Μια «ανάσα» από νέες επιχειρήσεις με στόχο την κλιμάκωση του πολέμου, αυτή την φορά στην περιοχή της Κανταχάρ - που χαρακτηρίζεται προπύργιο των Ταλιμπάν - βρίσκεται το Αφγανιστάν, υπό τις εντολές των αμερικανο - ΝΑΤΟικών κατοχικών δυνάμεων και την πλήρη συνεργασία της τοπικής εγκάθετης κυβέρνησης και του επίσημου στρατού. Σταθερή στήριξη στα ιμπεριαλιστικά σχέδια στο Αφγανιστάν παρέχει και η ελληνική κυβέρνηση που συμμετέχει και επικροτεί τις πολεμικές επιχειρήσεις, μέσω τόσο της ΕΕ όσο και του ΝΑΤΟ.

Χαρακτηριστικές των ημερών είναι οι δηλώσεις τόσο του Αμερικανού υπουργού Αμυνας Ρόμπερτ Γκέιτς όσο και του επικεφαλής των κατοχικών στρατευμάτων, Αμερικανού στρατηγού Στάνλεϊ ΜακΚρίσταλ, που τονίζουν ότι παρά τις «επιτυχίες» των δυνάμεων κατοχής το προηγούμενο διάστημα στις μεγάλες επιχειρήσεις της Μαρτζάχ στην επαρχία Χελμάντ, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις δε θα πρέπει να επαναπαύονται, ούτε να υπεραισιοδοξούν, καθώς προβλέπεται αναδιοργάνωση των Ταλιμπάν και σθεναρή αντίσταση στον επόμενο στόχο της Κανταχάρ. Παράλληλα εξακολουθούν να απαιτούν συνεχώς αύξηση των κατοχικών δυνάμεων, αλλά και των κονδυλίων που διατίθενται για τη συντήρηση του πολέμου, σε κάθε συνεδρίαση του ΝΑΤΟ.

Αντίστοιχη είναι και η θέση της ΕΕ, που στο τελευταίο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων, στις αποφάσεις του οποίου συμμετείχε και η Ελλάδα, επαναβεβαίωσε τη στάση της για το Αφγανιστάν, θέτοντας ως βασικότερο στόχο την «ασφάλεια και τη σταθερότητα» της περιοχής, η οποία φυσικά θα βαφτεί με το αίμα του αφγανικού λαού, ενώ θα ακολουθήσει το μεγάλο σχέδιο της «ανοικοδόμησης», που θα δώσει ευκαιρία για επενδύσεις δισεκατομμυρίων στις σημερινές δυνάμεις κατοχής, που ήδη δημιουργούν τις προϋποθέσεις για το προτεκτοράτο που θα ακολουθήσει. Ενα μόρφωμα με απόλυτα ελεγχόμενους τους βασικούς θεσμούς του κράτους, ώστε να εξασφαλίζονται τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα.

Σε αυτό το πλαίσιο αξίζει να σημειωθούν και οι ιδιαίτερα θετικές αναφορές των κατοχικών δυνάμεων στις προτάσεις του Αφγανού προέδρου Χαμίντ Καρζάι περί ενός πολυδάπανου και «φιλόδοξου» σχεδίου «εθνικής συμφιλίωσης» με τους «μετριοπαθείς Ταλιμπάν». Σε όσους από τους «Ταλιμπάν» δεχθούν το «συμβιβασμό» και τη συνεργασία με τις δυνάμεις κατοχής και την εγκάθετη κυβέρνηση, προβλέπονται ισχυρά οικονομικά κίνητρα, καθώς και η «ασφάλειά» τους, κινήσεις που επιβεβαιώνουν για ακόμα μία φορά την άτυπη «συνεργασία» κατοχής - Ταλιμπάν, εις βάρος του αφγανικού λαού.

Αναβάθμιση του ρόλου της στο Αφγανιστάν φαίνεται να επιδιώκει και η Κίνα, με στόχο την «ανοικοδόμηση» της καμένης γης και τα εκατομμύρια των επενδύσεων που την ακολουθούν, καθώς ήδη έχει αρχίσει να αγοράζει σειρά ορυχείων, ενώ στηρίζει και την κατοχή, με προμήθειες και χρηματικά κονδύλια. Η τάση της Κίνας να εξασφαλίσει τις μεταπολεμικές επενδύσεις της στη χώρα, φάνηκε και από την πρόσφατη επίσκεψη του Χ. Καρζάι στο Πεκίνο. Στις συνομιλίες που είχε με την κινεζική ηγεσία, ο Κινέζος πρωθυπουργός Γουέν Τζιαμπάο δεσμεύτηκε στον Αφγανό πρόεδρο να αυξήσει την οικονομική βοήθεια και υποστήριξη στο Αφγανιστάν αλλά και τη συνεργασία των δύο χωρών, με πρόσχημα την καταπολέμηση της «τρομοκρατίας και του ναρκεμπορίου»...

Ωστόσο το μόνο που μπορεί να θεωρεί σίγουρο κανείς για την περίπτωση του Αφγανιστάν, ως ιμπεριαλιστικού στόχου, είναι ότι λόγω της γεωστρατηγικής του θέσης, σε σχέση με τους δρόμους της ενέργειας, θα συνεχίσει να πληρώνει στο όνομα της «τρομοκρατίας και των ναρκωτικών», τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, με αίμα του λαού του.