Εκ μέρους του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, ο Πάρις Λιόλιος είπε στην πολιτική τελετή τα εξής:

«Για σένα συνάδελφε και σύντροφε Τάκη, δεν υπήρχαν δυσκολίες, δισταγμοί, πισωγυρίσματα. Ποτέ δεν είπες τη λέξη "κουράστηκα". Ετρεχες παντού! Ο συνδικαλιστής - έλεγες - που θέλει να υπηρετήσει την τάξη του πρέπει να είναι κάθε στιγμή δίπλα στους εργάτες, να τους αφουγκράζεται, να ξέρει ο ίδιος τι τραβάνε, να ξέρει πώς σκέφτονται, πώς αντιδρούν στην αδικία, να τους ακούει και να λέει θαρρετά και ντόμπρα τη γνώμη του, να τους καλεί στον αγώνα και να τους θυμίζει την ιστορική αποστολή της τάξης τους, που είναι η κατάκτηση της εξουσίας.

Ούτε μια στιγμή δε λύγισες μπροστά στις δυσκολίες του κινήματος και της πάλης. Ησουν αδιάλλακτος με τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό και με όσους ξεπουλούσαν τα συμφέροντα της εργατικής τάξης. Ησουν διεθνιστής και ποτέ δεν ξεχώριζες τους εργάτες κατά φυλή, χρώμα ή θρησκεία. Μας δίδαξες περισσότερο με τα έργα σου και τη στάση ζωής σου. Θα σε θυμόμαστε πάντα όπως θυμόμαστε τόσους επώνυμους, αλλά και ανώνυμους της τάξης μας».