Η αποκάλυψη του σκανδάλου της «αποτυχημένης αναβάθμισης» της Μονάδας ΙΙ του ΑΗΣ Πτολεμαΐδας με αποτέλεσμα, σε πρώτη φάση μόνο, την κατασπατάληση 15 δισεκατομμυρίων δραχμών (συν το κόστος λειτουργίας) της ΔΕΗ και κατ' επέκταση του ελληνικού λαού, δεν είναι ένα γεγονός που ξάφνιασε σε βαθμό ανάλογο με το μέγεθος του σκανδάλου. Επίσης το γεγονός της απ' ευθείας ανάθεσης σε μία πολυεθνική (εν προκειμένω στην ALSTOM), έως ενός σημείου μπορεί να θεωρηθεί ως κάτι το σύνηθες, τόσο για τη ΔΕΗ (όπως και για άλλες δημόσιες επιχειρήσεις), με όσα έχουν δει τα μάτια μας τα τελευταία χρόνια. Ομως, η κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος, η διακύβευση θέσεων εργασίας, η απαξίωση δημοσίων επιχειρήσεων και τα όποια άλλα παρεπόμενα των κατά καιρούς σκανδάλων, συνθέτουν ένα πλέγμα ευθυνών και υπευθύνων, και όλα δείχνουν ότι αποκλειστικά υπαίτια είναι η κυβερνητική πολιτική.

Και αυτό διότι, η παράδοση του έργου με απ' ευθείας ανάθεση από την προηγούμενη διοίκηση της ΔΕΗ, δεν μπορεί να μην ήταν γνωστή από την κυβέρνηση. Αλλωστε αποτελεί κοινό μυστικό ότι η εκάστοτε διοίκηση της ΔΕΗ, διορίζεται από την κυβέρνηση. Και αφού η κυβέρνηση διορίζει τις διοικήσεις των Δημοσίων Επιχειρήσεων, τις οποίες και ελέγχει, είναι ευνόητο ότι έχει και τις ευθύνες για το τι γίνεται για το πού οδηγούνται κλπ. Συνεπώς, πρόκειται για μια οφθαλμοφανή σκανδαλώδη ενέργεια από την πλευρά της κυβέρνησης, προκειμένου να απαξιώσει τη ΔΕΗ και να την παραδώσει πιο εύκολα ενόψει της επικείμενης ιδιωτικοποίησής της στο μεγάλο κεφάλαιο.

Βέβαια, το τι πρέπει να γίνει με τις μονάδες που έχουν συμπληρώσει το όριο ζωής τους, είναι ένα μεγάλο ζήτημα. Δεν είναι όμως και αξεπέραστο. Εάν η ΔΕΗ, που αποτελεί τη μεγαλύτερη δημόσια επιχείρηση της χώρας, έθετε ως βασική προτεραιότητα την ικανοποίηση των πραγματικών αναγκών του συνόλου του ελληνικού λαού, είναι βέβαιο ότι δε θα υπήρχε κανένα πρόβλημα. Εάν στη ΔΕΗ ακολουθούνταν διαφανείς διαδικασίες σε όλους τους τομείς, και υπήρχε ένα συνολικό πλαίσιο αναβάθμισης και ανάπτυξής της στην κατεύθυνση των πραγματικών αναγκών του λαού και της οικονομίας, δε θα βρισκόμασταν σήμερα αντιμέτωποι με τέτοια νοσηρά φαινόμενα. Να γιατί απαιτούμε μία ΔΕΗ ενιαία, καθετοποιημένη, όπου θα ελέγχεται 100% από το Δημόσιο. Γιατί, η ΔΕΗ ανήκει πρωτίστως στον ελληνικό λαό και στους εργαζομένους της που έχουν «καταθέσει» τρισεκατομμύρια δραχμές για τον εξηλεκτρισμό της χώρας και τη δημιουργία του σημερινού κολοσσού. Συνεπώς, κανείς δε νομιμοποιείται, όποιος και να είναι αυτός, να σπαταλάει την περιουσία του ελληνικού λαού.