«Εχουμε χρέος να βαδίζουμε το δρόμο του αγώνα χωρίς αναστολές. Σταθερά μπροστά. Πάντα μπροστά. Να μην κάνουμε πίσω στις δυσκολίες. Να θυμόμαστε πάντα σε κάθε δύσκολη στιγμή την παλικαριά των μαχητών και μαχητριών του ΔΣΕ. Να έχουμε πάντα κατά νου ότι ακολουθούμε ένα Κόμμα και ότι καλούμαστε να συνεχίσουμε τις παραδόσεις αυτού του Κόμματος, του ΚΚΕ, που ήταν και είναι στην κυριολεξία η τιμή και η συνείδηση του λαού μας».

Το παραπάνω απόσπασμα από την ομιλία του Θεοδόση Κωνσταντινίδη, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, συμπυκνώνει το μήνυμα της εκδήλωσης που διοργάνωσε η ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του Κόμματος την Κυριακή στη Νάουσα, για τον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας και τη μάχη που έδωσε στην πόλη στις 22 και 23 Δεκέμβρη του 1948 η 18η ταξιαρχία, με διοικητή τον Παντελή Βαϊνά.

Σ' αυτή την επιτυχημένη επιχείρηση διείσδυσης και αποχώρησης του ΔΣΕ, σκοτώθηκαν 20 μαχητές και 2 μαχήτριες. Τα νεκρά κορμιά τους μεταφέρθηκαν και εκτέθηκαν για μέρες, σε κοινή θέα, στην κεντρική πλατεία της πόλης. Στη συνέχεια μεταφέρθηκαν και θάφτηκαν σε ομαδικό τάφο.

Η εκδήλωση ξεκίνησε στις 11 το πρωί, με τα αποκαλυπτήρια του Μνημείου για τους μαχητές του ΔΣΕ στα κοιμητήρια της Νάουσας. Ακολούθησε πορεία στους δρόμους της πόλης, με κατάληξη στο Δημοτικό Θέατρο, όπου πραγματοποιήθηκε η κεντρική ομιλία. Στη διάρκεια της εκδήλωσης, ο σ. Γ. Ζοπουνίδης, από την ΚΟ Νάουσας του ΚΚΕ, παρέδωσε στο Κόμμα φάκελο με αρχειακό υλικό από το αρχηγείο του Βερμίου του ΔΣΕ, που έφτασε στα χέρια του πριν από κάποια χρόνια. Περιλαμβάνει έγγραφα σχετικά με τη δράση του ΔΣΕ στην περιοχή, από τα τέλη του 1946 μέχρι τις αρχές του 1947.

Ακολούθησε καλλιτεχνικό πρόγραμμα με το συγκρότημα της ΚΝΕ. Στο φουαγιέ του θεάτρου λειτουργούσε έκθεση φωτογραφίας από το χρονικό της μάχης της Νάουσας και ηρωικές στιγμές της τρίχρονης εποποιίας του ΔΣΕ.

Μιλώντας στην εκδήλωση, ο Θεοδόσης Κωνσταντινίδης σημείωσε μεταξύ άλλων:

«Τώρα που επιβεβαιώνονται οι εκτιμήσεις του ΚΚΕ ότι η διαχείριση της κρίσης γίνεται όλο και δυσκολότερη. Τώρα που η αστική διαχείριση δεν μπορεί να δώσει λύσεις και όποια μορφή κι αν διαλέξει θα οδηγήσει στο μεγάλωμα της ανεργίας, στη μείωση του εργατικού και λαϊκού εισοδήματος, στην αύξηση των ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους στις καπιταλιστικές χώρες και στους διεθνείς καπιταλιστικούς οργανισμούς.

Τώρα είναι η ώρα της στράτευσης και της αντεπίθεσης, είναι η ώρα του ΚΚΕ. Γι' αυτό δυναμώνουν οι συζητήσεις και οι παρεμβάσεις γύρω από τη λεγόμενη αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού. Επιδιώκουν μέσα από αυτή τη φιλολογία και ανεξάρτητα από το πού θα καταλήξει να καλμάρουν τη συσσωρευμένη λαϊκή αγανάκτηση. Αυτή η συζήτηση όπου και αν καταλήξει αντανακλά τη δυσκολία του συστήματος να διαχειριστεί την εξέλιξη της κρίσης. Τελικά είναι ομολογία αποτυχίας.

Ακριβώς γι' αυτό πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις ώστε η λαϊκή αγανάκτηση να μην εκτραπεί σε ανώδυνους και επιφανειακούς στόχους, αλλά να θέσει στο επίκεντρο της αμφισβήτησης την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Οπως πολλές φορές είπαμε, τα μέτρα που πάρθηκαν και αυτά που θα ακολουθήσουν ήρθαν για να μείνουν, είναι μέτρα στρατηγικής σημασίας για το καπιταλιστικό σύστημα, αντανακλούν αντικειμενικές τάσεις και εξελίξεις που έχουν μόνιμο χαρακτήρα.

Γι' αυτό το λόγο καθιστούν επίκαιρη και επιτακτική ανάγκη την πάλη για την ανατροπή τους. Αυτό είναι το σύγχρονο σάλπισμα του ΚΚΕ, γι' αυτό πολεμάνε το Κόμμα μας. Σήμερα που όλοι, κόμματα, κυβέρνηση και καπιταλιστές, αναζητούν αντεργατικές λύσεις για διέξοδο από την κρίση, η πρότασή μας για λαϊκή συμμαχία, λαϊκή εξουσία και οικονομία παίρνει όσο ποτέ άλλοτε επίκαιρο κοινωνικό και πολιτικό περιεχόμενο. Απαντάει στα ζωτικά συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων. Παίρνει χαρακτήρα μονόδρομου, ενός λαϊκού - αγωνιστικού μονόδρομου. Είναι η μόνη πρόταση που ξεσκεπάζει την κυβερνητική πολιτική που επιτίθεται στα εργατικά - λαϊκά στρώματα και καλύπτεται κάτω από το μανδύα της φιλανθρωπίας και της διαχείρισης της φτώχειας. Είναι η μόνη πρόταση που δίνει απάντηση στα αφηρημένα οράματα περί "εξυγίανσης" και "εξανθρωπισμού" του συστήματος.

Σύντροφοι και συντρόφισσες, η δικαίωση του αγώνα του ΔΣΕ δεν έχει έρθει ακόμα, παρά το γεγονός ότι τα μηνύματά του δε χάθηκαν, παρακίνησαν τα κατοπινά χρόνια σε αγώνες, σε μάχες και αναμετρήσεις. Νέα προβλήματα στέκουν μπροστά μας σήμερα, αύριο, μπροστά στο εργατικό, το κομμουνιστικό κίνημα θα τεθούν ακόμα πιο δύσκολα, πιο μεγάλα, πιο σύνθετα προβλήματα. Αυτό που έχει σημασία είναι να έχουμε πλήρη ετοιμότητα και ικανότητα να ανταποκριθούμε και σε μία απότομη στροφή του κινήματος, σε μία στασιμότητα, αλλά και σε ένα πρωτοφανέρωτο φούντωμα που έτσι κι αλλιώς θα έρθει.

Σ' αυτό το φούντωμα, σ' αυτό το ξέσπασμα, θα ανταποκριθούμε, το δηλώνουμε, σας δίνουμε το λόγο μας».