Στην υπόθεση της οικονομικής και χρηματιστικής ληστείας των εργαζομένων μαζών είναι ο ακούραστος υποστηριχτής της πολιτικής των τραπεζών, των τραστ και των καρτέλ, της πολιτικής της ακρίβειας όλων των εμπορευμάτων μαζικής κατανάλωσης, της σύσφιξης του πιεστηρίου των φόρων, της ενεργητικής υποστήριξης του προτεξιονισμού.

Στην υπόθεση της αποικιακής ληστείας είναι ο υποστηριχτής της άμεσης κατάπνιξης του εθνικο - επαναστατικού κινήματος στις αποικιακές και ημιαποικιακές χώρες, της πολιτικής των δεκάδων χιλιάδων φυλακισμένων και των μαζικών τουφεκισμών στην Ινδία, της καταστροφής των χωριών από τα αεροπλάνα, της άμεσης υποστήριξης της δολοφονικής κυβέρνησης του Τσιάγκ - Κάι - Σεγκ στην Κίνα και του ανοιχτού πολέμου που διεξάγουν τα ξένα πολεμικά πλοία μέσα στο Γιαντζί με τα αποσπάσματα του κόκκινου στρατού στη Νότιο Κίνα, των μαζικών εχτελεστών στην Ινδοκίνα.

Στην υπόθεση της ιμπεριαλιστικής αρπαγής είναι ο ενεργητικός και άμεσος συνένοχος στο σύστημα των Βερσαλιών, στις παρασκηνιακές δολοπλοκίες της πιο μυστικής διπλωματίας, ο υποστηριχτής με την «πασιφιστική» σημαία των βακχικών οργίων των εξοπλισμών και της προπαρασκευής του πολέμου, ο υποστηριχτής των ιμπεριαλιστικών στρατιωτικών συμμαχιών.

Στη Γερμανία η σοσιαλδημοκρατία στο διάστημα της τελευταίας ανόδου της στην εξουσία με τα χέρια της κυβέρνησης Μίλερ, άνοιξε πρώτη την επίθεση ενάντια στην κοινωνική ασφάλεια, άρχισε πρώτη τη ναυπήγηση νέων θωρηκτών, τουφέκισε τους εργάτες στις διαδηλώσεις της Πρωτομαγιάς το 1929 στο Βερολίνο, απαγόρεψε το «Σύνδεσμο των Κόκκινων Πολεμιστών», καταδίωξε τον εργατικό Τύπο, έπνιξε τις εργατικές απεργίες. Διωγμένη με τη θέληση της κεφαλαιοκρατίας από την κυβέρνηση, αφού εφάρμοσε με τα χέρια της το σχέδιο Γιούγκ, τον αντεργατικό νόμο της «άμυνας της δημοκρατίας», αφού ξεκαθάρισε το δρόμο με διάφορα αντιδραστικά μέτρα στην κυβέρνηση, της εφαρμογής της φασιστικής διχτατορίας (Μπρούνιγκ) η σοσιαλδημοκρατία και μέσα στην κυβέρνηση (Πρωσία) και έξω από την κυβέρνηση ψηφίζει όλους τους αντεργατικούς νόμους της κυβέρνησης Μπρούνιγκ, είναι ο οργανωτής των απεργοσπαστών και ο πρωτοπόρος της αστυνομικής τρομοκρατίας ενάντια στους απεργούς και στους ανέργους, υποστηρίζει ενεργά τον εξοπλισμό του γερμανικού ιμπεριαλισμού (ναυπήγηση νέων θωρηκτών), παίζει τον ρόλο του αρχηγού της αντισοβιετικής προπαγάνδας και της προπαρασκευής της στρατιωτικής επέμβασης.

Η δίκη του «πανενωτικού Γραφείου των Ρώσων μενσεβίκων» (σοσιαλδημοκρατών), που ξεσκέπασε τον άτιμο και διπρόσωπο ρόλο της σοσιαλδημοκρατίας απόδειξε ότι η ΙΙ Διεθνής, μια που έχει σκοπό την ανόρθωση του καπιταλισμού στην ΕΣΣΔ με τη στρατιωτική επέμβαση, μια που οργανώνει με τους αντεπαναστατικούς της πράχτορες στην ΕΣΣΔ διάφορες πράξεις σαμποτάζ, σ' όλους τους κλάδους της εθνικής οικονομίας με σκοπό να υποσκάψει τον εφοδιασμό των εργατών και αγροτών με τη συνειδητή προσπάθεια να χαμηλώσει το πραγματικό μεροκάματο των εργατών, έχει μετατραπεί σε πολεμικό απόσπασμα του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού που προετοιμάζει τον πόλεμο ενάντια στην ΕΣΣΔ.

Κάτω από την πίεση της αυξανόμενης δυσαρέσκειας και της απαρχής μιας μαζικής εξόδου των εργατών από τη σοσιαλδημοκρατία, που ξεφανέρωσε την αδυναμία της μπροστά στην κρίση και την ανεργία, η σοσιαλδημοκρατία αναγκάστηκε για την εξαπάτηση των μαζών ν' αρχίσει τις «αριστερές» δημαγωγικές μανούβρες, υποστηρίζοντας υποκριτικά στα λόγια τον περιορισμό των ωρών εργασίας και την πενταήμερη εργατική εβδομάδα, την διεύρυνση της κοινωνικής ασφάλειας, τον αφοπλισμό, τον αγώνα ενάντια στο φασισμό. Στην πραγματικότητα η σοσιαλδημοκρατία μ' αυτές τις μανούβρες υποβοηθά το κεφάλαιο για να επιτύχει την επίθεσή του ενάντια στο βιοτικό επίπεδο της εργατικής τάξης, να δυναμώσει τη διχτατορία του, να επιταχύνει τη φασιστικοποίηση του αστικού κράτους, να πνίξει την αντίσταση των μαζών στο φασισμό, να εμποδίσει την αυθόρμητη κλίση των πλατιών εργατικών μαζών προς το ενιαίο μέτωπο, να σκεπάσει την προπαρασκευή του πολέμου ενάντια στην ΕΣΣΔ.

Γι' αυτό το ξέσπασμα της σοσιαλδημοκρατίας, το ξέσπασμα της ΙΙ Διεθνούς, η απελευθέρωση των εργατικών μαζών από την επιρροή της σοσιαλδημοκρατίας είναι άμεσο καθήκον των κομμουνιστικών κομμάτων, χωρίς δε την πραγματοποίηση του καθήκοντος αυτού είναι αδύνατη μια νικηφόρα πάλη του προλεταριάτου για την απελευθέρωσή του από τις αλυσίδες του καπιταλισμού.

Από τις θέσεις της 11ης ολομέλειας της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής Διεθνούς, Τυπογραφείο και εκδοτικό «Το Αστρο», Κύπρος - Λεμεσός, 1931.