Μέχρι το τέλος του μήνα η κυβέρνηση θα καταθέσει στη Βουλή το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Οι λεπτομέρειες που απομένουν και οι τελευταίες διευθετήσεις - για τις οποίες γίνεται τόσος ντόρος - δεν αλλάζουν την ουσία. Και αυτή είναι ότι το σχέδιο της κυβέρνησης βάζει ταφόπλακα σε ό,τι έχει απομείνει από τη δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση. Το δικαίωμα στην πλήρη σύνταξη θα κατοχυρώνεται μόνο μετά από 40 ολόκληρα χρόνια δουλειάς, η σύνταξη, από αναπλήρωση σε κάποιο βαθμό του μισθού μετά την αποχώρηση απο την εργασία, μετατρέπεται σε προνοιακό βοήθημα. Στο νέο σύστημα, ο συνταξιούχος θα είναι συνώνυμο του φτωχού και εξαθλιωμένου. Κανένας, δηλαδή, δε θα μπορεί να εξασφαλίζει αξιοπρεπή γηρατειά.

Η νέα αυτή πραγματικότητα είναι ορατή διά γυμνού οφθαλμού. Μέχρι σήμερα, το δικαίωμα στην πλήρη σύνταξη κατοχυρωνόταν κατά κανόνα με 35 χρόνια εργασίας ή 10.500 ένσημα. Παρ' όλα αυτά, το δικαίωμα αυτό εξασφαλιζόταν από λίγους εργαζόμενους. Και αυτό δεν είναι περίεργο, αφού εξαιτίας της ανεργίας, της υποαπασχόλησης και της ανασφάλιστης εργασίας, εκατομμύρια εργαζόμενοι φτάνουν στο τέλος του εργάσιμου βίου χωρίς να συμπληρώνουν την προϋπόθεση της 35ετίας. Ετσι, σε συνάρτηση με τις χαμηλές αποδοχές, οι συντάξεις διαμορφώνονταν στα γνωστά εξευτελιστικά επίπεδα. Με τους νέους όρους, η κατάσταση θα χειροτερέψει δραματικά. Αρκεί να αναλογιστούμε ότι ο μέσος όρος ημερών ασφάλισης στο ΙΚΑ είναι σήμερα 220 το χρόνο, που σημαίνει ότι για να συμπληρωθούν οι προϋποθέσεις για πλήρη σύνταξη, δηλαδή 12.000 ένσημα, θα πρέπει να βρίσκεται κάποιος στην παραγωγική διαδικασία 54,5 χρόνια. Αρα, η μέση ηλικία συνταξιοδότησης για το σύνολο της εργατικής τάξης θα φτάσει τα 75 χρόνια! Η κυβέρνηση λέει πως ακόμη και ο ελάχιστος χρόνος εργασίας θα δίνει μιαν αναλογική σύνταξη. Μόνο που αυτή με βάση τον υπολογισμό θα είναι μισό πιάτο φαΐ τη μέρα. Θα τη συμπληρώνει, λέει, με τη λεγόμενη βασική. Ενα προνοιακό επίδομα για να εξασφαλίζει ένα πιάτο φαΐ τη μέρα. Αλλά και ολόκληρη η μετά τα 40 χρόνια δουλειάς σύνταξη θα είναι κάτω και απ' αυτά τα 500 ευρώ που είχε προαναγγείλει η κυβέρνηση.

Ολα αυτά προδιαγράφουν ένα εφιαλτικό μέλλον. Αυτό το μέλλον δεν πρέπει να το αποδεχτούν οι εργαζόμενοι. Δεν πρέπει να υποκύψουν στις πιέσεις και στους εκβιασμούς. Τα μέτρα δε «σώζουν» το σύστημα, όπως διατείνεται η κυβέρνηση. Το αντίθετο κάνουν. Ρίχνουν στον Καιάδα την Κοινωνική Ασφάλιση και ιδιαίτερα τη νέα γενιά, που θα πιει όλο το πικρό ποτήρι, αν σήμερα δεν υψωθεί κίνημα αντίστασης και διεκδίκησης. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να μπουν στο «λούκι» τού τι θα περισώσουν και ποιος θα γλιτώσει. Κανένας δε θα γλιτώσει και τίποτα δε θα περισωθεί, αν σήμερα δεν παλέψουν.