Το υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε, προχτές, τα «Τεχνολογικά Λύκεια», που θα αντικαταστήσουν τα ΕΠΑΛ και τις ΕΠΑΣ. Παρουσίασε, χωρίς καμία υπερβολή, έναν προσεκτικά μελετημένο προθάλαμο «διά βίου εκμετάλλευσης» προσκαλώντας σε αυτόν χιλιάδες μαθητές από τα λαϊκά στρώματα, δελεάζοντάς τους με το όνειρο της γρήγορης και εύκολης επαγγελματικής αποκατάστασης. Τι θα «προσφέρεται» στα «Τεχνολογικά Λύκεια»; Κατάρτιση, απλήρωτη δουλειά και εμπόριο ελπίδων. Οι μαθητές θα διδάσκονται πολλές ώρες μαθήματα ειδικότητας και θα προσπαθούν να ανταποκριθούν στην πρακτική άσκηση και τη μαθητεία, που δεν είναι τίποτα άλλο από δωρεάν εργατικά χέρια στους «πρόθυμους» εργοδότες, οι οποίοι θα σπεύσουν να «βοηθήσουν».

Ποιος θα καθορίζει τις ειδικότητες των «Τεχνολογικών Λυκείων»; Μα, «φυσικά», η «αγορά» και οι «τοπικές ανάγκες» (των επιχειρήσεων). Ανάλογα με τις «ανάγκες» των εργοδοτών, θα απαξιώνονται και θα προωθούνται οι αντίστοιχες ειδικότητες. Τι αξία θα έχει το απολυτήριο; Τίποτα παραπάνω από μια ακόμα «βεβαίωση κατάρτισης», κι ας εμπαίζουν χιλιάδες παιδιά με τις υποσχέσεις για επαγγελματικά δικαιώματα. Για ποια επαγγελματικά δικαιώματα μιλάει, σήμερα, η κυβέρνηση, όταν ο σκοπός είναι να καταργήσει ό,τι έχει απομείνει απ' το δομημένο σύστημα εκπαίδευσης κι όταν διαρκώς τσακίζει τα εργασιακά δικαιώματα; Ο μαθητής του «Τεχνολογικού Λυκείου», είτε ακολουθήσει την τριετή είτε την τετραετή εκδοχή του, θα είναι υποχρεωμένος να κυνηγάει, αμέσως μετά και για μια ζωή, την κατάρτιση και την επανακατάρτιση, κυνηγώντας πιστοποιητικά και βεβαιώσεις σε διάφορες «εκπαιδευτικές δομές».

Τα παραπάνω στοιχεία είναι μόνον ένα μέρος της πρότασης του υπουργείου Παιδείας, στην οποία μπορεί κανείς να βρει όλο το σκεπτικό της «νέας» αντίληψης για την «ατομική εκπαιδευτική διαδρομή», σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης. Στη διαδρομή αυτή απουσιάζει το δικαίωμα στη μόρφωση για όλα τα παιδιά, αφού και «επίσημα», πια, μετατρέπεται σε ευκαιρία. Στο σχολείο που οραματίζονται ο σκοπός δεν είναι η μόρφωση των μαθητών, αλλά η «εκπαίδευσή» τους στα «νέα δεδομένα». Τα «νέα δεδομένα», όμως, για το αστικό πολιτικό σύστημα δεν προσδιορίζονται με βάση τις σύγχρονες ανάγκες των παιδιών για μόρφωση, για δικαίωμα στη δουλειά, για δικαίωμα στην ίδια τη ζωή. Τα «νέα δεδομένα» τους είναι πάντα «εξαρτημένα» από τις απαιτήσεις του κεφαλαίου για τη διαμόρφωση των χαρακτηριστικών της εργατικής δύναμης, σε κάθε χρονική στιγμή.

Σε αυτά τα «νέα δεδομένα» εντάσσεται και η πρόταση για τα «Τεχνολογικά Λύκεια». Στην παρουσίαση του σχεδίου είπαν ξεκάθαρα πως έχουν στόχο την αύξηση του ποσοστού των νέων που θα επιλέγουν την τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση. Υποστήριξαν, μάλιστα, πως θέλουν να καταπολεμήσουν την ανεργία. Η πραγματικότητα, βέβαια, απέχει πολύ από το συγκεκριμένο ισχυρισμό. Μια ματιά να ρίξει κανείς στα κείμενα της καπιταλιστικής ΕΕ, για τους σκοπούς που έχει για την εκπαίδευση και την εργασία, θα διαπιστώσει ότι προσπαθούν να «κατασκευάσουν» χιλιάδες και χιλιάδες εργαζόμενους που θα είναι ευέλικτοι, φθηνοί και αναλώσιμοι. Οι μαθητές των «Τεχνολογικών Λυκείων» θα είναι οι «πρώτοι» υποψήφιοι αυτής της στρατιάς εργαζομένων χωρίς δικαιώματα, αν υλοποιηθούν όσα προγραμματίζονται. Οι μαθητές και οι γονείς τους έχουν κάθε λόγο να μην περάσει, όχι μόνο το «Τεχνολογικό Λύκειο», αλλά το σύνολο του σχεδιασμού για το σχολείο της «αγοράς».