Tα προβλήματα των μονογονεϊκών οικογενειών γιγαντώνονται μέσα στις συνθήκες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, αφού εκτός από τον κοινωνικό ρατσισμό που δέχονται - κυρίως οι άγαμες μητέρες - έχουν να αντιμετωπίσουν το έντονο πρόβλημα της ανεργίας. Ετσι οι μονογονεϊκές οικογένειες είναι πιο ευάλωτες στον κοινωνικό αποκλεισμό και τη φτώχεια.

Μπροστά σ' αυτή την πραγματικότητα και την αγωνία των περισσότερων από 4.500 μονογονεϊκών οικογενειών στον Εβρο, η «Λαϊκή Συσπείρωση» Δήμου Αλεξανδρούπολης σημειώνει ότι δεν πρέπει να δείξουν καμία εμπιστοσύνη σε όσους θα επιχειρήσουν να παίξουν με το πρόβλημα της ανεργίας και να το εκμεταλλευτούν προεκλογικά.

Η «Λαϊκή Συσπείρωση» ξεκαθαρίζει ότι θα αγωνιστεί ώστε:

«Τα μέλη των μονογονεϊκών οικογενειών να εργάζονται μόνο πρωινή βάρδια μέχρι τα παιδιά να φτάσουν στην ηλικία των 10 ετών. Να υπάρχει μειωμένο ωράριο εργασίας για τις μονογονεϊκές οικογένειες με ανάπηρα παιδιά και αυξημένη κατά μια εβδομάδα καλοκαιρινή άδεια. Ιδιαίτερα ο δήμος θα μπορούσε στους δημοτικούς υπαλλήλους που ανήκουν ή θα ανήκουν σε αυτή την κατηγορία να το εφαρμόσει ανεξάρτητα από την ισχύουσα νομοθεσία.

Αμεσα ο δήμος να στηρίξει με κοινωνικούς λειτουργούς και ψυχολόγους (με μόνιμη και σταθερή σχέση εργασίας στο δήμο) τόσο τις μονογονεϊκές οικογένειες όσο και άλλες κοινωνικά ευπαθείς ομάδες.

Τα παιδιά των μονογονεϊκών οικογενειών να εντάσσονται κατά προτεραιότητα στους παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς χωρίς άλλα κριτήρια. Να καταργηθούν τα τροφεία για όλα τα παιδιά.

Στα πλαίσια της ανάγκης όλου του λαού για φτηνό και ποιοτικό τουρισμό απαιτείται ο δήμος να φιλοξενεί ή και να καλύπτει έξοδα για κατασκηνωτικές διακοπές (σε δικές του υποδομές, αλλά και σε όμορους και άλλους δήμους) το καλοκαίρι και ξεναγήσεις στα μνημεία (φυσικά - ιστορικά - λαογραφικά κλπ.) του τόπου μας.

Το κυριότερο όμως είναι η καθημερινή πάλη για βελτίωση των συνθηκών εργασίας, διαβίωσης, διασκέδασης, με κεντρικό στόχο να εξασφαλιστεί πλήρης και σταθερή δουλειά με αμοιβές που απηχούν τις αυξημένες ανάγκες των λαϊκών οικογενειών.

Οι παραπάνω προτάσεις, θέσεις και δεσμεύσεις της "Λαϊκής Συσπείρωσης" είναι βασικό στοιχείο πάλης και διεκδίκησης, σε αντίθεση με την πολιτική των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων και των εκπροσώπων τους στην Τοπική (αυτο)διοίκηση που προωθούν την κατάργηση κάθε έννοιας κοινωνικής πρόνοιας και ανοίγουν το δρόμο για ιδιωτικοποίηση των τομέων αυτών. Καμιά εμπιστοσύνη σε όσους τάζουν προγράμματα διαχείρισης της φτώχειας και δίμηνες προσλήψεις εκτάκτων. Οι ανάγκες της ζωής μας δεν είναι έκτακτες».