Ρωσικά και διεθνή ΜΜΕ συνεχίζουν να σχολιάζουν την ομιλία του προέδρου της Ρωσίας, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, που έγινε σε σύσκεψη Ρώσων πρεσβευτών τη Δευτέρα 12 Ιούλη.

Ο Ρώσος πρόεδρος στην ομιλία του αυτή κάλεσε το διπλωματικό σώμα της χώρας του να βοηθήσει στην κατεύθυνση του «εκσυγχρονισμού» της χώρας, που αποτελεί το βασικό ιδεολογικό - πολιτικό «εργαλείο», που χρησιμοποιεί αυτήν την περίοδο η αστική τάξη της Ρωσίας, με στόχο την παραπλάνηση των εργαζομένων από την ουσία της ταξικής και φιλο-μονοπωλιακής πολιτικής που ακολουθεί η πολιτική ελίτ της χώρας.

Στην κατεύθυνση αυτή ο Μεντβέντεφ έκανε λόγο για νέες προτεραιότητες της Ρωσίας στην εξωτερική πολιτική, στην «πρώτη γραμμή» των οποίων βρίσκονται η ανάπτυξη των σχέσεων της χώρας του με την ΕΕ (ιδίως με Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία), καθώς και με τις ΗΠΑ. Πολλά ΜΜΕ βιάζονται να εκτιμήσουν πως στη βάση αυτής της νέας προσέγγισης της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής οι σχέσεις της Ρωσίας με τις χώρες της Ασίας και του Ειρηνικού Ωκεανού, καθώς και οι σχέσεις με τις χώρες που προήλθαν από τη διάλυση της ΕΣΣΔ θα περάσουν στο εξής σε δεύτερη μοίρα.

Σε δήλωσή του για τις εξελίξεις ο Γκενάντι Ζιουγκάνοφ, πρόεδρος της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσικής Ομοσπονδίας (ΚΚΡΟ), κάνει λόγο για «επικίνδυνες εκδηλώσεις "γκορμπατσοφισμού" στην τωρινή εξωτερική πολιτική της Ρωσικής Ομοσπονδίας», εκτιμώντας πως οι «ασταμάτητες παραχωρήσεις του Γκορμπατσόφ οδήγησαν τελικά στη διάλυση της ΕΣΣΔ». Ο πρόεδρος του ΚΚΡΟ καταγγέλλει τη σημερινή ρωσική ηγεσία για το ότι «οι ηχηρές διακηρύξεις της για την υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων κατά κανόνα δεν ακολουθούνται από ανάλογες πράξεις» και «απαιτεί το σταμάτημα της υποτιμητικής και καταστροφικής για τη Ρωσία υποχωρητικότητας ως προς τη Δύση, που οι νέοι "φίλοι" μας αντιλαμβάνονται ως ετοιμότητα για περαιτέρω υποχωρήσεις».

Ωστόσο, η τοποθέτηση αυτή, πέρα του ότι είναι μακριά από τις πραγματικές αιτίες διάλυσης της ΕΣΣΔ, ταυτόχρονα επιδερμικά κι αταξικά αντιμετωπίζει τις ανακατατάξεις στο συσχετισμό δύναμης ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και λαθεμένα παρουσιάζει την τάση για διαμόρφωση νέων προσωρινών συμμαχιών ως «υποχωρητικότητα».