Σωστό «περιβόλι» είναι οι παρεμβάσεις του ΣΥΝ και των στελεχών του στα ζητήματα που απασχολούν την επικαιρότητα. Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΝ Π. Σκουρλέτης δήλωσε τις προάλλες με αφορμή την πρόσφατη επίσκεψη της τρόικας στην Ελλάδα: «Ο αγώνας μας δεν αφορά μόνο την πατρίδα μας, αλλά το σύνολο των Ευρωπαίων εργαζομένων από τη στιγμή που το ελληνικό Μνημόνιο επιχειρείται να γίνει ευρωπαϊκό». Από την πλευρά του, ο Ν. Βούτσης (ρ/σ «Κόκκινο») απεφάνθη πως ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα ήταν το πείραμα «για ένα πέρασμα σε όλη την Ευρώπη, έτσι ώστε να νεοφιλελευθεροποιηθεί πλήρως όλη η οικονομική και κοινωνική πολιτική και να οδηγηθεί ουσιαστικά σε αδιέξοδο και η ευρωζώνη»!

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δε χάνει ευκαιρία να καταθέσει την αγωνία του για την ιμπεριαλιστική Ευρωένωση και την νομισματική της Ευρωζώνη. Την ίδια ώρα, τα στελέχη του προσπερνούν σαν να μη συνέβη ποτέ το γεγονός ότι η στρατηγική της ΕΕ ανέκαθεν ήταν ενιαία, σε αντιλαϊκή κατεύθυνση. Δεν ζούσαν οι λαοί των χωρών - μελών της σε παράδεισο ευημερίας και ούτε προσγειώθηκαν μόλις στην κόλαση του «νεοφιλελευθερισμού», όπως ισχυρίζεται ο ΣΥΝ, για να δημιουργήσει αυταπάτες ότι υπάρχει και «καλός» καπιταλισμός. Το «μνημόνιο» δεν επιχειρείται να γίνει ευρωπαϊκό. Είναι ευρωπαϊκό, απότοκο της αντιλαϊκής στρατηγικής, που στόχο έχει να ενισχύσει τα ευρωενωσιακά μονοπώλια έναντι των ανταγωνιστών τους σε παγκόσμιο επίπεδο. Απόδειξη των παραπάνω είναι το γεγονός ότι ακόμα και χωρίς μνημόνια, άλλες χώρες - μέλη της ΕΕ έχουν εδώ και καιρό προχωρήσει τις λεγόμενες «διαρθρωτικές αλλαγές», στο βαθμό και στην ένταση που τώρα επιχειρείται στη χώρα μας, όπως π.χ. η Γερμανία, που με την πολιτική των σοσιαλδημοκρατών, τη λεγόμενη «Ατζέντα-2010», επέβαλαν άγριες αντεργατικές ανατροπές ώστε να καυχιέται η Α. Μέρκελ ότι το εργατικό κόστος στη Γερμανία ουσιαστικά δεν αυξήθηκε στα 6 τελυταία χρόνια (+0,5% έως +0,7%). Αυτόν τον τρόπο, της διαρκούς υποτίμησης της εργατικής δύναμης, διαθέτει ο καπιταλισμός για να βγει απ' την κρίση και να διαμορφώσει προϋποθέσεις κερδοφορίας μετά απ' αυτήν. Αλλος τρόπος στον καπιταλισμό δεν υπάρχει.

Αυτόν τον τρόπο χρησιμοποιεί και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στο σύνολό της, ενιαία και με αντιλαϊκή πυγμή. Παρότι ο βουλευτής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης προσπαθεί να φορτώσει αυταπάτες στο λαό για το αντίθετο, δήλωσε (ρ/σ «Κόκκινο» και «ΡΙΑΛ»): «Ο κ. Παπακωνσταντίνου έχει συμφωνήσει με την τρόικα εδώ και πολύ καιρό για τα 50 δισ., δεν το ξέρουν οι υπόλοιποι υπουργοί»! Ως σήμερα, μόνιμη επωδός του λόγου των ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι «φταίει η τρόικα». Σήμερα ανακάλυψε έναν ακόμα φταίχτη, τον υπουργό Οικονομικών, κηρύσσοντας αθώους τους άλλους υπουργούς και μαζί τους την αντιλαϊκή στρατηγική της κυβέρνησης.

«

Η κυβέρνηση (...) επιτέλους πρέπει να ξεκαθαρίσει ποια είναι εκείνα τα σημεία της εφαρμοζόμενης από την κυβέρνηση πολιτικής που αποκλίνουν από το μνημόνιο και τελικά την διακρίνουν απ' αυτό» και «αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας επιβάλλεται να γίνει, αλλά ξεπούλημα όσο-όσο όταν οι αξίες είναι στα "τάρταρα" φυσικά όχι», λέει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Αναρωτιέται δηλαδή αν υπάρχουν πλευρές της κυβερνητικής πολιτικής που διαφοροποιούνται απ' την πολιτική που απορρέει απ' το μνημόνιο! Το οποίο η κυβέρνηση συνομολόγησε με την ΕΕ και το ΔΝΤ και δεν της το φόρεσαν με το ζόρι. Και ταυτόχρονα σιγοντάρει απροκάλυπτα την πολιτική του ξεπουλήματος όσων από τη δημόσια περιουσία έχουν απομείνει, υιοθετώντας τη θέση της «αξιοποίησης», γιατί όχι και πώλησης όταν όμως θα είμαστε βέβαιοι ότι αυτή θα πιάσει καλή τιμή! Τυχοδιώκτες, αφερέγγυοι και επικίνδυνοι για το κίνημα είναι οι του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ σε όλες τους τις «εκδόσεις». Να τους απομονώσει ο λαός, να προσπεράσει τη ρητορεία και την επιζήμια για τα λαϊκά συμφέροντα πολιτική τους.