Τη συγκαλυμμένη δικτατορία στην Ονδούρα από τις νόθες εκλογές μετά την ανατροπή του προέδρου Σελάγια χρησιμοποιούν οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές στην Κεντρική Αμερική

«Από τη στιγμή που η Ονδούρα αντιμετωπίζει πολυεθνικές απειλές τότε και η απάντηση πρέπει να είναι πολυεθνική» τόνισε προκλητικά ο Μπράουνφιλντ κατά την υπογραφή της συμφωνίας στην Τεγκουσιγκάλπα, με την κυβέρνηση του Πορφίριο Λόμπο (από τις εκλογές νοθείας του Νοέμβρη του 2009, μετά την ανατροπή του εκλεγμένου προέδρου Μανουέλ Σελάγια), προσθέτοντας ότι τα κονδύλια ύψους 1,78 εκατομμυρίων δολαρίων που θα προωθηθούν στην Ονδούρα αφορούν στη διαχείριση των φυλακών, τις προσπάθειες αστυνόμευσης των κοινοτήτων ενάντια στη βία των συμμοριών και την ενίσχυση της ασφάλειας στα σύνορα των χωρών και στα λιμάνια.

Πρόκειται για ένα ευρείας κλίμακας σχέδιο ωμής επέμβασης παρόμοιου περιεχομένου των αντίστοιχων που ήδη έχουν τεθεί σε εφαρμογή στην Κολομβία το 1999 και το Μεξικό το 2006, με πρόσχημα την καταπολέμηση των ναρκωτικών και τα γνωστά αποτελέσματα: εκατόμβες νεκρών και πόλεμος εναντίον του λαϊκού κινήματος. Ο Μπράουνφιλντ, που περιοδεύει στις χώρες της Κεντρικής Αμερικής και θα ολοκληρώσει την περιοδεία του στην Κολομβία την Πέμπτη, είναι «γνωστός» στη Λατινική Αμερική για το ρόλο που διαδραμάτισε ως ενορχηστρωτής των υπονομευτικών ενεργειών στη Βενεζουέλα, όσο ήταν πρέσβης στη χώρα, αλλά και κατόπιν από την αμερικανική πρεσβεία στην Μπογκοτά. Το σχέδιο, ύψους 200 εκατομμυρίων στην πρώτη φάση τουλάχιστον, αφορά όλες τις χώρες της περιοχής, και εκτός της Ονδούρας, που ήταν και ο πρώτος σταθμός προώθησής του, περιλαμβάνει επίσης το Μπελίζ, την Κόστα Ρίκα, το Ελ Σαλβαδόρ, τη Γουατεμάλα, τη Νικαράγουα και τον Παναμά.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, το CARSI θέτει τους εξής στόχους: «Την ένταση των επιχειρήσεων για τη διασφάλιση της διώρυγας του Παναμά, τη διακοπή των "διαδρομών" των ναρκωτικών από τη Νότια Αμερική προς το Μεξικό και κατόπιν τις ΗΠΑ, την καταπολέμηση της δράσης των καρτέλ και των συμμοριών» που πρόσφατα η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον τα χαρακτήρισε «εξέγερση που απειλεί το κράτος» στην περίπτωση του Μεξικού, και την ενίσχυση της συνεργασίας στους τομείς ασφάλειας και αποτροπής. Φυσικά όλα αυτά είναι τα προσχήματα για νέες επεμβάσεις στην Κεντρική Αμερική.