«Τι είναι το μνημόνιο; Ευαγγέλιο; Πρέπει να διαπραγματευόμαστε και να επαναδιαπραγματευόμαστε διαρκώς το μνημόνιο, προκειμένου να βελτιώσουμε τους όρους υπό τους οποίους θα πάμε στο μέλλον, δεν είναι τίποτα, μια σύμβαση είναι, κάθε τρίμηνο επικαιροποιείται».

«Τίποτα» δεν είναι το μνημόνιο για τον Μ. Χρυσοχοΐδη, στον οποίο ανήκει η παραπάνω δήλωση. Και γι' αυτό το «τίποτα» εκατοντάδες χιλιάδες είναι οι άνεργοι, κι άλλοι τόσοι απλήρωτοι, με τα μεροκάματα να κόβονται, τις συντάξεις να καρατομούνται, τα κοινωνικά επιδόματα να καταργούνται και πάει λέγοντας.

«Τίποτα» ίσως να είναι γι' αυτούς που κυβερνούν και τους πλουτοκράτες που ωφελεί, όχι για την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Οσο για την ...επαναδιαπραγμάτευση, καλά είναι τα παραμύθια, αλλά για τα μικρά παιδιά. Γιατί το μνημόνιο δεν παίρνει γιατριά, είναι εργαλείο της νέας εκμετάλλευσης που αξιώνει το μεγάλο κεφάλαιο. Κι αυτή του η επιδίωξη δεν μπαίνει σε διαπραγμάτευση, πρώτα απ' όλα από το ίδιο. Πολύ περισσότερο, που η πρόθυμη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ καμία τέτοια διάθεση δεν έχει, το αντίθετο. Και το έχει δείξει με τις πράξεις της σε βάρος του λαού και υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου.

Τι να διαπραγματευτεί κανείς, τους όρους της κρεμάλας; Καμία συζήτηση, καμία διαπραγμάτευση, καμία υποχώρηση δεν νοείται. Μόνη διέξοδος είναι ο οργανωμένος αγώνας για την ολοκληρωτική ανατροπή της πολιτικής των μονοπωλίων. Λύση για το λαό υπάρχει, αλλά με Λαϊκή Οικονομία και με Λαϊκή Εξουσία.