Βγήκε τις προάλλες ο πρόεδρος των εμποροβιομηχάνων της Αθήνας Κ. Μίχαλος και κάλεσε σε «ρήξη» με την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης! «Μωρέ μπράβο», θα έλεγε κάποιος λίγο αφελής. «Είδαν κι αυτοί ότι δεν έχει λεφτά ο κόσμος να καλύψει τις ανάγκες του, να ψωνίσει, να καταναλώσει, για να στηριχτούν οι επιχειρήσεις τους και κήρυξαν... αντίσταση». Αλλά δεν ήταν έτσι τα πράγματα, το έγραψε ο «Ρ», ότι η «ρήξη» έχει να κάνει με τις αντιπαραθέσεις του κεφαλαίου και εκείνο το τμήμα του που βλέπει να μένει στην «απ' έξω» των ενισχύσεων, καθώς οι αδύναμοι κρίκοι της αλυσίδας των επιχειρηματιών, θα φαγωθούν κι αυτοί στο πλαίσιο της καπιταλιστικής κρίσης. Γι' αυτό δεν πολυξαφνιάζει ο Κ. Μίχαλος, που χτες, στο ΔΣ του ΕΒΕΑ, υποδεχόμενος και τον νέο γραμματέα Στρατηγικών Επενδύσεων, άνοιξε το στόμα του και δεν άφησε τίποτα «όρθιο». Οχι μόνο «ρήξη» με την κυβερνητική πολιτική δεν του προέκυψε, αλλά ίδια επιχειρήματα, με μόνη διαφορά ότι ζήτησε μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα! Υποστήριξε ότι είναι μεγάλη η φορολόγηση των... επιχειρήσεων, ότι χρειάζονται απλές διαδικασίες στο θεσμικό περιβάλλον, ότι παραμένουν στην Ελλάδα «κλειστές» οι αγορές, ότι οι επιχειρήσεις βαρύνονται με τις «υψηλότερες εργοδοτικές εισφορές» στην Ευρώπη. Κι αυτά, δεν είναι μόνο σύμφωνα με όσα λέει η κυβέρνηση, αλλά εφόσον πραγματοποιηθούν θα σημάνουν ακόμη περισσότερους αντιλαϊκούς φόρους για να μειωθεί κι άλλο η φορολογία του κεφαλαίου, περιστολή δικαιωμάτων και αμοιβής για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Γιατί κάποιος θα πρέπει να πληρώσει και το νέο «μάρμαρο». Η εργατική τάξη μαζί με τα φτωχά λαϊκά στρώματα πρέπει και μπορούν να ανοίξουν το δρόμο για φιλολαϊκές εξελίξεις, σε ρήξη με το κεφάλαιο και τους εκπροσώπους του, με τον αγώνα και τις θέσεις της.