Σε ημερίδα που συνδιοργάνωσαν στην Αθήνα ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και η ευρωομάδα GUE/NGL, με θέμα «Κρίση - Ανεργία και διάλυση των εργασιακών σχέσεων σε Ελλάδα και ΕΕ», μίλησε χτες ο Αλ. Τσίπρας, από το βήμα της οποίας ανήγαγε ξανά το δημόσιο χρέος και την αντιμετώπισή του σε κυρίαρχο πολιτικό ζήτημα και παρότρυνε την κυβέρνηση να ζητήσει συναίνεση από το λαό «για να εκβιάσει τους πιστωτές και να μετατρέψει την ελληνική κρίση σε ευρωπαϊκή κρίση».

Ο πρόεδρος του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ εκτίμησε ότι «το περίφημο Μνημόνιο, το οποίο επιβλήθηκε στην Ελλάδα, έχει αποτύχει ολοκληρωτικά», αθωώνοντας έτσι την κυβέρνηση και την ντόπια πλουτοκρατία, που το συνυπέγραψαν και κρύβοντας σκόπιμα ότι με βάση αυτό το μνημόνιο η αστική τάξη ενίσχυσε τη θέση της, με τις αντεργατικές και αντιασφαλιστικές ανατροπές που προωθήθηκαν. Γι' αυτές τις αντεργατικές ανατροπές φτιάχτηκε το μνημόνιο, και όχι για τα ελλείμματα και τα χρέη, όπως παπαγαλίζουν όλα τα αστικά κόμματα και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.

Σε άλλο σημείο, ισχυρίστηκε ότι «η κρίση αυτή όμως, παρά το γεγονός ότι ήταν σημαντική η κρίση χρέους, ήταν διαχειρίσιμη» από τις αστικές κυβερνήσεις, αλλά «είχαμε την ατυχία να έχουμε έναν πρωθυπουργό που το έβαλε στα πόδια κι έναν άλλον που, μόλις ανέλαβε (...) παραδόθηκε στις αγορές, στις απαιτήσεις και τις πιέσεις των πιστωτών». Σύμφωνα με τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είναι επιζήμιοι για το λαό, όχι επειδή υπηρετούν τη στρατηγική του κεφαλαίου, αλλά επειδή «δεν είχαν το σθένος να χτυπήσουν το χέρι στο τραπέζι και να υπερασπιστούν το δημόσιο συμφέρον»!

Ο Αλ. Τσίπρας είπε ακόμα ότι η Ελλάδα πρέπει να διεκδικήσει «ουσιαστική στήριξη» από την ΕΕ και εκτίμησε ότι «ο κ. Παπανδρέου εξελίσσεται στη μεγαλύτερη απογοήτευση των μεταπολιτευτικών χρόνων» επειδή «δεν έχει την ελάχιστη ευθιξία, αφού δεν μπορεί, να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές, να παραιτηθεί». Αναπαράγοντας τα επικίνδυνα και αθωωτικά για τα αστικά κόμματα και την ντόπια πλουτοκρατία ιδεολογήματα περί «κατοχής» και «εξάρτησης», ζήτησε από τον Γ. Παπανδρέου «να αρνηθεί τις πιέσεις και τον εξευτελισμό στον οποίον υποβάλλουν τον ελληνικό λαό και την κυβέρνηση οι υπάλληλοι του ΔΝΤ».

Φανερώνοντας το αντιδραστικό περιεχόμενο της διακυβέρνησης που οραματίζεται και προπαγανδίζει, χαρακτήρισε «υπερόπλο» τη συμμετοχή της χώρας στην ευρωζώνη και χρέωσε στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ ανικανότητα στο «να έχουν το σθένος και την αξιοπρέπεια να διεκδικήσουν τα δικαιώματα του δημόσιου συμφέροντος, του λαού και να διαπραγματευτούν», ζητώντας «να φύγει το γρηγορότερο η κυβέρνηση», για να έρθει προφανώς μια επόμενη, το ίδιο επιζήμια για το λαό.

Αναφερόμενος στην ανεργία, αρκέστηκε σε διαπιστώσεις περί «κραχ ανεργίας», κρύβοντας τις πραγματικές αιτίες που εδράζονται στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής και στις αντιθέσεις του. Σαν αντίδοτο, πρότεινε «την ανάπτυξη δομών κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας», με τερτίπια που χρησιμοποιεί και το αστικό σύστημα για να συγκαλύψει την πραγματική ανεργία και να τσακίσει τις σχέσεις εργασίας, όπως «εταιρείες Συνεταιρισμένης εργασίας που έχουν δημιουργηθεί στο παρελθόν, ήδη από την δεκαετία του '80 ως αντίβαρο στην αποβιομηχάνιση και την οικονομική κρίση».

Χωρίς να αρθρώσει κουβέντα για την ανάγκη πραγματικής προστασίας των ανέργων, ο Αλ. Τσίπρας είπε ότι μέσω αυτών των εταιρειών, «οι εργαζόμενοι διέσωσαν τις θέσεις εργασίας τους, εδραιώνοντας παράλληλα ένα πρωτότυπο μοντέλο επιχείρησης», καθώς «οι συνεταιρισμοί και εταιρείες συνεταιρισμένης εργασίας έχουν διαπιστωμένα καλύτερες οικονομικές επιδόσεις, καλύτερες συνθήκες απασχόλησης, μικρότερες εναλλαγές στην σύνθεση του εργατικού δυναμικού». Με τον ίδιο στόχο, πρότεινε «αυτοοργάνωση των πολιτών για δομές αλληλεγγύης όπως συνεταιριστικά καφενεία, ανταλλακτικά παζάρια, κοινωνικά παντοπωλεία ή κοινωνικά ιατρεία».