφύγων, που έφτασαν έφηβοι στη Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Τσεχοσλοβακίας, κυνηγημένοι από την Ελλάδα την περίοδο του Εμφυλίου και βρήκαν μια φιλόξενη αγκαλιά, σπούδασαν - ο παππούς μου Χρυσόστομος Γιώσης, που τώρα ζει στη Θεσσαλονίκη, σπούδασε γιατρός - και έκαναν οικογένεια. Η μητέρα μου γεννήθηκε εδώ και σπούδασε στο σοσιαλιστικό κράτος. Σήμερα, λοιπόν, όλοι εμείς που βρισκόμαστε πλέον στην καπιταλιστική Τσεχία, που κυριαρχεί η αντικομμουνιστική υστερία, προσπαθούμε να διαδώσουμε τις ιδέες και το Πρόγραμμα του Κόμματός μας, του ΚΚΕ, να βοηθήσουμε τη δράση του με τις οικονομικές εξορμήσεις και να επιδράσουμε και στην αρκετά μεγάλη Ελληνική Κοινότητα που ζει εδώ.

-- Μίλησέ μας για τις δραστηριότητες της Λέσχης.

-- Γίνονται εκδηλώσεις για την ένδοξη ιστορία του Κόμματός μας και του λαϊκού κινήματος, όπως για την Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων που πρωτοστάτησε στο πλευρό του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα ενάντια στο φασισμό και αργότερα στην αντιιμπεριαλιστική πάλη του λαού μας. Γίνονται επίσης εκδηλώσεις για το Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας, που ήταν ο κορυφαίος ταξικός πολιτικός αγώνας στην Ελλάδα και η αστική τάξη κινδύνευσε να χάσει την εξουσία της. Επίσης μέσα από εκδόσεις προσπαθούμε να καταγράψουμε την προσφορά των σοσιαλιστικών χωρών που απλόχερα βοήθησαν τους κυνηγημένους αγωνιστές που έφυγαν από την Ελλάδα μαχητές του ΔΣΕ, και πολλά παιδιά και έφηβους που διασώθηκαν από τις φλόγες του πολέμου και τις βόμβες των Αμερικανοβρετανών ιμπεριαλιστών. Είναι χαρακτηριστική περίπτωση, το βιβλίο που έγραψε η σημερινή πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Πράγας Τασούλα Ζησάκη - Χέλεϊ με τίτλο : «Ο Ελληνισμός της Τσεχίας». Επίσης τον επόμενο Μάη ετοιμάζουμε μια επίσκεψη στην Ουγγαρία και τη Βουδαπέστη με την ευκαιρία των 65χρονων της Αντιφασιστικής Νίκης, μαζί με άλλες Λέσχες Φίλων του ΚΚΕ. Εκτός από τη συνεργασία μας με το ΚΚΕ, είμαστε σε συνεργασία με το ντόπιο ΚΚ, το ΚΚ Βοημίας Μοραβίας, συμμετέχουμε στις εκδηλώσεις του, κάποιοι είμαστε και μέλη του κόμματος αυτού, όπως και εγώ προσωπικά.

-- Τι σημαίνει να είσαι κομμουνιστής, να συμβάλλεις στον αγώνα του ΚΚΕ;

-- Καταρχήν είναι η σύνδεση με την ιστορία αυτού του κόμματος, όπως μου δόθηκε ως κληρονομιά από τους κομμουνιστές παππούδες μου. Από μικρός πηγαίνοντας στην Ελλάδα πάντα άκουγα ιστορίες, με έπαιρναν μαζί τους σε διαδηλώσεις και άλλες εκδηλώσεις. Αυτό με επηρέασε, αλλά και εγώ ο ίδιος μεγαλώνοντας και με βάση τη δική μου εμπειρία, ένιωσα την ανάγκη να γίνω κομμουνιστής. Τώρα εδώ στην Τσεχία όπου ζω, είμαι μέλος του ΚΚΒΜ και συμμετέχω ενεργά στην περιοχή που μένω, στο 8ο Διαμέρισμα της Πράγας. Στις επόμενες βουλευτικές και δημοτικές εκλογές συμμετέχω ως υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο αυτού του κόμματος, και δίνω τη μάχη για να δυναμώσει η πάλη ενάντια στο εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα, στις αντικομμουνιστικές επιθέσεις, για να ανοίξει ξανά ο δρόμος για τον σοσιαλισμό, ο μόνος δρόμος για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.