Και φέτος η ανάγκη των εργατικών λαϊκών οικογενειών, να μπορέσουν τα παιδιά τους να πάνε σε κάποιο παιδικό σταθμό για να βγουν στο μεροκάματο, είναι εκρηκτική. Και φέτος, εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά, που δεν αντέχουν το κόστος να στείλουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικό παιδικό σταθμό, αναζητούν μια θέση σε κάποιον δημοτικό. Η εφαρμογή του «Καλλικράτη» έχει επιδεινώσει ιδιαίτερα την κατάσταση, αφού προβλέπει φορολογική αφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων, ιδιωτικοποίηση έργων και υπηρεσιών, ανατροπή και διάλυση των εργασιακών σχέσεων, απολύσεις εργαζομένων σε Περιφέρειες και Δήμους. Αυτό, σε συνδυασμό με τις περικοπές των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων (ΚΑΠ) των Περιφερειών και των Δήμων, που το 2010 - 2011 ανήλθαν σε 1,4 δισ. ευρώ, και τις νέες μεγάλες περικοπές που προβλέπει το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Στρατηγικής και ο εφαρμοστικός νόμος, οδηγεί σε αδιέξοδο τα λαϊκά νοικοκυριά.

Τα παραπάνω έχουν ως αποτέλεσμα να κλείνουν δημοτικοί παιδικοί σταθμοί, με πιο πρόσφατο το παράδειγμα του Δήμου Αθηναίων με το κλείσιμο τριών σταθμών (σ.σ. πέρυσι τέτοια εποχή είχαν κλείσει άλλοι έξι), να αυξάνουν οι Δήμοι τη φορολογία και τα τροφεία. Από φέτος, αναμένεται να αυξηθούν ακόμα περισσότερο οι αιτήσεις οικογενειών που θα «κοπούν» από τους Δήμους. Πολλές δημοτικές αρχές εφαρμόζουν την απαράδεκτη «πολιτική εισοδηματικών κριτηρίων». Δέχονται, δηλαδή, παιδιά που πληρώνουν ανάλογα με το οικογενειακό εισόδημα. Και μάλιστα, πολλοί Δήμοι δίνουν εντολή να επιλέγονται από τις υπηρεσίες που εξετάζουν τις αιτήσεις παιδιά που το οικογενειακό εισόδημα είναι μεγαλύτερο, γιατί έτσι πληρώνουν υψηλότερα τροφεία και αυξάνονται τα δημοτικά έσοδα. Εκτός από αυτό, πολλοί Δήμοι παίζουν το παιχνίδι της κυβέρνησης και επιχειρούν να καλύψουν ανάγκες σε προσωπικό για τον τομέα των κοινωνικών υπηρεσιών μέσω του προγράμματος κοινωφελούς εργασίας, με πρόσχημα την καταπολέμηση της ανεργίας, που αφορά μακροχρόνια άνεργους οι οποίοι θα δουλεύουν 5 μήνες το χρόνο (και θα είναι άνεργοι για 7), για 625 ευρώ το μήνα... Οι ευθύνες της κυβέρνησης είναι μεγάλες. Χτυπά αλύπητα το λαϊκό εισόδημα και με τη συγκεκριμένη πολιτική προωθεί και στηρίζει την επιχειρηματική δραστηριότητα σε μια σειρά ευαίσθητους τομείς, όπως είναι η Πρόνοια (παιδικοί σταθμοί, «Βοήθεια στο σπίτι» κ.ά.). Το ίδιο μεγάλες είναι και οι ευθύνες των δημοτικών αρχών που συμφώνησαν, στήριξαν και υλοποιούν κατά γράμμα τον αντιλαϊκό και αντεργατικό «Καλλικράτη». Που υποθηκεύουν το μέλλον και τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων.

Αυτό που έχει ανάγκη η λαϊκή οικογένεια και οι εργαζόμενοι είναι ξεκάθαρο. Πρέπει να μονιμοποιηθεί χωρίς όρους και προϋποθέσεις το υπάρχον προσωπικό που δουλεύει με κάθε είδους συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Πρέπει να λειτουργήσουν απρόσκοπτα και δωρεάν οι υπηρεσίες και οι κοινωνικές δομές των Περιφερειών και των Δήμων της χώρας. Να γίνουν έργα υποδομής για κάλυψη όλων των αναγκών. Να εξασφαλιστεί η στελέχωσή τους με προσλήψεις νέου μόνιμου προσωπικού, με πλήρη μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα, με βάση τις διευρυνόμενες σύγχρονες ανάγκες. Και πρέπει οι γονείς μαζί με τους εργαζόμενους να παλέψουν γι' αυτό και να διεκδικήσουν το αυτονόητο δικαίωμά τους να μπορούν οι ίδιοι να δουλέψουν και τα παιδιά τους να δέχονται την απαραίτητη φροντίδα σε δημόσιους παιδικούς σταθμούς.