Σαφέστατη υπογράμμιση του βαθιά εμπορευματικού χαρακτήρα της πολιτιστικής πολιτικής της κυβέρνησης αποτελεί η χτεσινή ανακοίνωση, από τον υπουργό Πολιτισμού - Τουρισμού, Π. Γερουλάνο, ενός προγράμματος για την «αναβάθμιση» των υπηρεσιών προς τους επισκέπτες των αρχαιολογικών χώρων και μουσείων που έχουν εισιτήριο.

Με πρόσχημα την «αναβάθμιση» των υπηρεσιών και τα υπαρκτά και εύλογα ζητήματα όπως το δικαίωμα των ΑμΕΑ στην απρόσκοπτη πρόσβαση στην πολιτιστική κληρονομιά, η κυβέρνηση κατηγοριοποιεί τα μνημεία, καταρχήν σε αυτά που έχουν και σε εκείνα που δεν έχουν εισιτήρια, μετά, με βάση τα εισιτήρια που «κόβουν», ρίχνει χρήμα και αναδεικνύει μόνο τα... «μπεστ σέλερ» από αυτά (σ.σ. «γαία πυρί μειχθήτω» τα υπόλοιπα), ανοίγει ακόμη έναν «δρόμο» προς την «αγορά», τους «χορηγούς», τις «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις» και την υποτιθέμενη «Τοπική Αυτοδιοίκηση», δηλαδή τις Περιφέρειες - «επιχειρήσεις» έτσι όπως επέβαλε ο «Καλλικράτης». Και βέβαια, το βάρος θα πέσει πάλι σε συμβασιούχους και σε κάλυψη θέσεων από εσωτερικές μετατάξεις.

Το ΥΠΠΟ-Τ κατέταξε τους χώρους με βάση τρία κριτήρια: Αυτοί που έχουν «βασικές» υπηρεσίες (ενημερωτικό φυλλάδιο, κυλικείο ή αυτόματο πωλητή νερού και αναψυκτικών, τουαλέτες, χώρο στάθμευσης), «επιθυμητές» υπηρεσίες (επιπλέον πρόσβαση και τουαλέτες για ΑμΕΑ, δίγλωσσες πινακίδες/λεζάντες, επίσημος οδηγός ή κατάλογος και πωλητήριο ή πωλητές οδηγών στην είσοδο) και «εξειδικευμένες» υπηρεσίες (επιπλέον των προηγουμένων: συστήματα αυτόματης ξενάγησης, εκπαιδευτικά προγράμματα, μηχανογραφημένα συστήματα έκδοσης εισιτηρίων, «απτικές» διαδρομές ή χώροι αφής για ΑμΕΑ).

Με βάση αυτά τα κριτήρια και τον προσανατολισμό προκύπτουν μόλις 176 αρχαιολογικοί χώροι και μουσεία που θα «τύχουν» αναβαθμισμένων υποδομών, από τους χιλιάδες που υπάρχουν στη χώρα και που υφίστανται τις αρνητικές έως καταστροφικές συνέπειες της συνειδητής απαξίωσης και υποχρηματοδότησης της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας από τις κυβερνήσεις του δικομματισμού, την εργασιακή «γαλέρα», την απλήρωτη δουλειά και τις απολύσεις του πολύτιμου εργατικού και επιστημονικού δυναμικού στην πολιτιστική κληρονομιά. Για την ιστορία να πούμε ότι από τους παραπάνω χώρους κανείς δεν ανήκει στην κατηγορία των «εξειδικευμένων» υπηρεσιών, ενώ η μεγάλη πλειοψηφία τους είναι στην τελευταία κατηγορία.

Το υπουργείο υπολογίζει ένα συνολικό κόστος της τάξης των 20 εκατ. ευρώ για την επόμενη τριετία, το οποίο θα καλυφθεί από το ΕΣΠΑ (5 εκατ.), το Ταμείο Αρχαιολογικών Χώρων (1,5 εκατ. το χρόνο για τα επόμενα τρία χρόνια) και τον ΟΠΑΠ (3,5 εκατ. το χρόνο για τα επόμενα τρία χρόνια).

Ομως... «δεν μένουμε εκεί», όπως είπε ο υπουργός, και συνέχισε: «Για να προχωρήσουμε το σχέδιό μας με μεγαλύτερη ταχύτητα θα χρειαστούμε την συνεργασία πολλών φορέων και αυτήν επιδιώκουμε. Φορείς όπως είναι οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης που μπορούν να βοηθήσουν τόσο στην αναβάθμιση των χώρων, του περιβάλλοντος χώρου και των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς που οδηγούν στους χώρους αυτούς. Ιδρύματα όπως του Ωνασείου, Νιάρχου και Λεβέντη που έχουν δείξει μια μεγάλη ευαισθησία για αυτούς τους χώρους. ΜΚΟ όπως το Διάζωμα ή/και το Σώμα Ελληνικού Οδηγισμού που ξεκινάει το δικό του πρόγραμμα αναβάθμισης των χώρων σε συνεργασία με τις κατά τόπους εφορείες. Χορηγοί οι οποίοι θέλουν να αναβαθμίσουν χώρους σαν ένδειξη εταιρικής ευθύνης στις κατά τόπους κοινωνίες». Αλλο ένα ...πεδίο δόξης λαμπρό ανοίγεται για το κεφάλαιο.