Στον αποχαιρετισμό εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ, ο Δημήτρης Γόντικας, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος, σημείωσε:

«Η KE του KKE με θλίψη, αλλά και περηφάνια αποχαιρετά σήμερα ένα άξιο μέλος της. Ενα σύντροφο που τίμησε το Κόμμα με μεγάλη προσφορά, συνέπεια και το αγωνιστικό του ήθος.

Με θλίψη, γιατί χάσαμε τόσο πρόωρα έναν δοκιμασμένο μαχητή που είχε πολλά ακόμα να δώσει στο Κόμμα και στο εργατικό κίνημα. Με περηφάνια, γιατί σε αυτό το πένθος του Κόμματος συμμετέχει με αληθινό πόνο σύσσωμη η εργατική τάξη της Λάρισας. Πενθεί και τιμά τον δικό της άνθρωπο, σπλάχνο από τα σπλάχνα της, αλλά πάνω απ' όλα τον αφοσιωμένο στα συμφέροντά της αγωνιστή, τον ηγέτη της.

Σύντροφε Τάκη, σε αποχαιρετούμε στο τελευταίο σου ταξίδι με μία υπόσχεση. Δε θα ξεχνάμε ούτε στιγμή την πιο σημαντική πηγή της δύναμής μας, το πιο πολύτιμο δίδαγμα της Ιστορίας μας: Οτι το ΚΚΕ θα δικαιώνεται και θα πορεύεται ατρόμητα στην αποστολή του, για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, μόνο όταν στηρίζεται με εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη, στην οργάνωσή της, στα ταλέντα που κρύβει στις γραμμές της. Δε θα ξεχνάμε τη μεγάλη αυτή αλήθεια, που επιβεβαιώθηκε για πολλοστή φορά μέσα και από τη δική σου ζωή και δράση.

Τίμησες με το παραπάνω την τάξη σου και το Κόμμα που σε εμπιστεύτηκε.

Γνώρισες το μεγαλείο που κρύβει η αναγνώριση, από τους απλούς ανθρώπους του μόχθου, της ανιδιοτελούς προσφοράς σου. Είναι το πιο ακριβό παράσημο και το μόνο που διεκδίκησες.

Πορεύτηκες ακριβώς όπως το Κόμμα σε γαλούχησε. Με το παράδειγμά σου, με τη συνέπεια λόγων και έργων άνοιξες δρόμους και έδειξες ότι το ΚΚΕ δεν είναι ένα οποιοδήποτε Κόμμα, αλλά σάρκα από τη σάρκα της εργατικής τάξης, απαντοχή στα βάσανά της, ασυμβίβαστος αντίπαλος με τους εκμεταλλευτές της και σημαιοφόρος του αγώνα για έναν κόσμο δίκαιο, ανθρώπινο.

Ενα κόμμα που δεν έχει τίποτα το κοινό με την υποκρισία, την ψευτιά και την απάτη των αστικών κομμάτων. Το ήθος όλων αυτών έχει ως κανόνα "ο θάνατός σου η ζωή μου".

Το δικό μας ήθος στηρίζεται σε μια μόνη αρχή. Ολα και όλες μας τις δυνάμεις, και τη ζωή μας αν χρειασθεί, για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς κοινωνικές ανισότητες, χωρίς πολέμους και δυστυχία.

Στάθηκες ως την τελευταία στιγμή που έκλεισες τα μάτια σου ένας ακλόνητος αγωνιστής σε αυτά τα ιδανικά και σε αυτές τις αρχές.

Η αγωνιστική διαδρομή του σ. Τάκη είναι ένα φωτεινό παράδειγμα για κάθε τίμιο εργάτη και εργάτρια, για τα παιδιά τους.

Γέννημα και θρέμμα της εργατικής τάξης, ζυμώθηκε από τα πρώτα βήματά του με τα βάσανά της, την εκμετάλλευση, την ανεργία, τη φτώχεια και ανδρώθηκε με τις αρετές που κρύβει στις γραμμές της όταν συνειδητοποιεί τη δύναμή της και το ρόλο της.

Δεν υποτάχθηκε στη μοίρα, στο δίκιο και τη δύναμη των αφεντικών. Δε συμβιβάστηκε με μια ζωή στερημένη και δεν αναζήτησε μια καλύτερη ζωή στην αυταπάτη του ατομισμού, αλλά στη δύναμη των οργανωμένου και συλλογικού αγώνα.

Οι αγωνιστικές παρακαταθήκες των γονιών του, της οικογένειάς του και η σύνδεσή του με το ΚΚΕ, από τα νεανικά του χρόνια, τον όπλισαν με δύναμη και γνώση να τραβήξει σταθερά το δρόμο του αγώνα. Να ενταχθεί στις στρατιές των αγωνιστών του θεσσαλικού κάμπου.

Δεν απομακρύνθηκε ούτε στιγμή από τις ρίζες του και ήταν πάντα ένας από τους χιλιάδες εργάτες και εργάτριες, μα ταυτόχρονα και ξεχωριστός, πρωτοπόρος, αταλάντευτος, ορμητικός μαχητής.

Ατσαλώθηκε μέσα στη σκληρή ταξική πάλη και διδάχθηκε μέσα από την πείρα του ότι η δύναμη της εργατικής τάξης βρίσκεται στην οργάνωσή της, στην ενότητα των γραμμών της. Πάλευε ακούραστα για την κατάκτηση αυτού του στόχου. Εδωσε τη δική του συμβολή στην ανάδειξη του Εργατικού Κέντρου Λάρισας σε γερό στήριγμα της ταξικής πάλης.

Είχε όμως απόλυτη συνείδηση ότι καμιά πρόοδος σε αυτό τον αγώνα δεν μπορεί να σημειωθεί, αν δε στηρίζεται στο ΚΚΕ, αν δεν εμπνέεται από τους σκοπούς και τις ιδέες του.

Ηταν βαθιά πεισμένος και γι' αυτό ακριβώς στάθηκε αποφασιστικός υπερασπιστής του Κόμματος και των αρχών του σε κάθε δύσκολη φάση.

Ο σ. Τάκης δεν ήταν απλός πρόεδρος ενός μεγάλου Συνδικάτου. Ηταν πριν απ' όλα μαχητής για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Πίστευε και πάλευε για τη σοσιαλιστική επανάσταση. Ηταν ένας φλογερός επαναστάτης.

Για το Κόμμα μας και την εργατιά της Λάρισας είναι μεγάλη απώλεια και είναι ακόμα πιο μεγάλη για την μάνα του, Θοδώρα, που ανέθρεψε έναν τέτοιο αγωνιστή, για την αγαπημένη του γυναίκα, Κατερίνα, που στάθηκε δίπλα του παλικαρίσια και δυσαναπλήρωτο το κενό για τα αγαπημένα του παιδιά, Θοδώρα και Βασίλη.

Καλό σου ταξίδι, σύντροφε Τάκη».