Associated Press

Αυτόν τον ανεκδιήγητο τύπο διάλεξαν οι πολυεθνικές, κύρια του πετρελαίου, για να ηγηθεί του Λευκού Οίκου την επόμενη τετραετία...

Υπό αυτή την έννοια δε δημιούργησε καμία έκπληξη που και αυτός ο «ανίκανος» - ο χαρακτηρισμός ανήκει στον Γούντι Αλεν - Τζορτζ Ουόκερ Μπους, φάνηκε αρκούντως αποφασιστικός και αποτελεσματικός στη σύνθεση της νέας κυβέρνησης, πολύ πριν σταθεί ενώπιον του Καπιτωλίου χτες και ορκιστεί Πρόεδρος. Μόνο ένα εν δυνάμει υπουργικό στέλεχος, η υποψήφια για την ΓΓ του υπουργείου Εμπορίου, παραιτήθηκε λίγο μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς της. Παρά τις κάποιες δυσκολίες που εμφανίζει και η υποψηφιότητα του υπουργού Δικαιοσύνης Τζον Ασκροφντ, αυτό που αποδείχτηκε είναι ότι το « δίκτυο» των Ρεπουμπλικανών δε φάνηκε αποδυναμωμένο, παρά την αναγκαστική «αργία» του κατά την τελευταία οκταετία. Από την εποχή της Προεδρίας του ΤζέραλντΦορντ μέχρι και του τελευταίου ρεπουμπλικανού Προέδρου Μπους του πρεσβύτερου, ο Μπους είχε τη δυνατότητα να επιλέξει από ένα ευρύτατο φάσμα αξιωματούχων και στελεχών με πλούσιο βιογραφικό στο πολιτικο-επιχειρηματικό σύμπλεγμα και άριστες σχέσεις με τις πολυεθνικές, ώστε να καταρτίσει μία κυβέρνηση στα «δικά του μέτρα και σταθμά». Μία κυβέρνηση, που αναλυτές - ακόμη και υπό αμερικανικούς όρους - την περιγράφουν ως «ακροδεξιά».

Εξάλλου, άσχετα από τις νομικές και πολιτικές επιπλοκές, τις αμφισβητήσεις που είχε η εκλογή του, ο Μπους έδειξε από το πρώτο δευτερόλεπτο ότι ελάχιστα νοιάζεται για τα τεκταινόμενα της Φλόριντα, παρά το χαμηλό και ενωτικό προφίλ που υιοθέτησε την επομένη της ανακήρυξής του ως Προέδρου.

Ο Μπους είναι αποφασισμένος να θέσει σε εφαρμογή την ατζέντα του χωρίς συμβιβασμούς και υποχωρήσεις. «Είναι ο λόγος που ψήφισαν οι Αμερικανοί» υποστηρίζει, ασχέτως αν εκλέχτηκε λαμβάνοντας λιγότερες ψήφους από τον χαμένο τέως αντιπρόεδρο Αλμπερτ Γκορ. Αμβλώσεις, περιβάλλον, θανατική ποινή είναι μερικά από τα «δυνατά» σημεία της ατζέντας και έχει μεγάλη εμπειρία ως κυβερνήτης του Τέξας, ο κυβερνήτης που υπέγραψε τις περισσότερες εκτελέσεις θανατικών ποινών. Ενα ακόμη σημείο είναι και η ανάδειξη του Ασκροφντ ως υπουργού Δικαιοσύνης, ένα πραγματικό «δώρο προς το λαό». Δεν πρόκειται απλώς για έναν «αντιδραστικό» νομικό, αλλά, όπως τον περιγράφει ο αρθρογράφος Αντονι Λιούις, για «έναν άνθρωπο που ανήκει σε μία εποχή που πιστεύαμε ότι ανήκει στο παρελθόν. Ενας ρατσιστής, κατά του δικαιώματος της άμβλωσης, των ομοφυλόφιλων, των συνδικαλιστών, στενός συνεργάτης της βιομηχανίας όπλων».

Ενα άλλο σημείο της πολιτικής του, όπως έχει αφήσει να διαφανεί μέχρι στιγμής, που αξίζει επίσης προσεκτικής μελέτης όσον αφορά την επικινδυνότητά του, είναι και η εξωτερική πολιτική, την οποία την έχει εμπιστευτεί στα χέρια του πρώην αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων και νικητή του «Πολέμου του Κόλπου», του «σκεπτικιστή» πρώην στρατηγού Κόλιν Πάουελ. Μέχρι στιγμής, η ραχοκοκαλιά της εξωτερικής πολιτικής του, όπως ο ίδιος τόνισε σε προχτεσινή συνέντευξή του στο πρακτορείο «Associated Press» είναι το «Εθνικό Αντιπυραυλικό Σύστημα» (NMD) γνωστό και ως «Πόλεμος των Αστρων», ενώ θεωρεί εαυτόν σίγουρο ότι θα μπορέσει να πείσει τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν και τους Ευρωπαίους συμμάχους για την αναγκαιότητα ανάπτυξης του συστήματος. Στην ίδια συνέντευξη, αναφερόμενος σε άλλα θέματα εξωτερικής πολιτικής, ο Μπους δηλώνει πως θα τηρήσει σκληρή γραμμή έναντι του Ιράκ και προσθέτει ότι είναι έτοιμος να χρησιμοποιήσει τη στρατιωτική ισχύ των ΗΠΑ για να εμποδίσει την παραγωγή όπλων μαζικής καταστροφής.