Ενα Σύμφωνο Συνεργασίας, με το οποίο επιχειρούν να ενισχυθεί το «ανθρώπινο προσωπείο» των επιχειρήσεων και να προλάβουν τους αγώνες των εργαζομένων, ένα σύμφωνο που βοηθά τις επιχειρήσεις να εισέλθουν σε κοινωνικούς τομείς του κράτους και της τοπικής διοίκησης μέσω της φιλανθρωπίας κι επιπλέον τις προμηθεύει με τσάμπα εργασία, υπέγραψαν χθες το υπουργείο Εργασίας και το Ελληνικό Δίκτυο για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη, το οποίο εκπροσωπεί 135 εταιρείες και επιχειρηματικούς φορείς, όπως ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ). Οι καπιταλιστές και η κυβέρνησή τους έκαναν καθαρό πως καθώς μεγαλώνει η εξαθλίωση εξαιτίας των πολιτικών που εφαρμόζονται για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, θα κάνουν τα πάντα για να μην αποκαλυφθεί η ληστρική για την κοινωνία, τα λαϊκά στρώματα και το περιβάλλον, φύση τους.

Αυτό άλλωστε ομολόγησε και ο πρόεδρος του Δικτύου ΕΚΕ, Νίκος Αναλυτής, (γνωστός πρωτεργάτης της «κοινωνικής ειρήνης») υπογραμμίζοντας ανάμεσα σε άλλα: «Είμαστε μπροστά σε μια κοινωνική αναταραχή, που δεν ξέρουμε πού θα οδηγήσει». «Το ζητούμενο για τις εταιρείες είναι να έχουν κοινωνική νομιμοποίηση και όχι μόνο νομική». «Σε μια κοινωνία που πάει "κατά διαόλου" δεν γίνεται να πάνε καλά οι επιχειρήσεις. Οσο μια κοινωνία έχει ευημερία και κοινωνική συνοχή, τόσο το καλύτερο για τις επιχειρήσεις».

Ετσι, με το Σύμφωνο αυτό ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας - αυτοί που τα παίρνουν όλα από τους εργαζόμενους, οι υπαίτιοι δηλαδή της φτώχειας και της ανεργίας - εμφανίζονται να συμπράττουν με τους εξής βασικούς στόχους:

• Την καταπολέμηση της παιδικής φτώχειας.
• Την προετοιμασία, υποστήριξη και διευκόλυνση των νέων μέχρι 35 ετών για την ένταξή τους στην αγορά εργασίας.

Για την υλοποίηση αυτής της συνεργασίας προβλέπονται συμπράξεις των επιχειρήσεων μεταξύ τους, ανάμεσα στις επιχειρήσεις και φορείς του υπουργείου Εργασίας (ΟΑΕΔ, ΟΕΕ, ΟΕΚ κλπ.), όπως και την τοπική διοίκηση, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις κλπ.

Στην πράξη δεν υπάρχουν οφέλη για τις λαϊκές οικογένειες και τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία που «χτυπάει» κυρίως τα μυαλά των λαϊκών στρωμάτων και των παιδιών τους. Ολο το θέμα είναι να φανεί, ότι οι επιχειρήσεις έχουν κοινωνικό χαρακτήρα και ευαισθησίες: «Να μην ταραχτεί η κοινωνία πέρα του ορίου που αντέχει. Δεν είναι το θέμα αν θα απολύσω ή όχι. Το θέμα είναι να είναι το τελευταίο που θα κάνω κι όχι το πρώτο και οι απολύσεις να γίνουν ομαλά, με κοινωνική ευαισθησία. Υπάρχουν τρόποι», σημείωσε με νόημα ο Ν. Αναλυτής.

Τα οφέλη για τις επιχειρήσεις είναι και μακροπρόθεσμα (ανεβαίνει το κύρος τους, διαφημίζονται, εμφανίζουν «ανθρώπινο πρόσωπο») και άμεσα. Συγκεκριμένα, όπως ανέφερε η υπουργός Εργασίας, Λούκα Κατσέλη, οι επιχειρήσεις θα μπορούν να «τρέχουν» προγράμματα κατάρτισης νέων για απόκτηση εργασιακής εμπειρίας, επαγγελματικού προσανατολισμού κλπ. Αυτό θα γίνεται και μέσα από τις λίστες ανέργων του ΟΑΕΔ, λες και για την ανεργία ευθύνεται η έλλειψη κατάρτισης ή επαγγελματικού προσανατολισμού! Οι επιχειρήσεις πρώτα θα απολύουν κι έπειτα θα παίρνουν άνεργους ως καταρτιζόμενους... Μια άλλη ιδέα που ανέφερε η υπουργός είναι, οι εταιρείες που συμμετέχουν στο Σύμφωνο να βάλουν ένα σήμα στα προϊόντα τους και ένα ελάχιστο αντίτιμο το οποίο θα πηγαίνει σε αυτούς τους «εθνικούς στόχους». Ετσι θα διαφημίζονται αυτά τα προϊόντα.

Για την καταπολέμηση της παιδικής φτώχειας προβλέπονται τα παρακάτω: Ενίσχυση δομών και υπηρεσιών φροντίδας παιδιών, κάλυψη βασικών αναγκών διαβίωσης (όπως σίτιση, στέγαση, ιματισμός, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, εκπαίδευση), στήριξη φτωχών νοικοκυριών κλπ. Εδώ έρχεται ο ρόλος της τοπικής διοίκησης και των ΜΚΟ: Για παράδειγμα μία επιχείρηση που δρα κι επιβαρύνει μια περιοχή θα συμπράττει με την δημοτική αρχή για να προμηθεύει για ένα χρονικό διάστημα με πετρέλαιο τα σχολεία. Οταν κρίνει ότι δεν «έχει τα περιθώρια» τα σχολεία θα μένουν χωρίς πετρέλαιο. `Η, κάποιες επιχειρήσεις θα συγκεντρώνουν τρόφιμα, ρούχα, παιχνίδια με εθελοντική συμμετοχή των εργαζομένων τους και θα τα δίνουν σε ΜΚΟ ή ιδρύματα. Οπως χαρακτηριστικά είπε ο πρόεδρος του Δικτύου ΕΚΕ «τέτοιες πρωτοβουλίες δεν εξαλείφουν ξαφνικά τη φτώχεια. Το να έχει ένα παιδί ένα ρούχο, φαγητό, βιβλίο και παιχνίδι μετριάζει το συναίσθημα της φτώχειας». Αλλες επιχειρήσεις βάζουν τους εργαζομένους τους να κάνουν κάπου δεντροφύτευση, χαρίζουν ένα ασθενοφόρο σε ένα δημοτικό Κέντρο Υγείας κλπ. Κοινωνικοί τομείς, θέματα υγείας και πρόνοιας, η φροντίδα των παιδιών θα επαφίενται στην φιλανθρωπική «μόστρα» των επιχειρηματικών ομίλων και θα έχουν διάρκεια όσο το επιτρέπουν τα συμφέροντα και τα «λογιστικά βιβλία» τους.