ΤΙΜΟΘΕΟΥ ΓΕΡΑΚΗ

Ο σ. Τιμόθεος γεννήθηκε στο Πετροπούλι Ικαρίας το 1930 από οικογένεια εργατο-αγροτική, ενταγμένη στο κίνημα. Νεαρός στην Κατοχή, μαζί με τα αδέλφια του, είχαν την ευθύνη φύλαξης και λειτουργίας του παράνομου ραδιοφώνου του ΕΑΜ και της μεταβίβασης ειδήσεων και άλλου ενημερωτικού υλικού στα γύρω χωριά. Πήρε μέρος στην αιχμαλωσία της ιταλικής φρουράς στον Εύδηλο. Οργανώθηκε στα Αετόπουλα και στην ΕΠΟΝ, ενώ στα δεκαέξι του πήγε στην Αθήνα για να μάθει την τέχνη του ξυλουργού. Η στρατιωτική ήττα του ΔΣΕ τον βρίσκει στην Αθήνα, όπου συμμετέχει στις πρώτες απεργίες το 1951. Οργανώθηκε στο ΚΚΕ το 1956, με το Κόμμα σε βαθιά παρανομία, σε μια περίοδο που η φυλάκιση και η εξορία ακόμη και ο θάνατος ήταν καθημερινός εφιάλτης. Το 1957 παντρεύτηκε την συντρόφισσα Ελπίδα, με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά. Δραστηριοποιείται στο συνδικαλιστικό κίνημα μέσα από το «Δημοκρατικό Συνδικαλιστικό Κίνημα» (ΔΣΚ), που αργότερα προσχώρησε στην κίνηση των (115) Συνεργαζόμενων Εργατοϋπαλληλικών Οργανώσεων. Λίγες μέρες πριν από την απριλιανή χούντα οδηγείται μαζί με άλλους οικοδόμους στη Γενική Ασφάλεια Αθηνών όπου ξυλοκοπήθηκε βάναυσα. Εκεί τον βρήκε και το πραξικόπημα. Ακολουθούν: Φυλακές Κορυδαλλού, φυλακές Αίγινας και το Νοέμβρη του 1967 στις φυλακές Αβέρωφ έως τη δίκη του. Συνδέεται με το Κόμμα, διακινεί τον παράνομο «Ρ», συγκεντρώνει οικονομικά για το Κόμμα, πρωτοστατεί σε απεργίες και κινητοποιήσεις. Με τη μεταπολίτευση, πήγε στην ΚΟ Πειραιά και χρεώθηκε στην εργατική δουλειά. Αναδείχτηκε πρόεδρος του Σωματείου Καραβομαραγκών για πολλά χρόνια και διατέλεσε μέλος της διοίκησης του ΕΚΠ. Μετά την πτώση της χούντας εκλέγεται δημοτικός σύμβουλος στο Μοσχάτο και μετέπειτα στο Πέραμα. Το 1993 επέστρεψε στην Ικαρία, συνεχίζοντας να παλεύει ακούραστα από τις γραμμές του Κόμματος. Τον τελευταίο χρόνο βρισκόταν στην Αθήνα, όπου και άφησε την τελευταία του πνοή.

Στη μνήμη του, η σύζυγός του Ελπίδα Γεράκη προσφέρει στο ΚΚΕ, μέσω της ΚΟΒ Φραντάτου, 100 ευρώ.