Γράφει ο ΣΥΡΙΖΑ σε χτεσινή του ανακοίνωση: «Η μόνη λύση για τη χώρα, ο άλλος δρόμος, είναι η επιθετική αναδιαπραγμάτευση του χρέους με ταυτόχρονη πολιτική ανάπτυξης και αναδιανομής του πλούτου».

Δηλώνει σχετικά ο Δ. Χατζησωκράτης της «Δημοκρατικής Αριστεράς»: «Η κυβέρνηση οφείλει από τώρα να διασφαλίσει την αναδιαπραγμάτευση του χρέους στην τρόικα με παράταση της αποπληρωμής του για 5 χρόνια, που άλλωστε θα αποδειχτεί και αναπόφευκτη. Η κυβέρνηση οφείλει τώρα να διεκδικήσει και μεγαλύτερη δυνατότητα χειρισμών, που πρέπει αποκλειστικά να στραφεί στην ελάφρυνση της ασφυκτικής πίεσης στους μισθωτούς, τους συνταξιούχους και στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις».

Και ο Αλ. Αλαβάνος, υποψήφιος Περιφερειάρχης Αττικής, αναφέρει σε συνέντευξή του: «Θα ήθελα να τονίσω θετικά μερικά διακριτικά στοιχεία του συνδυασμού μας. Επιμένουμε στην εναλλακτική λύση, με επίκεντρο το θέμα της παραγραφής του μεγαλύτερου μέρους του χρέους».

Λογικές κι αναμενόμενες οι συμπτώσεις των «αναχωμάτων» που πάνω τους επιδιώκεται να «σπάσει» η ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών συνειδήσεων, ώστε να παραμένουν δέσμιες σε κόμματα, θέσεις και προτάσεις που «φυτρώνουν» απ' την ίδια «ρίζα», τη διαχείριση του συστήματος. Ο λαός όμως δεν τρώει κουτόχορτο. Εναλλακτικές λύσεις προς όφελός του δεν είναι αυτές που του σερβίρουν οι πρώην και νυν του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ περί αναδιαπραγμάτευσης του χρέους, παραγραφής ενός μέρους του, παράταση της αποπληρωμής του κ.ο.κ.. Απόδειξη ότι στο «σερβίρισμα» παίρνουν κι άλλοι μέρος, απ' τον ΛΑ.Ο.Σ. μέχρι αστοί δημοσιολόγοι, οικονομολόγοι, τεχνοκράτες των ποικιλώνυμων οργανισμών και μηχανισμών του συστήματος. Ολοι αυτοί δεν δουλεύουν για το λαό. Τον δουλεύουν.