Μόλις ένας στους τέσσερις δικαιούται το πενιχρό επίδομα του ΟΑΕΔ
Η κατάσταση είναι τραγική, αν σκεφτεί κανείς ότι: Τον Οκτώβρη έχασαν τη δουλειά τους 109.091 άνθρωποι. Από αυτούς, οι 77.850, των οποίων έληξε η σύμβαση ορισμένου χρόνου και οι 26.805, που αποχώρησαν «οικειοθελώς», δηλαδή 104.655 άνθρωποι, που έχασαν το μεροκάματο τον προηγούμενο μήνα, δε δικαιούνται εξ ορισμού ούτε και το πενιχρό επίδομα ανεργίας των 454 ευρώ! Σε αυτούς έρχονται να προστεθούν οι 247.306 μακροχρόνια άνεργοι (χωρίς δουλειά για 12 μήνες και πάνω) που είναι εγγεγραμμένοι στα μητρώα του ΟΑΕΔ, οι οποίοι επίσης δε δικαιούνται το επίδομα. Οι μακροχρόνια άνεργοι αυξήθηκαν σε σχέση με το Σεπτέμβρη κατά 15.928 άτομα. Για να μη μιλήσουμε για τους χιλιάδες ανέργους που δεν είναι γραμμένοι στα μητρώα του ΟΑΕΔ...
Οι εξελίξεις αυτές στην αγορά εργασίας επιβεβαιώνει ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη - ανεξαρτήτως κερδοφορίας ή κρίσης - βαδίζει χέρι χέρι με την ανεργία. Μια σειρά κερδοφόρες επιχειρήσεις προχωρούν σε μαζικές απολύσεις, ενώ η μείωση του προσωπικού συμβάλλει στη μεγαλύτερη κερδοφορία τους. Ακόμα και η εξέλιξη της τεχνολογίας στον καπιταλισμό σημαίνει λιγότερο προσωπικό, γιατί αυτό επιβάλλει η κερδοφορία. Την ίδια στιγμή χιλιάδες απολυμένοι αντικαθίστανται από ημιαπασχολούμενους ή συμβασιούχους. Αλλες επιχειρήσεις κλείνουν, μην μπορώντας να αντέξουν στο σφοδρό ανταγωνισμό, άλλες μεταφέρουν τις εργασίες τους σε άλλη χώρα ή σε άλλον κλάδο για τον ίδιο λόγο. Επιπλέον, ακόμη και όταν μια επιχείρηση βγαίνει ενισχυμένη από τον ανταγωνισμό, αυτό σημαίνει ότι «πνίγει» άλλες επιχειρήσεις του ίδιου ή συναφούς κλάδου, δηλαδή πάλι κάποιοι εργαζόμενοι «την πληρώνουν».
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΑΕΔ, οι καθαρές ροές της μισθωτής απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα (σ.σ. οι προσλήψεις μείον τις απολύσεις, τις λήξεις συμβάσεων και τις «οικειοθελείς» αποχωρήσεις) ανέρχονται σε -44.302. Το μέγεθος αυτό τον Οκτώβρη του 2009 ήταν -39.227, τον Οκτώβρη του 2008 ήταν -37.737, τον Οκτώβρη του 2007 ήταν -28.938. Επιπλέον, στην Περιφέρεια Αττικής βρίσκονται το 35% των ανέργων που αναζητούν εργασία.
Η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι άναρχη και οι επενδύσεις δε γίνονται σύμφωνα με τις πλουτοπαραγωγικές δυνατότητες, ούτε με γνώμονα την κάλυψη των αναγκών. Με μια κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία, με τα βασικά μέσα παραγωγής λαϊκή περιουσία, θα μπορούσαν να αναπτυχθούν όλες οι δυνατότητες της χώρας, όπως η ναυπηγική, η ενέργεια, η χαλυβουργία, η αγροτική παραγωγή, οι κατασκευές, η βιομηχανία μετάλλου κλπ. Τότε όλοι θα έχουν σταθερή δουλειά, ενώ η εξέλιξη της τεχνολογίας και της επιστήμης θα μειώνει τον εργάσιμο χρόνο.