Οσο πιο πολύ μιλάει ο Αντ. Σαμαράς για την οικονομική πρόταση του κόμματός του τόσο περισσότερο φαίνεται πιο καθαρά ότι οι ψεύτικές «ελπίδες» που πουλάει είναι στην πραγματικότητα ένας εφιάλτης για τους εργαζόμενους και το λαό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η στάση του απέναντι στις αντιδραστικές «διαρθρωτικές αλλαγές», δηλαδή στις ανατροπές που αποσκοπούν στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, κυρίως μέσω της μείωσης της τιμής της εργατικής δύναμης. Ο πρόεδρος της ΝΔ λοιπόν, θεωρεί ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ...δεν προωθεί «μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές»(!) και αυτές που περιλαμβάνει το μνημόνιο δεν αρκούν! Με άλλα λόγια, δεν φτάνουν η κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η απελευθέρωση των απολύσεων, η απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων, οι ιδιωτικοποιήσεις, κ.ο.κ. Σπεύδει λοιπόν να υποδείξει νέες «μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές», οι οποίες είναι ταυτόσημες με αυτές που προτείνει ο ΣΕΒ και το ΕΒΕΑ, φροντίζοντας ωστόσο να τις λανσάρει σαν εναλλακτική λύση στο μνημόνιο! Ποιες είναι αυτές; «Μεγάλη αλλαγή θα ήταν η μείωση των φορολογικών συντελεστών. Ολων! Και δραστικά», όπως είπε χαρακτηριστικά στην Κέρκυρα. Αμέσως μετά έσπευσε να διευκρινίσει ότι όταν λέει όλων εννοεί των επιχειρηματικών κερδών. Επίσης, «μεγάλη αλλαγή θα ήταν η μείωση όλων των υπόλοιπων συντελεστών κόστους των επιχειρήσεων, όπως είναι οι εισφορές του εργοδότη (...), ώστε να ανθίσει και πάλι η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα». Συμπέρασμα; Η «έξοδος από το μνημόνιο» που προτείνει η ηγεσία της ΝΔ οδηγεί κατευθείαν σε ένα ισόβιο μνημόνιο υποταγής στο καθεστώς των μονοπωλίων.