Στο «έλεος των κερδοσκοπικών και ιδεολογικοπολιτικών συμφερόντων των πολιτιστικών ιδρυμάτων του κεφαλαίου», βρίσκεται ο χώρος του πολιτισμού, που πλήττεται από την «αντιδραστική αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και των μονοπωλιακών οργανισμών», σημειώνει σε Επίκαιρη Ερώτησή του προς τον υπουργό Πολιτισμού - Τουρισμού για τα κρατικά θέατρα, ο βουλευτής του ΚΚΕ, Κώστας Καζάκος. Θέμα της Επίκαιρης Ερώτησης είναι η αποδέσμευση των κρατικών σκηνών από το καθεστώς των ΔΕΚΟ και να γίνουν σεβαστές οι ΣΣΕ που ισχύουν σε αυτές.

«Ειδικότερα στο θέατρο», συνεχίζει η Επίκαιρη Ερώτηση, «μέσα από έναν καταιγισμό μέτρων και παρεμβάσεων - όπως τα πρόσφατα μέτρα για τις επιχορηγήσεις, η αποδιάρθρωση των ΔΗΠΕΘΕ, η υπαγωγή των κρατικών σκηνών σε καθεστώς ΔΕΚΟ κ.λπ. - προωθείται η ενίσχυση των μεγάλων θεατρικών επιχειρήσεων και ομίλων, με ταυτόχρονο βάθεμα της εμπορευματοποίησης και υπαγωγή στους νόμους της αγοράς των κρατικών σκηνών. Αυτή η κατάσταση ανοίγει το δρόμο στην ολοσχερή παράδοση και υποταγή τους στις επιχειρηματικές ανάγκες των μονοπωλιακών ομίλων. Φορείς όπως οι κρατικές σκηνές και τα ΔΗΠΕΘΕ που θα μπορούσαν να παίξουν σημαντικό ρόλο στην αισθητική καλλιέργεια και την πολιτιστική ανάταση του λαού, μετατρέπονται σήμερα σε κερδοσκοπικά «σούπερ μάρκετ» Τέχνης.

Φυσικό επακόλουθο των παραπάνω είναι το ξήλωμα των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων στα κρατικά θέατρα, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την προσπάθεια περικοπής κατά 50% της εκτός έδρας αποζημίωσης, προκειμένου να εξασφαλιστεί φθηνότερη και «αποδοτικότερη» εργατική δύναμη, όρος απαραίτητος για να διευκολυνθεί η απροκάλυπτη εισβολή του κεφαλαίου στο χώρο αυτό. Αλλωστε, το τελευταίο διάστημα καλλιεργείται έντονα η φημολογία για την πρόθεση της κυβέρνησης να συγκεντρώσει όλες τις κρατικές σκηνές σε ενιαίο φορέα, υπό τη σκέπη του Μεγάρου Μουσικής.

Η πολιτική αυτή υπονομεύει την ανάπτυξη της αληθινής θεατρικής τέχνης, ποδοπατά όχι μόνο τα δικαιώματα και τις ανάγκες των καλλιτεχνών, των τεχνικών και του υπόλοιπου προσωπικού των κρατικών θεάτρων, αλλά και το δικαίωμα του κοινού για πραγματική ψυχαγωγία και αναψυχή».

Τέλος, ο βουλευτής ρωτά τον υπουργό «εάν προτίθεται να θέσει τέλος στη ραγδαία πορεία εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας των κρατικών σκηνών, με στόχο την ολοσχερή ιδιωτικοποίηση και εκχώρησή τους στα μεγάλα μονοπωλιακά συγκροτήματα στον πολιτισμό (π.χ. Μέγαρο Μουσικής) ή θα λάβει μέτρα για τη διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα τους με: α) Την αποδέσμευσή τους από το καθεστώς των ΔΕΚΟ. β) Την τήρηση των ΣΣΕ και των δικαιωμάτων που απορρέουν από αυτές για τους εργαζόμενους (εκτός έδρας, αποζημιώσεις κ.λπ.). γ) Την εξασφάλιση συνθηκών που να διευκολύνουν την πρόσβαση του κοινού στις παραστάσεις τους (π.χ. αύξηση εισιτηρίων της εργατικής εστίας, δωρεάν εισιτήρια για μαθητές, φοιτητές - σπουδαστές κ.ά.)».