Αφού η κυβέρνηση αύξησε κατακόρυφα τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και καθόρισε τα 40 χρόνια εργασίας, αντί για τα 35, για όλους, ως προϋπόθεση για το δικαίωμα στην πλήρη σύνταξη - η οποία μάλιστα θα είναι και μειωμένη - τώρα πουλάει δήθεν εκδούλευση στους εργαζόμενους με το λεγόμενο «πλασματικό χρόνο». Μάλιστα, με τη βοήθεια του φιλικού της Τύπου, πλασάρει την άποψη ότι έτσι το Ασφαλιστικό γίνεται πιο ήπιο, ότι δίνεται και «μπόνους» στους εργαζόμενους.

Καταρχήν, η αναγνώριση «πλασματικού χρόνου» μέχρι και 7 χρόνια δεν αλλάζει τη θεσμοθέτηση των 40 χρόνων εργασίας, η οποία αφορά στη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων και μετά τη μεταβατική περίοδο 3 - 4 χρόνων - για όσους όμως είναι κοντά στη συνταξιοδότηση - θα αφορά πλέον άπαντες. Ομως η 40ετία, αντί της 35ετίας, σημαίνει αυτόματα πέντε χρόνια εργασίας για το δικαίωμα στην πλήρη σύνταξη και αυτό στην καλύτερη περίπτωση που υπάρχει εργασία, ενώ διαφορετικά - που θα είναι και το πιο σύνηθες - μακρά περίοδο ανεργίας πριν τη συνταξιοδότηση, η οποία όταν γίνει - δηλαδή μετά το 65ο έτος - οδηγεί σε μια κουτσουρεμένη σύνταξη.

Δεύτερον, είναι τουλάχιστον πρόκληση όταν τα όρια ηλικίας, αλλά και τα χρόνια εργασίας αυξάνονται από πέντε μέχρι και 15 χρόνια (όπως στην περίπτωση γυναικών με ανήλικα παιδιά), η αναγνώριση πλασματικού χρόνου να εμφανίζεται ως μπόνους.