Στο πετσί τους αρχίζουν να νιώθουν και οι φτωχομεσαίοι αγρότες της χώρας μας τι σημαίνει «αποπληθωρισμός», που με περισπούδαστο ύφος αστοί πολιτικοί, οικονομολόγοι, δημοσιογράφοι και λοιποί παρατρεχάμενοι του συστήματος, προτείνουν ως «διέξοδο από την οικονομική κρίση». Η μείωση των τιμών, που υποστηρίζουν όλοι οι παραπάνω «εν χορώ», για να καταστεί, όπως λένε, η ελληνική οικονομία περισσότερο «ανταγωνιστική», άρα κατά το σκεπτικό τους και πιο ελκυστική για «άμεσες ξένες επενδύσεις», έχει καταστροφικές συνέπειες στην καθημερινή ζωή του εργαζόμενου λαού συνολικά.

Στην πράξη σημαίνει ακόμη μεγαλύτερη μείωση της αξίας της εργατικής δύναμης, αλλά και ακόμη μεγαλύτερη μείωση των τιμών που απολαμβάνει ο αγρότης για την πώληση των προϊόντων του. Ηδη σε ολόκληρη τη χώρα, μεγαλέμποροι και βιομήχανοι στη μεταποίηση αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων, αποθρασυμένοι πλήρως, επιδιώκουν τη συμπίεση των τιμών ακόμη πιο κάτω και από τα περσινά επίπεδα, απειλώντας ευθέως τους μικροπαραγωγούς πως αν δεν πουλήσουν θα προχωρήσουν άμεσα σε εισαγωγές χιλιάδων τόνων αντίστοιχων αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων. Αλλωστε, το υφιστάμενο καθεστώς παραγωγής και εμπορίας προϊόντων εντός της ΕΕ είναι φτιαγμένο για τα συμφέροντά τους και την ενίσχυση της κερδοφορίας τους.

Το άγριο πλιάτσικο, που εξελίσσεται σε βάρος του εργαζόμενου λαού και του πλούτου που διαθέτει η χώρα, θα εντείνεται το επόμενο διάστημα μέρα με τη μέρα. Η λαιμαργία του κεφαλαίου, ντόπιου και ξένου, για περισσότερα κέρδη δε θα κοπάσει. Η μόνη δύναμη που μπορεί να το σταματήσει είναι η σιδερένια ενότητα εργατών, φτωχών αγροτών, αυτοαπασχολούμενων. Με τη δική τους εξουσία και οικονομία να κάνουν τη βάρβαρη εκμεταλλευτική κοινωνία παρελθόν χωρίς επιστροφή.