Ο κυρ - Ανέστης, ο καραγκιοζοπαίχτης, μαζί με τα λόγια του «έργου», ταίριαζε και άλλα δικά του λόγια και στιχάκια, για τις δυσκολίες της ζωής και για την άδικη κοινωνία, που σε άλλους δίνει όλα τα «πλούσια ελέη», και σε άλλους, τη φτώχεια με το τσουβάλι. Ρωτούσε, λοιπόν, ο Καραγκιόζης εμάς τα πιτσιρίκια, που καθόμασταν σε σκαμνάκια, μπροστά στον μπερντέ, και παρακολουθούσαμε την παράσταση: «Για πέστε μου, βρε παιδιά, είναι δίκαιη αυτή η κοινωνία, να δίνει σε άλλους μια κασέλα λίρες, και άλλοι, να παίζει η κοιλιά τους μαντολίνο απ' την πείνα; Είναι σωστό και δίκαιο, άλλοι να τρώνε αστακό/ και ψάρι μαγιονέζα/ κι άλλοι με κρεμμυδόσουπα, να τηνε κάνουν τέζα;/ Να ζουν σε μέγαρα ψηλά/ οι πλούσιοι οι μάγκες/ κι εμείς τα μπατιρόπουλα/ σε τσίγκους και παράγκες;». Και εμείς, όλα μαζί τα παιδιά, φωνάζαμε από κάτω: «Οοοχιι!..».

«Δηλαδή, με... ρύζι. Μια μεγάλη γαβάθα με πιλάφι, και λύνουμε το πρόβλημα, για όλες τις «άγιες μέρες».

(Παρένθεση: Οι «προνομιούχοι», δεν κατέβηκαν στην αγορά, για να τους ρωτήσει η ρεπόρτερ, τι θα ψωνίσουν. Αυτούς, τη γαλοπούλα, το γουρουνόπουλο, το κατσικάκι και ό,τι άλλο εκλεκτό τραβάει η ψυχή τους, θα τους τα στείλει ο χασάπης στο σπίτι τους).

Αλλά, πέραν του κυρίου «αρμόδιου» και των «Ράμπο» της Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος, η «σοσιαλιστική» μας κυβέρνηση έριξε στη «μάχη της αγοράς» και την ίδια την υφυπουργό Ανάπτυξης, την κυρία Μιλένα. Η οποία, με το βάρος της υπουργικής της ιδιότητας, με τη σοφία και τις γνώσεις που διαθέτει, (παρά το νεαρόν της ηλικίας της), συμβούλεψε τους υποψήφιους αγοραστές και όλους, γενικά, τους ευτυχείς Ελληνες πολίτες, που έχουν την τύχη να ζουν «υπό την σκέπην» μιας τόσο σοφής και στοργικής κυβέρνησης: «Οι καταναλωτές πρέπει να προσέχουν πολύ. Να ελέγχουν τις τιμές, να κρίνουν, να συγκρίνουν, και μετά να αγοράζουν αυτό που θέλουν».

Τώρα, μας φώτισες και εσύ, αγαπητή και συμπαθέστατη κυρία Μιλένα...