Η απελπισία της φτώχειας και της μακροχρόνιας ανεργίας ανάγκασε τους κατοίκους του χωριού Ντόλιεβατς στη νότια Σερβία να σκεφθούν το αδιανόητο: Να ιδρύσουν μια «υπηρεσία» πώλησης ανθρωπίνων οργάνων όχι τόσο εντός των τειχών αλλά και στο εξωτερικό. Σύμφωνα με ρεπορτάζ της ημερήσιας σερβικής εφημερίδας «Βετσέρνιε Νόβοστι», πρόθυμοι να συμμετάσχουν στο εγχείρημα αυτό είναι πάνω από 1.000 χωρικοί (δηλαδή περίπου ένας στους 19 κατοίκους του χωριού...) καθώς ευελπιστούν πως έτσι θα καταφέρουν τάχα να απαλλαγούν από τη μάστιγα της φτώχειας.
Ομως η φτώχεια δεν είναι ασθένεια αλλά σύμφυτο γνώρισμα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και ειδικά σε μια χώρα όπως η πρώην Γιουγκοσλαβία που τη διέλυσαν οι ιμπεριαλιστές. Και βέβαια δεν αντιμετωπίζεται παρά μόνο με διεκδίκηση και ταξικό οργανωμένο λαϊκό αγώνα κόντρα στο κεφάλαιο. Πάντως, οι διοργανωτές του εγχειρήματος μολονότι γνωρίζουν τα νομικά εμπόδια που απαγορεύουν την εμπορία μοσχευμάτων στη Σερβία ετοιμάζονται να αποστείλουν σχετική αίτηση στην κρατική υπηρεσία εγγραφής επιχειρήσεων και καμώνονται πως έχουν βρει τη «λύση» στο πρόβλημα...