Μια πρωτοφανής σε μέγεθος απόπειρα ιδεολογικής τρομοκράτησης ασκείται σε βάρος του λαού, όλο αυτό το διάστημα και τις τελευταίες μέρες παίρνει πιο οξυμένα χαρακτηριστικά, από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Στις αστικές εφημερίδες και στα τηλεοπτικά «παράθυρα», γίνονται καθημερινά πια εμβριθείς αναλύσεις για τα νέα «σκληρότερα μέτρα» που έρχονται. Και φυσικά, παρουσιάζονται με τέτοιο τρόπο, ώστε να βγαίνει το νόημα πως, αφ' ενός, είναι αναπόφευκτα και ως εκ τούτου αναγκαία και, αφετέρου, πως δεν υπάρχει άλλη διέξοδος για το λαό. Σε αυτό το «παιχνίδι», από καιρού εις καιρόν, μπαίνουν και οι Ευρωπαίοι, όπως για παράδειγμα, στο χτεσινό πρώτο θέμα της «Καθημερινής», όπου γίνεται λόγος για «απειλές για την τρίτη δόση» και μέσω αυτού του τρόπου η ιδεολογική τρομοκρατία αυξάνεται, αφού αρχίζουν να λένε πως «δε θα πληρωθούν μισθοί και συντάξεις».

Δεν είναι, φυσικά, πρώτη φορά που ξετυλίγεται τέτοιου είδους προπαγάνδα, που στόχο έχει να τρομοκρατήσει το λαό. Η λογική είναι απλή: Αφού δε μπορούν να συγκαλύψουν την πραγματικότητα, κάνουν το ακριβώς αντίθετο. Τη διογκώνουν σε τέτοιο βαθμό, ώστε πλέον να φαίνεται τρομακτική, μη αντιμετωπίσιμη και μη αναστρέψιμη, για τον εργαζόμενο, που εκείνη την ώρα είτε παρακολουθεί το δελτίο ειδήσεων, είτε διαβάζει την εφημερίδα. Διότι, όταν η μόνη «διέξοδος» που προβάλλεται είναι η «αναγκαιότητα» αυτών των μέτρων, τότε η περιγραφή τους, μόνο να φοβίσει μπορεί.

Το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα μιας τέτοιας προπαγάνδας, είναι επίσης προφανές. Θέλουν τους εργαζόμενους στη γωνία, να νιώθουν και να νομίζουν πως δεν μπορούν να αλλάξουν τίποτα σε όλο αυτό τον καταιγισμό. Βέβαια, η προπαγάνδα που παίρνει αυτή την άγρια μορφή ιδεολογικής τρομοκρατίας, καταγράφει και την ανησυχία των επιτελείων της αστικής τάξης για την ενίσχυση της ταξικής ενότητας και οργάνωσης των εργαζομένων που μπορεί να οδηγήσει στον οριστικό απεγκλωβισμό τους και από τα ψευτοδιλήμματα και από την εξουσία της πλουτοκρατίας. Γιατί ξέρουν πως ολοένα και πλατύτερες λαϊκές δυνάμεις ακουμπούν στην πολιτική πρόταση του ΚΚΕ για λαϊκή εξουσία και οικονομία ως μονόδρομο για το λαό.