Τη δέσμευση ότι αν ο «συνασπισμός εξουσίας», που οραματίζεται ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, αναλάβει τα ηνία της διακυβέρνησης της χώρας, δεν πρόκειται να πειράξει ούτε μια «τρίχα» απ' την καπιταλιστική ιδιοκτησία, ανέλαβε χτες ο Αλ. Τσίπρας, απ' το βήμα ημερίδας που διοργάνωσε το κόμμα του για το δημόσιο τομέα και τη δημόσια περιουσία.

Αναφερόμενος στους σχεδιασμούς για παραπέρα εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, ο Αλ. Τσίπρας, αφού τους απέδωσε αποκλειστικά στο ΔΝΤ που τους «επιβάλλει», ομολόγησε: «Στα πλαίσια μιας δημοκρατίας, οι συσχετισμοί μπορεί να αλλάξουν και να προκύψει ένα νέος συνασπισμός εξουσίας που θα μας απεμπλέξει απ' αυτό το μονόδρομο της καταστροφής και θα επιστρέψει κατακτήσεις και δικαιώματα στους εργαζόμενους. Αν όμως ξεπουληθούν - και μάλιστα έναντι ευτελούς τιμήματος - στρατηγικής σημασίας δημόσιοι οργανισμοί, όπως η ενέργεια, η ΔΕΗ, όπως ο κερδοφόρος ΟΠΑΠ, φιλέτα δημόσιας γης, αν ξεπουληθούν τράπεζες, είναι εξαιρετικά δύσκολο να ανακτηθούν».

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ κρύβει ότι όλοι οι παραπάνω οργανισμοί είναι ήδη ιδιοκτησία μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων, με συμμέτοχο το κράτος, στο πλαίσιο των στρατηγικών της απελευθέρωσης της αγοράς που προβλέπονται από την ΕΕ και τις οποίες στηρίζει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Κατά συνέπεια, η λειτουργία τους προς όφελος του λαού προϋποθέτει ρήξη με τα μονοπώλια και την ΕΕ, με την ντόπια αστική τάξη που λυμαίνεται μεγάλο κομμάτι των πρώην ΔΕΚΟ. Προβλέπει με άλλα λόγια την κοινωνικοποίησή τους, την οποία ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ εχθρεύεται, επειδή δε θέλει να θίξει το κεφάλαιο, την εξουσία του και την ιδιοκτησία του πάνω στα μέσα παραγωγής.

Ο Αλ. Τσίπρας τάχτηκε υπέρ ενός «ισχυρού δημόσιου πυλώνα» στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, αποτελούμενο απ' την Εθνική, την Αγροτική και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, ως εργαλείο στην υπηρεσία της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Οπως διευκρίνισε, αυτός ο πυλώνας «θα μπορεί να δανείζεται χαμηλότοκα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ώστε να χρηματοδοτήσει ένα πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων για την επανεκκίνηση της οικονομίας». Θα λειτουργεί δηλαδή μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα και σε άμεση εξάρτηση από την ΕΚΤ, δηλαδή το βασικό εκφραστή της οικονομικής και νομισματικής πολιτικής της καπιταλιστικής ΕΕ.

Τέλος, επιβεβαιώνοντας πως ο χώρος που εκπροσωπεί εχθρεύεται το εργατικό λαϊκό κίνημα και αντιμάχεται τη ριζοσπαστικοποίηση, επανέλαβε την επικίνδυνη άποψη ότι οι αγώνες του λαού ισοδυναμούν με χάος και τυφλή βία, λέγοντας: «Και απέναντι στους δυο δρόμους που έχουμε μπροστά μας, από τη μια το χάος και η κοινωνική διάλυση και τυφλή βία και από την άλλη ο δημοκρατικός δρόμος, εμείς επιλέγουμε το δημοκρατικό δρόμο και καλούμε και την κυβέρνηση να επιλέξει το δημοκρατικό δρόμο και είναι υποχρεωμένη από το Σύνταγμα και τους δημοκρατικούς θεσμούς που οφείλει να τους σεβαστεί».