Ξεχειλίζουν υποκρισία οι ανακοινώσεις του ΛΑ.Ο.Σ. και της «Δημοκρατικής Αριστεράς» για την αύξηση της ανεργίας. Τα κροκοδείλια δάκρυά τους για τους ανέργους δεν μπορούν να κρύψουν τη στήριξη που παρείχαν και παρέχουν σε ένα σύστημα και μια πολιτική που παράγουν και γιγαντώνουν τον εφιάλτη για τις εργατικές λαϊκές οικογένειες της ανεργίας.

Ο ΛΑ.Ο.Σ. απέδωσε τη διόγκωση της ανεργίας στην έλλειψη ανάπτυξης, συμπληρώνοντας ότι όσο αυτή δεν υπάρχει δε θα υπάρχουν θέσεις εργασίας και διαπιστώνοντας «ένας στους τρεις Ελληνες πλέον δεν έχει δουλειά ή υποαπασχολείται». Αποκρύπτει βεβαίως ότι στον καπιταλισμό η ανεργία πάντα θα υπάρχει και θα γιγαντώνεται όποτε αυτός πέφτει σε κρίση, όπως σήμερα. Αποκρύπτει ότι στήριξε με πάθος μια πολιτική που το μόνο που εγγυάται, ακόμα και στην περίοδο της ανάπτυξης εάν και όποτε έρθει, είναι η υποαπασχόληση και οι εξευτελιστικές αμοιβές. Εκεί αποσκοπούν τα μέτρα που στήριξε ο ΛΑ.Ο.Σ., στο να διαμορφωθούν για το κεφάλαιο συνθήκες για ακόμα μεγαλύτερη κερδοφορία σε βάρος της εργατικής τάξης.

Απ' την πλευρά της, η «Δημοκρατική Αριστερά» χαρακτηρίζει την ανεργία «όνειδος». Πλην, όμως, αυτό το «όνειδος», μαζί με πολλά άλλα είναι τα μόνα που μπορεί να εγγυηθεί στο λαό το σύστημα, που η ίδια στηρίζει. Χάριν των δικών του συμφερόντων η «Δημοκρατική Αριστερά» απαιτεί «ενεργητικές πολιτικές για άμεση δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης μέσα από αναπτυξιακές πρωτοβουλίες». Δηλαδή, κι άλλο τζάμπα ζεστό χρήμα στους κεφαλαιοκράτες στο όνομα της αντιμετώπισης της ανεργίας.